بانوی اول اهدای خون در ایران

خبرآنلاین: وی برای نخستین بار در سال 57 و در بحبوحه شور انقلاب، با اهدای خون در بیمارستان محل خدمت خود نجات جان یک انقلابی تیرخورده را باعث شده و نجات و بازگشت به زندگی دوباره آن فرد که هیچگاه از هویت ناجی خود باخبر نشده، انگیزه‌یی قوی برای اهدای خون در دفعات بعد بوده است. سهرابی درباره انگیزه خود برای اهدای خون می‌گوید: «آن زمان هنوز فرهنگ اهدای خون جا نیفتاده بود. اگر هم تهران با این پدیده آشنایی داشت اما سایر شهرها کاملا با پدیده اهدای خون بیگانه بودند. اگر بیماری نیاز به خون پیدا می‌کرد همراهان او باید کارت جایگزین ارایه می‌دادند که این کارت، جایگزینی خونی بود که به بیمار تزریق شده بود. آن زمان حتی بانک خون هم وجود نداشت و خون مورد نیاز را در آزمایشگاه بیمارستان تامین می‌کردند و خونگیری هم در آزمایشگاه انجام می‌شد. من بهیار بیمارستان بودم و یکی از انقلابیون را به بیمارستان ما آوردند. از آنجا که تیر خورده بود نمی‌توانستیم به خانواده‌اش خبر بدهیم زیرا ماموران ساواک خانواده را تحت نظر داشتند. بیمار در حالت مرگ بود و ما هم نمی‌توانستیم از بیمارستان خارج شویم. من ناگهان داوطلب شدم که از خون من به او تزریق شود. گروه خونی او و من را چک کردند. هر دو A مثبت بودیم. در آزمایشگاه بیمارستان خون دادم و با همان خون، آن فرد از مرگ نجات پیدا کرد. از آن زمان وقتی خبر نجات او را شنیدم این جرقه در ذهن من زده شد که به خاطر رضای خدا و برای شکرانه نعمت داشتن تن سالم که به من اعطا شده تا زمان مرگ بتوانم به همنوعان خود با اهدای خونم کمک کرده و این لبخند را بر لب‌شان جاری کنم و زندگی دوباره‌یی به آنها بدهم.» پزشکان معتقدند هر زن با توجه به ویژگی‌های فیزیولوژیکی خود می‌تواند حداکثر سه بار در سال خون اهدا کند. سهرابی این مرز را هم شکسته و به علت آنکه در فهرست اهداکنندگان مستمر سازمان انتقال خون قرار دارد، سال‌هایی هم چهار بار خون خود را اهدا کرده است. سهرابی تا امروز 145 بار خون اهدا کرده که 10 بار از این تعداد در کامپیوتر ثبت نشده است. سهرابی در ‌آستانه 50 سالگی احساس سلامتی کامل دارد و می‌گوید: «امروز زنان 50 ساله ایرانی از پوکی استخوان و قند و فشار خون و چربی بالا و بیماری‌های قلبی رنج می‌برند اما من به علت اهدای خون و ورزش، این مشکلات را ندارم. پیاده‌روی باعث تحریک مغز استخوان و افزایش خونسازی می‌شود. به همین علت وقتی 450 سی‌سی خون اهدا می‌کنم ظرف 24 ساعت و با خوردن مایعات، خون اهداشده جایگزین می‌شود. خونسازی هم ظرف یک هفته اتفاق می‌افتد. علاوه بر آنکه فردی که خون اهدا می‌کند از سلامت خود هم اطمینان پیدا می‌کند زیرا خون‌های اهدایی از نظر آلودگی به ایدز و هپاتیت B و C و سفیلیس آزمایش می‌شوند. من به تمام خانم‌های هم‌سن خودم توصیه می‌کنم که از خون دادن نترسند زیرا در واقع جایی برای ترس وجود ندارد. علاوه بر اینکه با اهدای خون سلامت خود را تضمین می‌کنند و باعث نجات همنوع خود می‌شوند.»