رسانه‌های سعودی جام خشم را سر کشیدند

اتهام ایران به طایفه گرایی

عکاظ با اشاره به تماس تلفنی امیر قطر با روحانی سیاست های ایران را مبتنی بر طایفه گرایی توصیف کرد و روزنامه ریاض نیز به اظهارات ضد ایرانی در نشست اخیر ریاض مبنی بر اینکه «ایران نوک پیکان تروریسم است» اشاره داشت.

نکته قابل توجه اینکه این تماس مجال گسترده ای را برای ادامه اتهام زنی های واهی روزنامه های سعودی علیه ایران فراهم کرد به این ترتیب که این بار با انتقاد از قطر اشتباهش را در حرکت به سمت جلب دوستی ایران به آن گوشزد کردند.

انتقاد عکاظ از تمایل قطر به جلب دوستی ایران

در این میان عکاظ در مطلبی تحت عنوان «امیر قطر با روحانی تماس گرفته و به او برای تقویت همکاری و توسعه روابط قول داد» از این اقدام تحت عنوان رسوا شدن بازی «تکذیب اظهارات» یاد کرد و نوشت: دوحه به روند جلب دوستی ایران ادامه می دهد.

این روزنامه نوشت: قطر همچنان اظهارات منسوب به شیخ تمیم بن حمد آل ثانی را تکذیب می کند؛ اظهاراتی که به مثابه انقلاب علیه «بیانیه ریاض» بوده و قطر در آن به برادرانش در کشورهای عرب حاشیه خلیج فارس حمله کرده و از ایران و خواسته های آن در منطقه حمایت کرد.

عکاظ با توصیف حزب الله به عنوان یک گروه تروریستی نوشت: امیر قطر به روند ابراز دوستی با تهران و نظام حاکم آن ادامه داد و در تماس تلفنی با حسن روحانی اعلام کرد، به نهادهای دست اندرکار کشورش دستور داده است برای توسعه روابط بین دوحه و تهران تلاش کنند.

وی همچنین به روحانی به مناسبت پیروزی در دور دوم ریاست جمهوری خود و نیز حلول ماه مبارک رمضان تبریک گفت و تاکید کرد، قطر و ایران روابط مستحکم و تاریخی دارند.

هشدار روزنامه ریاض به قطر در مورد ائتلاف های زودگذر

اما رروزنامه «ریاض» نیز در مطلبی تحت عنوان «ائتلاف منافع زود گذر» زبان به انتقاد گشوده و نوشت: انتظار نمی رفت قطر اینقدر سریع از وابستگی های عربی و خلیجی خود دست بردارد، آن هم در شرایطی که مسئولان بلندپایه سیاسی این کشور همواره بر تمایل کشورشان به حفظ روابط دوستانه و برادرانه با اعضای شورای همکاری خلیج فارس تاکید می کردند.

هنوز جوهر اظهارات مسئولان قطری خشک نشده بود که خبر تماس تلفنی امیر قطر با رئیس جمهور ایران به گوشمان رسید؛ کشوری که خادم حرمین شریفین در نشست سران عربی و اسلامی با آمریکا که امیر قطر نیز در آن حضور داشت از آن تحت عنوان « نوک پیکان تروریسم جهانی از زمان انقلاب اسلامی ایران تا امروز یاد کرد».

اتهام زنی های واهی علیه ایران

ریاض در ادامه مدعی شد، ایران ابتکار عمل های مربوط به حسن همسایگی را از طرف همسایگانش رد کرده و به جای آن به دخالت در مسائل این کشورها متوسل شد و با این کار اصول حسن همسایگی و احترام متقابل را زیر پا گذاشت.

این روزنامه نوشت: در این میان وقتی قطر خاستگاه طبیعی خود را با خاستگاه ساختگی ایران عوض می کند، به این معنی است که تفکرات سیاسی راهبردی قطر دستخوش اختلاف شده است و البته ایران نیز از نزدیک شدن قطر استقبال کرد زیرا آن را به نفع منافع خود می داند و از آن نهایت بهره برداری را می کند.

هشدار به قطر در مورد گرفتار شدن در نیمه راه

اما سوال مهم اینکه منفعت قطر از خزیدن به سمت ایران چیست؟ در پاسخ باید گفت، چه بسا منافع زودگذری است که زود یا دیر تمام خواهد شد و پس از آن قطر خود را در نیمه راه خواهد دید زیرا این اقدامات نه فراموش می شود ونه بخشیده .

الشرق الاوسط قطر را به توهم و زیاده خواهی متهم کرد

روزنامه الشرق الاوسط نیز در راستای انتقاد علیه قطر نوشت: اینکه قطر در صدد تقویت نقش و نفوذ خود برآید تعجبی ندارد، زیرا برگه های برنده مالی و رسانه ای قوی ای برای تحقق این هدف در اختیار دارد اما در این راه تا آنجا پیش رفته است که به دام توهم افتاده است.

نویسنده مقاله الشرق الاوسط در خصوص اتهام زنی به قطر وارد جزییات سال های پیش شده و با اشاره به مصاحبه ای که با محمود جبریل اولین نخست وزیر لیبی پس از سرنگونی معمر قذافی داشت، نوشت: جبریل گفت قطر از انتفاضه لیبی کمک تسلیحاتی و مالی به عمل آورد و سخت در تلاش برای منصوب کردن عبدالحکیم بلحاج به عنوان فرمانده انقلابیون لیبی بود؛ کسی که سرکرده سابق جماعت اسلامی لیبی بوده و در افغانستان می جنگید اما آمریکایی ها او را دستگیر کرده و تحویل قذافی دادند و تا سال 2010 در زندان بود و در نهایت قطر با به تاخیر انداختن انتفاضه در لیبی سعی کرد زمینه ورود بلحاج به این کشور را فراهم کند.

فراخواندن قطر به بازنگری عمیق در سیاست های خود

این روزنامه در ادامه یادآور شد، اکنون با تغییر سیاست های آمریکا در منطقه دیگر قطر قادر به ایفای نقش میانجی در ارتباط با اخوان المسلمین و به قدرت رساندن آنان نیست و در نشست ریاض نیز حاضران مخالفت خود را با سیاست ایران در ایجاد بی ثباتی در منطقه و حمایت از عربستان ابراز داشتند و در این میان روابط قطر با کشورهای اطراف خود دیگر روابطی طبیعی و با ثبات نیست مگر اینکه دوحه در سیاست های خود به طور ریشه ای بازنگری کند و بپذیرد که نقش قبلی آن دیگر قابل قبول نیست و به نفع آن است که به حد و مرز نقش طبیعی خود بازگردد.