سرویس بین الملل فردا: بلومبرگ در گزارشی پیرامون رفتن توتال از صنعت نفت ایران، عواقب این مساله برای مساله سرمایه گذاری در ایران را بررسی کرده است. این رسانه در این باره می نویسد: تصمیم توتال برای توقف سرمایه گذاری در ایران نشان میدهد که احتمالا شرکتهای بین المللی از جمله خریداران نفت ایران از این پس با مشکلات مختلف رو به رو خواند بود. وابشتگی مالی شرکتهای بین المللی و نفتی به اقتصاد آمریکا و حجم تجارت کوچک با ایران نسبت به میزان مراودات مالی با آمریکا هرگونه تجارت با ایران را به خاطر ریسک بسیار بالا در معرض خطرات شدید قرار خواهد داد. اظهاراتی که مقامات توتال در مورد ایران داشته اند چالشهای مختلفی که با وضع دوباره محدودیتهای آمریکا علیه ایران پدید میآید را به خوبی به تصویر میکشد. نباید فراموش کرد که توتال اولین کمپانی غربی بود که پس از توافق هستهای سال ۲۰۱۵ با ایران به توافق رسید. این کمپانی بزرگ فرانسوی که خریدار نفت خام ایران نیز هست اعلام نموده که متعهد به هیچ سرمایه گذاری جدیدی در پروژه پارس جنوبی 11 نیست. در حالی که توتال به دنبال کسب معافیت در مورد تجارت با ایران است،
اثرتحریمهای احتمالی بر آن انقدر زیاد است که نخواهد ریسک تجارت با ایران را بپذیرد جیسون گمل تحلیلگرد موسسه جفریز در لندن معتقد است: تجارت با ایران برای توتال آن قدر نمیارزد که بخواهد در بازی تحریمها در طرف آمریکا نایستد؛ بنابراین شرکتهای نفتی که در حوزه خرید، سرمایه گذاری و تجارت نفت ایران مشغول هستند یا به دنبال طرف حسابهای دیگری خواهند رفت یا این که از آمریکا در خواست میکنند برای شان استثنائی قائل شود. تحریمهای ثانویه
توتال در صورت ادامه همکاری با ایران میتواند تحت عنوان تحریمهای ثانویه قرار بگیرد. این مساله میتواند بر روی سهام داران آمریکایی که حدود ۳۰ درصد سهام توتال را در اختیار دارند تاثیر بگذارد و از سویی سرمایه ۱۰ میلیارد دلاری توتال در آمریکا را به مخاطره بیاندازد. از طرفی بیش از ۹۰ درصد تراکنشهای مالی توتال نیز درگیر با شرکتهای آمریکایی است. با این حال توتال تمایل دارد که همچنان با مذاکره خود را از این تحریمها معاف کند. گمل در این زمینه میگوید: «مشکل اینجاست که تجارت و نقل و انتقال پول با ایران به هیچ عنوان نمیتواند از سیستم بانکیای استفاده کند که نیاز به کار با دلار دارد.
واکنش مسئولان ایران: جریمه ای نخواهند داد
اما واکنش مسئولان ایرانی به این مساله نیز در نوع خود قابل توجه و خنده دار است. با وجود هشدارهای متعدد به این مساله که آمریکا میتواند به سرعت توتالو دیگر شرکتهای خارجی را از شراکت با ایران منع کند، مسئولان به کار خویش در این جذب سرمایه گذارها ادامه دادند، اما اکنون به جای محاکمه به خاطر بی تدبیری به فرافکنی میپردازند. بیژن زنگنه وزیر نفت دولت روحانی در این زمینه اعتراف کرده است که توتال به خاطر این کار خود جریمه نخواهد شد. به گزارش تسنیم او گفته است برای خروج توتال از قرارداد جریمهای وجود ندارد، اما مبلغی که توتال تاکنون در این قرارداد هزینه کرده است تا زمان اجرای کار، بازپرداخت نمیشود. اوج صحبتهای زنگنه در خصوص بازگشت تحریمها را البته میتوان در جای دیگری دید. زنگنه در واکنش به سخنان برخی اعضای اوپک درباره نبود نگرانی از کمبود نفت ناشی از تحریم نفتی ایران گفت: نامردی هم حدی دارد.سختی برای همه کشورها رخ میدهد، اما نباید از شرایط سخت همسایه پایکوبی کرد. این نگاه ساده انگارانه در حالی در وزیر پیر دولت روحانی وجود دارد که عملکرد عربستان در میانه مذاکرات هستهای با تلاش برای کاهش پول نفت با هدف
ضربه زدن به ایران کاملا مشخص و مبرهن بود. هدایت الله خادمی نماینده مجلس نیز چندی پیش به این قرارداد و عدم تضمینهای کافی اشاره کرده و به تسنیم گفته بود که در صورت رفتن توتال این شرکت مجبور به پرداخت هیچ جریمهای به ایران نیست و قرارداد بستن با شرکت توتال برای توسعه فاز ۱۱ پارس جنوبی وقت تلف کردن و باعث به تاخیر افتادن اجرا و توسعه فاز ۱۱ پارس جنوبی بود.
حال باید از آقای زنگنه پرسید که با توجه به لغو این قرارداد، همان گونه که ایشان گفته است اکنون زمان قرارداد بستن با چین است، یا محاکمه وزیری که تکیه بر کشورهای خارجی غیرقابل اطمینان کرد؟
دیدگاه تان را بنویسید