قاچاقچیان انسان در کمین کودکان روهینگیایی

باشگاه خبرنگاران: قاچاقچیان انسان در اردوگاه های مسلمانان روهینگیا در بنگلادش به دنبال کودکان هستند. یک غرفه موقت در اردوگاه آوارگان روهینگیایی در بنگلادش وجود دارد. نام این اردوگاه کوتوپالونگ است و در درون اتاقک های آن یک میز چوبی و میکروفون تعبیه شده است. طرح این غرفه ها که با چوب از فضای بیرونی جدا شده بدان جهت است که کودکان روهینگیایی این فرصت را داشته باشند تا به محض حمله قاچاقچیان به اردوگاهها برای بردن آنها، مسئولان اردوگاه را از حادثه خبر کنند تا قاچاقچیان انسان نتوانند طعمه های آسانی را با خود ببرند.

از اطلاعات جسته و گریخته چنین بر می آید که دو ماه قبل فردی به نام نظیر احمد که خود از آوارگان بود این امکانات را بنا کرد تا تسهیلاتی برای اسکان 1800 کودک مفقود که دوباره به خانواده هایشان پیوسته بودند، فراهم کند. بنا به اعلام سازمان ملل، شبکه های قاچاق انسان در جنوب بنگلادش در اردوگاههای پراکنده، فعال هستند که با ورود بیش از 600 هزار آواره روهینگیایی از میانمار در دو ماه گذشته اشباع شده است.

هنگامی که اعضای بنیاد تامسون رویترز اطلاعات مربوط به این اردوگاهها را از نزدیک رؤیت کرد، فردی به نام محمد خان، پسر کوچک گریانی را به این اردوگاه آورد که در جاده منتهی به اردوگاه، مادرش را گم کرده بود. محمد خان در حالی که از مسئولان اردوگاه می خواست مادر این کودک را بیابند، گفت: از اینکه کودکی را با چنین وضعیتی می بینم بسیار ناراحت هستم.

کودک وحشت زده در کنار دیواری که افراد زیادی در آنجا تردد می کردند ایستاد و این در حالی بود که مرتبا از بلندگو نام والدین او اعلام می شد تا برای گرفتن کودکشان به آن محل بیایند. خوشبختانه مدت زیادی طول نکشید که مادر این کودک، نام فرزندش را شنید و مادر و کودک با خوشحالی به هم پیوستند. (یکدیگر را در آغوش گرفتند).

نظیر احمد نام هر کودک را در این اردوگاه ثبت کرده است تا آنها را از خطر قاچاقچیان انسان مصون دارد. برای آنکه والدین بخواهند فرزند گم شده شان را از احمد تحویل بگیرند باید به طور کامل و صحیح نام فرزندشان را بگویند و کودک هم در زمانی که والدینش را می بیند باید تایید کند که آنها (این فرد یا افراد بزرگسال) پدر یا مادرش هستند.

از هر ده نفر جدیدی که وارد اردوگاههای بنگلادش می شوند شش نفر آنها را کودکان تشکیل می دهند و این فرصت مناسبی برای قاچاقچیان است تا با ربودن دختران جوان از آنها به عنوان خدمتکار در جاهای دیگر استفاده کنند.