"بی‌توجهی" را جايگزين تنبيه كنید

ایسنا: يک کارشناس روانشناسي با اشاره به ممنوعيت تنبيه کودکان گفت: والدين که کنترلي بر روي خشم، هيجان و واکنش‌هاي خود ندارند، نبايد از فرزندان آنها نيز انتظار کنترل داشت. علي عيسي‌زادگان تنبيه کودک را موجب لجبازتر شدن کودک دانست و افزود: بهترين روش براي تنبيه، تقويت منفي مانند قطع پاداش‌ها و بي‌توجهي به کودک است، ولي بي‌توجهي نبايد به اندازه‌اي باشد که کودک آسيب ببيند. اين استاد دانشگاه با اشاره به مضرات تنبيه کودکان اظهار کرد: تنبيه کودک ممکن است کودک را دچار فرافکني، افسردگي و احساس بي‌هويتي کند و مشکلات زياد ديگري را در آينده بر شخصيت اجتماعي وي به دنبال آورد. عضو هيئت علمي دانشگاه اروميه با اشاره به اينکه متاسفانه تنبيه کودکان در برخي خانواده‌ها وجود دارد، اين عمل را به 4 دسته تقسيم کرد و افزود: بايد در تنبيه، رابطه بين شدت و تنبيه، ثبات و تنبيه، تنبيه کننده و تنبيه شونده و دليل و تنبيه وجود داشته باشد. عيسي‌زادگان با اشاره به رابطه شدت و تنبيه گفت: تنبيه نبايد در حدي باشد که به کودک آسيب برساند. وي با اشاره به ثبات تنبيه اظهار کرد: اگر کودک بر اثر کاري که ديروز کرده بود مورد تنيه قرار گرفته امروز هم اگر اين کار را انجام داد بايد تنبيه شود. وي با اشاره به رابطه تنبيه کننده و تنبيه شونده گفت: وقتي فرزند يا شاگرد شما مي‌داند در قبال انجام هر خطايي نهايتاً يك سيلي از پدر يا مادر يا معلم خواهد خورد بعبارتي ارزش تنبيه لوث شده و به صورت عادت براي او در خواهد آمد و جسارت تكرار خطا را در او افزايش خواهد داد، در حالي كه منطق گفت وگو او را به راه و هدف درستي خواهد كشاند. وي همچنين به رابطه دليل و تنبيه اشاره و خاطر نشان كرد: وقتي کودکي تنبيه مي‌شود بايد دليل آن را بداند تا تنبيه اثر گذار باشد، مثلا اگر شخصي موقع رانندگي جريمه شود اگر دليل جريمه شدن خود را بداند احتمال اينکه اين خلاف را تکرار کند کم است. عضو هيئت علمي دانشگاه اروميه با تاکيد بر درک عوامل تشويق کننده کودکان به کارهاي مثبت يا منفي از طرف خانواده‌ها ابراز کرد: براي کنترل کودکان ابتدا بايد کنترل را از محيط و از کنترل والدين شروع کرد، وقتي والدين کنترلي بر روي خشم، هيجان و واکنش‌هاي خود ندارند، نبايد از فرزندان آنها نيز انتظار کنترل داشت.