شهيدی كه پس از 26 سال در آغوش مادر آرام گرفت
امروز كه مادر، فرزندش را در آغوش گرم خود فشرده، احساس غريبي نداشت. اما سخت مي ناليد و اشك مي ريخت. آخر بعد از اين همه سال فردا بار ديگر پسر نيامده، مادر را با دنيايي پر از حسرت تنها مي گذارد و به آغوش خاك باز مي گردد.
ایرنا: مادر اين شهيد كه اكنون 80 سال سن دارد و از دوري فرزند قامت نحيفش خميده، چند روزي است كه آغوش گرم مادرانه خود را پذيراي پيكر بي جان فرزندش 'جلال' كرده است. مادر شهيد رييسي پس از 26 سال فراق فرزند، اين روزها با دردانه خود به خلوت نشسته و با صدايي آهسته و شكسته، لالايي بغض آلودي را در وجود دلبندش نجوا مي كند. 'هي بخواب جانم، بخواب رودكم' اينها نجواهاي مادري است كه سال ها در حنجره بغض آلودش نهفته بود. امروز كه مادر، فرزندش را در آغوش گرم خود فشرده، احساس غريبي نداشت. اما سخت مي ناليد و اشك مي ريخت. آخر بعد از اين همه سال فردا بار ديگر پسر نيامده، مادر را با دنيايي پر از حسرت تنها مي گذارد و به آغوش خاك باز مي گردد. آري اينجا بود كه اشك همه درآمد و هق هق بستگان و ميهمانان اين ضيافت مادر و فرزند، در ناله هاي مادري رنجور گم شد. كمي آن طرفتر يك نفر زانوي غم را بر كشيد. آري او نيز يادگاري از دوران خاطرات قمقمه و كوله پشتي بود كه با خود زير لب چنين نجوا مي كرد: باز ديشب دل هواي يار كرد/ آرزوي حجله سومار كرد/ خواب ديدم سجده را بر مهردشت/ فتح فاو و ساقي والفجر هشت/ باز محورهاي بوكان زنده شد/ برف و سرماي مريوان زنده شد/ از دوكوهه تا بلنداي سهيل/ برنمي خيزد مناجات كميل/ ياد كرخه رفت و رنج ماند/ قلب من در كربلاي پنج ماند/ كاش تا اوج سحر پر مي زدم/ بار ديگر سر به سنگر مي زدم/ اين دل نوشته ها لحظه هاي ماندگاري است كه خبرنگار ايرنا در آخرين روز وداع مادري با پيكر پاك فرزند شهيدش و از تبار روزهاي عشق و ايثار به تصوير كشيده بود. به گزارش ايرنا، شهيد سرباز وظيفه 'جلال رييس' در سال 64 در منطقه تنگ ابوغريب به درجه رفيع شهادت نايل آمد و پس از 26 سال بار ديگر پيكر مطهر او به زادگاهش شهرستان جيرفت باز گشت. پيكر شهيد جلال رييسي قرار است فردا سه شنبه در شهرستان جيرفت تشييع و به خاك سپرده شود.
دیدگاه تان را بنویسید