خبرگزاری فارس: امام علی(ع) در سیزدهم رجب سال سیام عامالفیل در خانه خدا به دنیا آمد، از آنجایی که رسول خدا(ص) در سال عام الفیل به دنیا آمد، موقع ولادت امام علی(ع)، حضرت(ص) 30 ساله بود. مادر امیرالمؤمنین(ع)، فاطمه بنت اسد بنت هاشم است. پدر حضرت هم ابوطالب بن عبدالمطلب بن هاشم است، پس امام علی(ع) هم از طرف پدر و هم از طرف مادر هاشمی است، مادر ایشان بانوی پرهیزکاری بود که در همان سال اول اسلام آورد و همراه با پیامبر(ص) هجرت کرد و به منزله مادر رسول خدا(ص) بود. پدر امیرالمؤمنین(ع) حضرت ابوطالب(ع) است که برادر تنی عبدالله پدر رسول خدا است و ابوطالب شیخ مکه و بزرگ خاندان بود و حضرت ابوطالب(ع) تا پایان عمرشان یک سپر و محافظ رسول خدا(ص) در برابر مشرکان و بتپرستان در مکه بود. *عمر پر برکت امام علی(ع) در یک نگاه مجموع عمر 63 ساله امام علی(ع) را میتوان به پنج بخش زیر تقسیم کرد: 1- از ولادت تا بعثت رسول خدا(ص): یعنی از ولادت امیرالمؤمنین(ع) تا زمانی که رسول خدا به رسالت مبعوث شد که حدود 10 سال است. 2-دوران دوم از بعثت تا هجرت به مدینه است که در مجموع 13 سال میشود. 3- دوران سوم هم از هجرت تا رحلت پیامبر(ص) است؛
یعنی زمانی که رسول خدا(ص) در مدینه بود که معروف است، 10 سال بوده است. 4-دوران چهارم امیرالمؤمنین(ع) نیز از رحلت پیامبر(ص) تا آغاز خلافت ایشان یعنی دوران خانهنشینی امیرالمؤمنین(ع) است که 25 سال است. 5-دوران پنجم زندگانی امیرالمؤمنین(ع) نیز دوران خلافت ایشان است که حدوداً 5 سال است که در مجموع 63 سال میشود. *علت برتری امام علی(ع) بر حضرت مسیح(ع) زمانی که وضع حمل فاطمه بنت اسد(س) نزدیک شد، خانه کعبه شکافته شد-همان قسمتی که معروف به باب مستجار است- و فاطمه بنت اسد(س) وارد کعبه شد و در آنجا امیرالمؤمنین(ع) متولد شد، این ماجرای امیرالمؤمنین(ع) را هم بزرگان شیعه و هم اهل سنت در کتب معتبر خودشان نقل کردند و شعرای بزرگ عرب هم ماجرای ولادت را به نظم درآوردند. اما در آیه 16 سوره مریم بیان میکند: «وَاذْکُرْ فِی الْکِتَابِ مَرْیَمَ إِذِ انتَبَذَتْ مِنْ أَهْلِهَا مَکَانًا شَرْقِیًّا»؛ و در این کتاب از مریم یاد کن آنگاه که از کسان خود در مکانى شرقى به کنارى شتافت و بعد خداوند در این آیات جریان باردار شدن حضرت مریم(س) را بیان میکند تا به اینجا میرسد که «فَحَمَلَتْهُ فَانتَبَذَتْ بِهِ مَکَانًا قَصِیًّا»؛ سرانجام
مریم به حضرت عیسی باردار شد و او را به نقطه دوردستی رفت؛ یعنی در بیتالمقدس جای ولادت حضرت عیسی(ع) نبود، لذا برای وضع حمل به یک مکانی دوردست رفت. علامه امینی در الغدیر اشاره میکند که به صورت ادبی درباره ولادت امام علی(ع) این گونه نوشته است، امیرالمؤمنین(ع) چون مرواریدی بود که در صدف کعبه رشد کرد و کعبه چون صدفی بود که امیرالمؤمنین مانند مروارید در آن قرار گرفت، وقتی که صدف کعبه از مروارید با ارزش خودش جدا شد، امیرالمؤمنین(ع) جهان را با نور درخشان خود نورانی کرد و در فضا عطر علوی منتشر شد. همچنین حاکم نیشابوری در کتاب «المستدرک صحیحین»، جلد 3، صفحه 350، حدیث 6044 میگوید: «در اخبار متواتر آمده (اخباری که یقین آور است) آمده که فاطمه بنت اسد، امیرمؤمنان علی(ع) را در درون کعبه به دنیا آورد». شهابالدین سیدمحمود آلوسی صاحب تفسیر روح المعانی در کتاب «سرح الخریدة الغیبة فی شرح القصیدة العینیّه، تألیف عبدالباقی افندی عمری در ذیل یکی از اشعار او میگوید: این مسأله که امیرمؤمنان علی(ع) در خانه خدا به دنیا آمد مسأله مشهور و معروف است و در کتابهای شیعه و سنی نقل شده است. *خاطرهای از دوران کودکی فاتح خیبر به روایت
خودش امام علی(ع) درباره دوران کودکی خویش در نهجالبلاغه در خطبه «قاصعه» بیان میکنند: قبل از آن بگویم، رسول خدا(ص) قبل از اینکه به رسالت مبعوث شوند معروف است که سالی یک ماه به عبادت در غار حرا میپرداختند، اگر در این مدت یک فقیری به رسول خدا(ص) مراجعه میکرد، رسول خدا به او طعام میداد، وقتی در این یک ماه عبادت او در غار حرا به اتمام میرسید و رسول خدا(ص) میخواست به خانه خودش برگردد، ابتدا به مسجدالحرام میرفت و طواف خانه خدا را به جا میآورد و به منزل خودش میرفت... من در همان دوران کودکی، به هنگامی که در حرا کنار پیامبر بودم، نور وحی ورسالت را که به سوی پیامبر سرازیر بود می دیدم وبوی پاک نبوت را از او استشمام میکردم. طبق قرائن تاریخی رسول خدا(ص) به خاطر علاقه شدیدی که به امیرالمؤمنین(ع) داشت، در آن یک ماه امام علی(ع) را به غار حرا میبرد و وقتی هم که وحی برای نخستین بار در آن غار بر رسول خدا(ص) نازل شد و جبرئیل گفت: «اقرأ باسم ربک الذی خلق» و آن حضرت(ص) به مقام رسالت مفتخر شد، امیرالمؤمنین(ع) در کنار پیامبر(ص) بود. امیرالمومنین(ع) باز میفرماید: هنگام نزول وحی بر پیامبر صدای نالهای به گوش من رسید؛
به رسول خدا عرض کردم این ناله چیست؟ فرمود: این ناله شیطان است و علت نالهاش این است که پس از بعثت من از اینکه در روی زمین مورد پرستش واقع شود نومید شد، سپس پیامبر رو به حضرت علی کرد وگفت: «انک تسمع ما اسمع و تری ما اری، الا انک لست بنبی و لکنک لوزیر»؛ تو آنچه را که من میشنوم و میبینم میشنوی و میبینی، جز اینکه تو پیامبر نیستی بلکه وزیر و یاور من هستی.
دیدگاه تان را بنویسید