اینجا عاشقان حسین(ع) غریب نیستند/ لذت اطعام زائران

مهر نوشت: هنوز آفتاب تاسوعا نزده بود که زائران کربلا خود را به جوار حرم امام حسین(ع) رسانده بودند. چشم هایی پر از غم و اندوه و حسرت آن روزی که امام سوم شیعیان تنها ماند. حسین(ع) بود و ۷۲ تن از یاران با وفایش. امروز، زائران حسینی اشک ریزان در ماتم سید و سالار آزادگان جهان، گریه می کنند و ندای «لبیک یا حسین(ع)» سر می دهند. از چند روز قبل در خیابان های اطراف حرم امام حسین(ع)، ایستگاه های توزیع غذای نذری تشکیل شده است. صف های زائران برای خوردن غذای نذری، قابل وصف نیست. همه به فکر تبرک غذای امام حسین(ع) هستند. دیگ ها و سماورهای بزرگ در ایستگاه های صلواتی خودنمایی می کند. اینجا، زائران حسینی که از راه های دور آمده اند، به فکر صبحانه هتل نیستند. اصلا قرار هم نیست که چای و نان خادمان حسین(ع) را رها کنند و صبحانه هتل را بخورند. اینجا، همه به فکر تبرک نذری امام حسین(ع) هستند. ایستگاه هایی که سماورهای بزرگ روشن کرده اند. کتری هایی که مدام آب را جوش می آورند و استکان های کوچک و نقلی عراقی ها که در هر کدام یک قاشق شکر ریخته اند. چای و شکر عراقی ها زبانزد زائران است. چای خیلی پر رنگ همراه شکر که نوشیدن آن لذت بخش است. خوردن چای آن هم در جوار حرم امام حسین(ع)، انواع آش و نان های کوچ. خادمان حسین(ع)، زائران را دعوت می کنند که از چای و نان و آش آنها بخورند. این بزرگترین خدمت به زائران حسینی است. خیابان ها مملو از جمعیت است. ایرانی، عراقی، پاکستانی، هندی و...، همه آمده اند تاسوعا را در کربلا عزاداری کنند.