متهم: بیکاری مرا مجبور به دزدی کرد

روزنامه ایران: کارگر اخراجی که به‌خاطر بیکاری دست به سرقت می‌زد صبح دیروز در شعبه هشتم دادگاه کیفری پای میز محاکمه ایستاد. وی در دادگاه گفت: من وقتی به خاطر تعدیل نیرو از محل کارم بیکار شدم از سر ناچاری دست به سرقت زدم.

رسیدگی به این پرونده از سال ۹۴ به‌دنبال دستگیری سارقان خانه‌ای در غرب تهران شروع شد. مدتی بعد سارقان که سه مرد جوان بودند دستگیر شدند ودر بازجویی‌ها به هفت فقره سرقت خانه همراه با تخریب در اعتراف کردند. این متهمان پس از محاکمه در سه شعبه دادگاه کیفری به سه حکم مختلف محکوم شدند، اما هر سه حکم از سوی قضات دیوانعالی کشور رد شد؛ بنابراین صبح دیروز برای چهارمین بار این سه متهم که تنها یکی از آن‌ها بازداشت بود ودر جلسه دادگاه حضور داشت تحت محاکمه قرار گرفت. دو متهم دیگر با قرار وثیقه آزاد بودند. در آغاز جلسه به دستور قاضی توکلی متن کیفرخواست توسط نماینده دادستان قرائت شد. آنگاه شاکیان پرونده به ترتیب به طرح شکایت پرداختند و سه شاکی نیز رضایت دادند. نخستین شاکی تازه دامادی بود که پس از مراسم عروسی در دومین روز از شروع زندگی مشترکشان این دزد اجناس گرانبها وطلا‌های عروس خانم را که بیشترشان هدیه‌های مراسم عقد بود را به سرقت برده بود. وی گفت: این سرقت در ابتدای زندگیمان خیلی زجر آور بود حتی باعث برخی درگیری‌های خانوادگی بین خانواده من با خانواده همسرم شد. حالا خواستار اجرای مجازات قطع ید هستم. او گفت: ارزش ریالی اموال سرقت شده از من معادل ۴۰ میلیون تومان است. دیگر شاکی پرونده که یک مرد بازنشسته ثروتمند بود در بیان شکایتش گفت: دراین مدت متهمان درصدد جلب رضایت بودند وتاکنون یک فرش نفیس وساعتم را به من بازگردانده‌اند. ارزش ریالی اموالی که از من دزدیده شده ۴۰۰ میلیون تومان است که یک تخته از فرش‌های من به ارزش ۴۰ میلیون تومان به خودم برگردانده شده است.

من قبول دارم که این متهم در سرقت خانه من حضور نداشته است، چون دوربین‌های مدار بسته تصویر سارقان را ضبط کرده است. پس از پایان اظهارات شاکی‌ها متهم پرونده که جوان ۲۷ ساله‌ای بود در مقابل قضات قرار گرفت وگفت: من دزد نبودم حدود دوازده سال باتری ساز خودرو بودم وبا نان حلال امرار معاش کردم وقتی از محل کارم تعدیل و بیکار شدم با دوستم فرشید آشنا شدم او نقشه‌های سرقت را کشید و قرار شد با او وبرادرش این نقشه‌ها را اجرایی کنیم.

من فقط در چهار سرقت مشارکت داشتم ووقتی عذاب وجدان گرفتم به کلانتری مراجعه کردم و اصل ماجرا را به آن‌ها توضیح دادم. در نهایت قضات با بررسی محتوای پرونده ومستندات موجود متهم را از سرقت حدی تبرئه وبه مجازات حبس تعزیری محکوم کردند.