با طرح 33 میلیارد دلاری پوتین بیش تر آشنا شوید/ ذخیره سازی اطلاعات همه کاربران در اینترنت/ روسیه بعد از آمریکا حریم خصوصی کاربران را نقض می کند

سرویس بین الملل فردا: چند روز پیش ولادیمیر پوتین رئیس جمهوری روسیه قوانینی جدید را امضا کرد که به اطلاعات خصوصی کاربران اینترنت و شبکه های ارتباطی مرتبط است.

مطابق با این قانون اطلاعات خصوصی کاربران در این شبکه ها جمع آوری می شود و برای مدت سه سال ذخیره می گردد. این اطلاعات هر گاه دولت درخواست کند به آن ها تحویل داده می شود. علاوه بر این ها، تماس ها، پیام های نوشتاری، تصاویر و فعالیت های اینترنتی افراد نیز تا 6 ماه ذخیره می شود. هم چنین پیام رسان هایی مانند واتس آپ نیز باید پیام های رمزنگاری شده خود را در صورت نیاز به دولت بدهند و در غیر این صورت با مجازات روبه رو خواهند شد.این طرح روسیه را به یک دولت کاملا نظاره گر فعالیت های شهروندان خود تبدیل خواهد کرد اما باید دید اساسا چنین طرحی قابل اجراست؟

پیش از این آژانس امنیت ملی آمریکا اعلام کرده بود پس از سال ها ذخیره سازی اطلاعات شهروندان که موجب نقض حریم شهروندی آن ها نیز شده بود تنها توانسته بود دو توطئه تروریستی را خنثی کند.اما ادوارد اسنودن افشاگر معروف پس از اعلام این خبر گفت که طرح دولت روسیه برای صنعت ارتباطی این کشور بالغ بر 33 میلیارد دلار خرج دربر خواهد داشت. او نوشته است: امضای لایحه برادر بزرگ! در روسیه باید محکوم شود و البته باید بدانیم اجرای آن 33 میلیارد دلار به علاوه مالیات بر بخش اینترنت روسیه هزینه دارد.

این قانون شباهت هایی به قانون پارلمان انگلیس دارد که هم چنان در حال بحث و بررسی در این پارلمان است.در طرح بریتانیا این کشور نظارت بر فعالیت کاربران را به جزئیات وب‏گردی، عضویت در شبکه‌های اجتماعی و استفاده از اسکایپ تعمیم خواهد داد.طبق قانون اتحادیه اروپا از سال ۲۰۰۹ میلادی، موسسات ارایه دهنده خدمات اینترنتی موظف هستند که اطلاعات مربوط به ایمیل، وب‏گردی و تماس‌های تلفن اینترنتی کاربران خود را به مدت یکسال بایگانی کنند.

یکی از نکاتی که اجرای این گونه طرح ها را بسیار پرسر و صدا می کند این است که هزینه اجرای آن ها بسیار زیاد است چرا که باید حجم زیادی از اطلاعات فراهم کننده های خدمات ارتباطی را ذخیره کنند و از طرف دیگر بسیاری از حریم های شهروندی و اطلاعات خصوصی را نقض می کند.

اما هدف از وضع چنین قوانینی با هزینه هایی چنین سرسام آور چیست؟ واقعیت این است که اجرای واقعی این طرح ها تقریبا غیر ممکن به نظر می رسد اما اثرروانی فراوانی بر مردم و استفاده کنندگان از اینترنت و خدمات ارتباطی دارد. مردم پس از اعلام تصویب این قانون، حتی اگر در واقع اجرا هم نشود به خودسانسوری روی می آورند و ترس از نظارت دولت باعث می شود آن ها از انتشار محتویاتی که گمان می کنند دولت با آن مخالف است بازدارد.