آمریکا در برابر کره مستاصل شد/ کره شمالی دیگر امتیاز نمی‌دهد

سرویس بین الملل فردا: روزنامه قدس تحلیلی به قلم ابوالفضل ظهره وند درباره توافق برجام و درسی که کره شمالی از آن برای موفقیت گرفته است منتشر کرده که گزیده هایی از آن در ادامه خواهد آمد:

موقعیت امروز کره شمالی و تحولات این شبه‌جزیره برای ما واجد درس‌های آموزنده بسیاری است و حتی می‌تواند به‌عنوان یک فیلد درسی در دانشکده‌های سیاسی ما مورد مطالعه قرار بگیرد. فرجام برخورد ما و کره شمالی با ایالات متحده که طرف برخورد هردو کشور در مذاکرات است باید مقایسه شود و واکنشی که ما و کره در قبال برجام‌های مشابه با آمریکا داشتیم، بسیار عبرت‌آموز است. قطار صلح در شبه‌جزیره کره با ابتکار کره شمالی و جنوبی راه افتاد. به سبب نگاه عمیقی که پیونگ‌یانگ با درس گرفتن از مذاکرات ایران و سرنوشت قذافی در مذاکره و اعتماد به غرب و همچنین صدام داشت. با تکیه بر این درس‌ها رهبر کره شمالی شروع به سخن گفتن با غرب با ادبیاتی کرد که آن‌ها می‌فهمند؛ زبان قدرت. کیم جونگ اون، تصمیم گرفت قوی شود و در نتیجه ظرفیت‌های هسته‌ای و قدرت بازدارندگی خودش را به حداکثر برساند، پس از آنکه به این مهم دست پیدا کرد، وارد مذاکرات شد. علاوه‌برافزایش قدرت بازدارندگی، رهبر کره شمالی با اعزام یک هیئت بلندپایه به ریاست خواهرش به المپیک زمستانه سئول سکان قطار صلح بین دو کره را به‌دست گرفت و به دیپلماسی عمومی روی آورد. در مراسم افتتاحیه المپیک زمستانی جایگاه خواهر رهبر کره شمالی در چند متری مایک پنس، معاون رئیس جمهوری آمریکا بود. آمریکایی‌ها با مرور مجموعه اتفاقاتی که در دو عرصه نظامی و دیپلماتیک در کره شمالی رخ داد، متوجه شدند که عقب افتاده‌اند، به همین دلیل به‌شکل کاملاً سراسیمه پمپئو را که هنوز رأی ناپلئونی برای صدارت وزارت خارجه آمریکا نگرفته بود به پیونگ‌یانگ فرستادند و اعلام کردند که می‌خواهند در جریان صلح دو کره باشند. این دیدار آشکارا نشان‌دهنده تنازل موضع آمریکایی‌ها در قبال کره شمالی است و دیگر حرفی از پیش‌شرط برای مذاکره نیست. آنچه هم امروز آمریکایی‌ها مطرح می‌کنند آشکارا از سر استیصال و درماندگی است. باید پرسید که کشوری مثل کره شمالی با یک نظام توتالیتر و چنین اوضاع سیاسی و اجتماعی که اصلاً قابل مقایسه با کشور ما نیست، چطور توانست به چنین موفقیتی در تکنیک مذاکره دست پیدا کند؟ کره شمالی ابتدا دشمنش را شناخت، پس از آن برای خودش یک هدف انتخاب کرد و با انسجام در بدنه حاکمیتی برای رسیدن به آن برگ‌هایش را مهندسی کرد.