جنگ کوتاه نوامبر ۲۰۱۸ غزه؛ موشک‌هایی که تل آویو را به زانو درآورد

خبرگزاری مهر: اوضاع در غزه شامگاه یکشنبه ۱۱ نوامبر ۲۰۱۸ زمانی بحرانی شد که یک گروه از کماندو‌های ارتش رژیم صهیونیستی به نوار غزه نفوذ کردند که با واکنش نیرو‌های مقاومت فلسطین روبرو شدند.

با وجود ابهامی که درباره یورش کماندو‌های رژیم صهیونیستی به غزه وجود دارد، اما آنچه قابل توجه بود کشته شدن یک نظامی ارشد با درجه سرتیپ بود که اگر ورود بالگرد‌ها و پهپاد‌های رژیم صهیونیستی نبود شرایط برای کماندو‌های که اسیر قدرت مقاومت فلسطین شدند به مراتب سخت‌تر می‌شد.

همین توان بالا مقاومت است که سبب شده که مقامات رژیم صهیونیستی جرات حمله به غزه را نداشته باشند و با پس لرزه‌هایی که استعفای آویگدور لیبرمن وزیر جنگ رژیم صهیونیستی سرآغاز آن است روبرو شوند همین توان بالا مقاومت است که سبب شده که مقامات رژیم صهیونیستی جرات حمله به غزه را نداشته باشند و با پس لرزه‌هایی که استعفای آویگدور لیبرمن وزیر جنگ رژیم صهیونیستی سرآغاز آن است روبرو شوند. نتانیاهو نخست وزیر رژیم صهیونیستی همواره نگرانی و ترس خود را از جنگ فراگیر در غزه ابراز داشته است. تزیپی لیونی نماینده کنیست رژیم صهیونیستی نیز به شکست این رژیم در برابر غزه اذعان کرد.

اما این یورش کماندویی با واکنش کوبنده و برق آسا و متحد گروه‌های مقاومت فلسطین روبرو و بیش از ۴۰۰ موشک به شهرک‌های صهیونیست نشین اطراف غزه شلیک شد و مناطقی دورتر نیز هدف قرار گرفت و در آخرین ساعات نزدیک به آتش بس در روز گذشته، مقاومت فلسطین اعلام کرد که بُرد موشک‌های مقاومت اگر حمله هوایی صهیونیست‌ها ادامه پیدا کند، فراتر از ۴۰ کیلومتر خواهد رسید.

نکته قابل درباره تحولات روز‌های گذشته غزه این است که تل آویو عملیات نمایشی شکست خورده‌ای داشت و مقاومت فلسطین هم بسیار متحد و یکپارچه به این یورش واکنش نشان داد.

این تحولات از سویی قدرت مقاومت و توسعه آنرا نشان داد از سویی پوشالی بودن گنبد آهنین را بار دیگر نمایان ساخت و مهم‌تر از اینکه پس لرزه‌های آن همچنان ادامه دارد و در حالی که فلسطینی از این پیروزی به جشن و سرور می‌پردازند؛ جبهه داخلی صهیونیست‌ها شاهد تزلزل و اختلافات عمیق شده است.

کماندو‌هایی که همواره تل آویو به آن‌ها می‌بالد نتوانستند در برابر نیرو‌های فلسطینی دوام بیاورند و در درگیری یک نظامی ارشد کشته شد و برخی دیگر زخمی شدند و اگر نیروی هوایی اسرائیل ورود نمی‌کند شاید خاطره دیگری برای صهیونیست‌ها تعریف می‌شود.

ضعف گنبد آهنین نمایان‌تر شد

فرو ریختن گنبد آهنین نیز سخت صهیونیست‌ها را به نگرانی بیشتر فرو برده است. درباره هدف یورش کماندویی صهیونیست‌ها به غزه برخی تحلیلگران اهداف احتمالی آنرا؛ ربودن یک شخصیت برجسته حماس با هدف ایجاد فشار بر حماس برای گفتگو، جمع آوری اطلاعات یا در صورت امکان آزادی دو اسیر اسرائیلی نزد حماس و نیز بر هم زدن آتش بسی که میان تل آویو و حماس وجود داشت، برشمرده اند.

اما عملکرد فوق العاده فلسطینی در دفع این عملات و به شکست کشاندن ماموریتی که اسرائیلی‌ها برای آن کماندو‌های خود را اعزام کرده بودند موجب هراس تل آویو و مقامات آن شده است.

این واکنش مهم مقاومت فلسطین تاییدی بر آمادگی آن‌ها در برابر صهیونیست هاست. این واکنشی به تلاش‌های عادی سازی برخی کشور‌های عربی با رژیم صهیونیستی بود و اینکه مقاومت زنده و پویاست و می‌تواند همه معادلات را در میدان برهم بزند. معامله قرن و بالفور جدید نمی‌تواند محقق شود، زیرا مردان مقاومت فلسطین آماده هستند این واکنشی به تلاش‌های عادی سازی برخی کشور‌های عربی با رژیم صهیونیستی بود و اینکه مقاومت زنده و پویاست و می‌تواند همه معادلات را در میدان برهم بزند. معامله قرن و بالفور جدید نمی‌تواند محقق شود، زیرا مردان مقاومت فلسطین آماده هستند.

آنچه در تحولات روز گذشته بیش از قبل مایه نگرانی مقامات صهیونیست را فراهم ساخته است به کارگیری موشک دقیقی مانند کورنت و ناکارآمد بودن سامانه گنبد آهنین و نیز نمایان شدن مجدد ضعف فاحش عملکرد نظامیان در جبهه زمینی است.

داستان زمانی جالب می‌شود که بدانیم که هر موشکی که از گنبد آهنین رژیم صهیونیستی برای مقابله با موشک شلیک شده فلسطینی‌ها شلیک می‌شود هزینه یک میلیون دلاری دارد.

مقاومت فلسطین بار دیگر صهیونیست‌ها را به پناهگاه فرستاد و بسیاری از شهرک نشینان به سوی مناطق دورتر از اطراف غزه فرار کردند.

نکته بارزتر درباره نبرد نوامبر میان مقاومت فلسطین و رژیم صهیونیستی این بود که صهیونیست‌ها همواره مدعی بودند که نیروی هوایی این رژیم توان یکسره ساختن جنگ را در جبهه مقابل دارد، اما با وجود بمباران گسترده غزه؛ حملات موشکی مقاومت فلسطین نفس صهیونیست‌ها را به شماره انداخت.

پاشنه آشیل صهیونیست‌ها همچنان نیروی زمینی آن است که در برابر نیرو‌هایی که به جنگ پارتیزانی روی می‌آورند ناکام هستند و این در جریان جنگ ۳۳ روزه علیه لبنان و نیز جنگ‌هایی که علیه غزه به راه انداخته آشکار شده است و از همین روز مقامات صهیونیست جرات حمله به غزه و تصمیم گیری نهایی در این باره را ندارند، زیرا می‌دانند که تاوان سنگینی از حیث کشته شدگان، زخمی شدگان و نظامیانی که اسیر می‌شوند، خواهند پرداخت و این علاوه بر زیان سنگین مادی است.

عبدالباری عطوان درباره تحولات روز‌های اخیر می‌نویسد: «حق ملت فلسطین و به ویژه ساکنان غزه است که به شادمانی از پیروزی بپردازند، زیرا اگر مقاومت قهرمانانه آن‌ها نبود، نتانیاهو نخست وزیر زورگوی اسرائیل حاضر به آتش بس نمی‌شد. اسرائیلی‌ها جز زبان زور نمی‌فهمند و مردان مقاومت این را خوب می‌دانند. نتانیاهو درک کرد که حمله به غزه پاسخ زلزله وار مقاومت فلسطین را به دنبال خواهد داشت.

وی می‌نویسد: جنگ اخیر در غزه کوتاه بود، زیرا نتانیاهو و کابینه اش فهمیدند که تلفات و خسارات سنگینی خواهند پرداخت و هم دوستان سازشکار عربشان در تنگنا قرار می‌گیرند جنگ اخیر در غزه کوتاه بود، زیرا نتانیاهو و کابینه اش فهمیدند که تلفات و خسارات سنگینی خواهند پرداخت و هم دوستان سازشکار عربشان در تنگنا قرار می‌گیرند و از همین رو به مصر توسل جست تا نجات یابد.

عطوان آورده است: معادله جدید مردان مقاومت مفهوم جدیدی در جنگ ایجاد کرد و آن عمارت در برابر عمارت و آتش در برابر آتش است. برای صهیونیست‌ها شلیک بیش از ۴۰۰ موشک و گشوده شدن پناهگاه‌ها و فرار و ترس و اضطراب قابل تصور نبود».

به هر حال قدر مسلم آن است که صهیونیست‌ها هرگز تصور نمی‌کردند که ماجراجویی کماندویی آن‌ها تبعات سنگینی برای شهرک نشینان اطراف غزه به دنبال داشته باشد و آن‌ها را زیر آتش سنگین مقاومت فلسطین قرار دهد.

آنچه صهیونیست‌ها در جنگ سال ۲۰۱۴ ظرف ۵۱ روز به آن رسیدند که باید به آتش بس تن دهند در جریان جنگ نوامبر ۲۰۱۸ ظرف مدت ۲۴ ساعت مجبور به تن دادن به آن شدند و این ناشی از قدرت مقاومت فلسطین و استفاده از تجارب قبلی در جنگ با دشمن است.

صهیونیست‌ها از سویی نه مایل به ورود به جنگ فراگیر در غزه هستند و نه می‌تواند شلیک موشک‌های مقاومت را هضم کنند.

اما در پایان باید گفت که مقاومت فلسطین پیام‌های لازم را به تل آویو رساند. پیام‌های مانند حمله در برابر حمله، عدم اجازه به تحقق خواب و خیال‌های رژیم صهیونیستی وآمریکا برای فلسطینی‌ها و نیز اینکه تلاش‌های عادی سازی راه به جایی نمی‌برد. در واقع هر موشکی که مقاومت فلسطین شلیک کرد؛ طرح‌های سازشکاران را هدف قرار گرفت. نه امیدی به شورای امنیت برای فلسطینی هاست نه سازشکاران.