چه کنیم که کشورمان پیر و فقیر نشود؟

لذا دولت باید انتخاب کند و پای انتخاب هایش بایستد. در موضوع اشتغال صنایعی چون پوشاک، گردشگری، صنایع لاستیک و پلاستیک ( و به طور کلی پایین دست پتروشیمی)، IT و حوزه های دانش بنیان مربوط به آن، به شدت مستعد ایجاد شغل است. طبق بررسی های وزارت کار، مرکز پژوهش های مجلس و برخی آمارهای دولتی، توجه به این صنایع می تواند سالانه 600 هزار تا یک میلیون شغل ایجاد کند. سوالی که باقی می ماند این است که منظور از توجه چیست؟ قبل از هرچیز مقابله با قاچاق است؛ می توان در این حوزه های خاص، تمرکز ایجاد کرد و نیروهای گمرک، انتظامی و رسانه ای و مردمی را برای شناسایی و مقابله با قاچاق در این حوزه ها بسیج کرد. بعد مسئله تحدید واردات است تا تولید داخلی جان بگیرد. بعد می توان از همه نیروها برای بازاریابی و صادرات استفاده کرد. دسته دوم، که نسخه مناسبتری برای کشور ما ارائه می کنند، معتقدند که اگر آن انتخاب ها درست و دقیق باشند و آن توجهات هم انجام شود، بعد از چند سال آن صنایع برگزیده علاوه بر ایجاد میلیون ها شغل، بالغ می‌شوند و دیگر نیازی به حمایت هم نخواهند داشت.