درس‌های زلزله کرمانشاه چیست؟/ چرا مسئولان از تجربیات گذشته عبرت نمی‌گیرند؟

سرویس اجتماعی فردا: یک شنبه شب هفته جاری بود که زمین‌لرزه‌ای به‌بزرگی ۷.۳ ریشتر کرمانشاه و کمی بعد پس‌لرزه ۴.۶ ریشتری حوالی مرز ایران و عراق را لرزاند. این حادثه آسیب‌هایی را به مناطق غربی وارد کرد و منجر به کشته و مجروح شدن تعداد زیادی از مردم کشورمان شد.

خبر این زلزله از همان لحظه در شبکه های اجتماعی منتشر و دقایقی بعد این حادثه تلخ در رسانه‌ها اعلام شد؛ مسئولان پیام تسلیت فرستادند و برخی از آنها در کرمانشاه حضور پیدا کردند. کمک های مردمی به این شهر ارسال شد و مردم سعی کردند تا با ارسال لوازم مورد نیاز با زلزله زدگان همدردی کنند. و رسانه ها هم اخبار را پوشش می دادند. اما نتیجه مطلوبی از این همراهی ها و همدلی ها حاصل نشد. زیرا که بسیاری از زلزله زدگان کرمانشاه شب را بدون چادر مسافرتی و در سرمای سوزناک پاییز به صبح رساندند. بسیاری از این افراد غذایی برای خوردن نداشتند. و متاسفانه امکانات موجود در منطقه به خوبی توزیع نشد!

حالا سومین روز از کمک‌رسانی به مردم کرمانشاه در حال سپری شدن است و هنوز گلایه‌های بسیاری از زبان زلزله‌زدگان به گوش می‌رسد. آنها که داغ بزرگ از دست دادن خانواده و آشنایانشان بر دلشان نشسته حالا باید نگران جایی برای اسکان و آب و غذایی برای خوردن باشند!

به نظر شما مخاطبان «فردا» چه کسی یا کسانی مقصر عدم رسیدگی مناسب به وضعیت زلزله زدگان کرمانشاه هستند؟

‏یکی از مهمترین وظایف رسانه‌ها در ساعات اول زلزله، توجه به نیاز روحی زلزله زدگان است؛ آیا رسانه های کشورمان توانستند این کار را به درستی انجام دهند؟

عملکرد مدیریت بحران در زلزله کرمانشاه را چگونه ارزیابی می‌کنید؟

کمک‌های مردمی و همراهی مردم در کاهش رنج زلزله‌زدگان تا چه حدی اثرگذار بوده است؟

به نظر شما انتشار تصاویر تلخ و دردناک از زلزله‌زدگان که در حال سوگواری و گریه کردن بر سر اجساد عزیزانشان هستند، کار درستی است؟

مسئولان مربوطه تا چه میزان از وظایف خود کوتاهی کردند؟