مهربانی به سبک «آفرودباز»ها
هزینه‌هایی که این عشق ماشین‌ها برای خودرو‌های خاص‌شان می‌کنند، برای خیلی‌ها قابل هضم نیست. اما زلزله کرمانشاه و سیل گلستان و لرستان ثابت کرد پایش که بیفتد، آنان حاضرند نه تنها ماشین‌های عزیز، بلکه همه دارایی‌شان را پای کار بیاورند.
خبرگزاری فارس:: مرد جاده‌های سخت و راه‌های صعب‌العبورند. هر مانعی سر راهشان قرار بگیرد، به چالش می‌طلبندش و از مبارزه با آن لذت می‌برند. همدمشان، ماشین‌های بلندبالایی است که مرکب ماجراجویی‌هایشان به حساب می‌آید. تفریحشان جدال با کوه و آب و کویر است، اما باد که برایشان خبر بیاورد همین آب و کوه، سر ناسازگاری با مردم سرزمینشان گذاشته، دست از هرچه تفریح می‌کشند و داوطلبانه برای امدادرسانی به دل ماجرا می‌زنند. حضور موثرشان در کمک‌رسانی به روستا‌های صعب‌العبور و دور از دسترس در زلزله کرمانشاه، شاهد این مدعاست.
نوروز سال ۱۳۹۸ که از راه رسید، فصل جدیدی در فعالیت‌های عام‌المنفعه «پاترول‌سواران» و «آفرودسواران» باز شد. سال را تحویل کرده و نکرده، شال و کلاه کردند و با خودرو‌های راهوارشان راهی شمال کشور شدند که آب، مهمان ناخوانده خانه مردمانش شده‌بود. امروز و در ایستگاه پایانی تعطیلات، درحالیکه اعضای این گروه، رفته‌اند تا چتر حمایتشان را بر سر هموطنان سیل‌زده استان لرستان باز کنند، پای صحبتشان نشسته‌ایم.
چرا آفرودسواران؟
«بعد از سال‌ها فعالیت در گروه‌های آفرودی، گروه عملیات و امداد و نجات آفرودسواران استان البرز را برای امدادرسانی به اعضای گروه خودمان در سفر‌ها تشکیل دادیم. هدف، کمک به دوستانی بود که پاترول، تویوتا یا جیپشان در کوه، آب یا گل‌ولای گرفتار می‌شود یا با نقص فنی در مسیر می‌مانند. این کمک‌رسانی رایگان را در ۳ سال گذشته برای اعضای گروه انجام می‌دادیم، اما زلزله کرمانشاه، شرایطی ایجاد کرد که از این ظرفیت برای امدادرسانی به هموطنان آسیب‌دیده در بلایای طبیعی هم استفاده کنیم.» «امید تَجاسُب»، رییس عملیات و امداد و نجات آفرودسواران استان البرز با اشاره به ویژگی‌های خاص خودرو‌های آفرودی ادامه می‌دهد: «ازآنجاکه خودرو‌های امدادی، دارای ارتفاع کمی هستند، در شرایط بحرانی مانند زلزله و سیل نمی‌توانند به‌خوبی به امدادرسانی بپردازند. اما در مقابل، خودرو‌های ما به‌دلیل اینکه ارتفاع بالایی دارند، در مسیر‌های صعب‌العبور و موانع می‌توانند بسیار راحت تردد کنند.
ارتفاع بالاتر خودرو‌های آفرودی این امکان را ایجاد می‌کند که در آب هم به‌راحتی حرکت کنند. از طرف دیگر، تجربه رانندگی آفرودسواران هم در مسیر‌های سخت، بسیار بیشتر است؛ بنابراین از زمان وقوع زلزله کرمانشاه تصمیم گرفتیم در هنگام بروز شرایط بحرانی وارد عمل شویم و از ظرفیت خودروهایمان برای امدادرسانی به هموطنان‌مان استفاده کنیم.»
از کرمانشاه تا گلستان؛ رخ‌به‌رخ با طبیعت عصبانی
«امدادرسانی به زلزله‌زدگان کرمانشاه، با اینکه اولین تجربه ما در این زمینه محسوب می‌شد، اما با نتایج بسیار خوبی همراه بود. راه‌بلد ما، یکی از اعضای گروه بود که مادربزرگ و دایی‌اش ساکن همان منطقه بودند. با راهنمایی او، به روستا‌های صعب‌العبوری دسترسی پیدا کردیم که پای هیچ نیروی امدادی به آنجا نرسیده‌بود. مسیری را که خودرو‌های امدادی با سختی و چند ساعته باید طی می‌کردند، ما یک ساعته از کوه طی کردیم. مواد غذایی و اقلام بهداشتی و... را به آن روستاییان رساندیم و آن‌ها هم بسیار خوشحال شدند که فراموش نشده‌اند.»
حکایت امدادرسانی متفاوت آفرودسواران، کمتر از ۲ سال بعد، در نوروز امسال برای اهالی استان گلستان تکرار شد: «در شروع سال جدید هم وقتی شهر‌های استان گلستان گرفتار سیل شد، به آفرودسواران فراخوان دادیم و دوستان داوطلبمان با ۲۰ دستگاه خودرو و حجم زیادی کمک‌های غذایی و... به سمت گلستان حرکت کردند. در شرایط بحرانی این شهر‌ها که به‌دلیل بالا آمدن سطح آب، خودرو‌های عادی و امدادی امکان تردد نداشتند، خوشبختانه خودرو‌های ما توانستند منشأ کمک‌های خوبی باشند.»
۱۰ تُن مواد غذایی و دارویی، هدیه آفرودسواران به سیل‌زدگان
«حدود ۷۰ تا ۸۰ گروه آفرودی در کشور داریم که اغلب با هم در ارتباط هستند. همین ارتباطات نزدیک هم باعث شد در زلزله کرمانشاه، از بسیاری از شهر‌های کشور؛ از تهران، قم، کاشان و شهر‌های شمالی تا کردستان، بانه، مریوان و کرمانشاه، آفرودسواران در پاسخ به فراخوان ما، داوطلبانه به میدان آمدند و با مشارکت خوب آن‌ها توانستیم حضور موثری داشته‌باشیم. در سیل اخیر هم گرچه تا امروز ۹۰ درصد دوستان آفرودسوار از تهران و کرج مشارکت کرده‌اند، اما از قم و کاشان هم دوستانی ما را همراهی کرده‌اند و در ادامه درصورت نیاز حتماً از سراسر کشور، آفرودسواران به ما ملحق خواهند شد.»
به گفته امید تَجاسُب، آفرودسواران دست خالی هم به مناطق سیل‌زده نمی‌روند: «۳ روز قبل، گروهی از خودرو‌های ما با ۵ تُن مواد غذایی و وسایل موردنیاز به گلستان رفتند. از وقتی هم که سیل به استان لرستان رسید، دوستان با ۴ تُن کمک‌های بهداشتی و غذایی به سمت پلدختر رفتند. امروز یا فردا هم ۱۵ تا ۲۰ دستگاه از خودرو‌های ما با ۲ تُن آرد، برنج و... به دوستانمان در پلدختر ملحق می‌شوند. مانند زلزله کرمانشاه، این بار هم ۹۹ درصد این اقلام غذایی، بهداشتی و دارویی با هزینه اعضای گروه خودمان تهیه شده است.»
پاترول‌سواران رسیدند، پلدختر تنها نمی‌ماند
تماسمان با «امیرعباس سپهر بند» وقتی برقرار می‌شود که بعد از یک شب دلهره‌آور که در بی‌خبری از مردم گرفتار در سیل در شهر‌های پلدختر و معمولان گذشته، توانسته‌اند به پلدختر برسند. او همانطور که مشغول رتق‌وفتق کارهاست، می‌گوید: «با ۶ خودرو در منطقه پلدختر هستیم و باقی خودرو‌ها از تهران، اصفهان و شیراز در راه هستند تا به ما ملحق شوند و درمجموع، با ۳۶ دستگاه خودروی آفرودی، کار امدادرسانی را انجام دهیم. در مرحله اول، مواد غذایی و اقلامی مانند پتو، وسایل گرمایشی، پوشاک، آب معدنی، آرد و برنج برای کمک به هموطنان سیل‌زده آورده‌ایم. خوشبختانه مسیر دسترسی به پلدختر از سمت خوزستان باز شده است، اما متاسفانه مسیر‌ها به سمت شهر معمولان هنوز بسته است و ما هم نتوانسته‌ایم به این شهر برویم.»
جالب است بدانید این گروه بعد از حدود ۶ روز کمک‌رسانی به سیل‌زدگان گلستان، راهی پلدختر شده‌اند. می‌پرسم: خسته نیستید؟ به هر حال، عید است و شما هم مثل همه افراد، برای تعطیلات کلی برنامه داشته‌اید. می‌خندد و می‌گوید: «نه. عید، همین است که کمک کنیم هموطنان‌مان شرایط بهتری داشته‌باشند و شاد شوند. با اینکه فقط فرصت کردیم لباس‌هایمان را عوض کنیم و بلافاصله راهی پلدختر شدیم، اما خسته نیستیم. همین که اینجا بتوانیم افرد گرفتار در سیل را نجات دهیم و به آن‌ها کمک برسانیم، برای ما باعث خوشحالی است.»
اولویت ما، امدادرسانی به مناطق صعب‌العبور
به ماجرای حضور اهالی آفرودی در شرایط بحرانی هرگز نباید به چشم یک کار هیجانی نگاه کرد. امدادرسانی آفرودسواران، یک کار کاملاً تخصصی است و به همین دلیل، این گروه با تجهیزات فنی و تخصصی قدم به مناطق سیل‌زده گذاشته‌اند: «ما با تجهیزات تخصصی و فنی صخره‌نوردی به مناطق سیل‌زده آمده‌ایم و اولویتمان حضور در نقاط صعب‌العبور است که دسترسی به آن‌ها دشوار است و هرکسی نمی‌تواند به آنجا برود؛ مثل مناطقی که طغیان رودخانه باعث تخریب پل شده و راه دسترسی به آن را از بین برده‌است.
در مناطقی که خودرو‌ها در گل‌ولای گرفتار شده‌اند و نمی‌توانند حرکت کنند و همچنین برای انتقال کمک‌ها و تجهیزات به مناطقی که در دره قرار گرفته‌اند، مثل همین منطقه‌ای که امروز قصد کمک‌رسانی به آن را داریم، خودروی آفرودی را در نزدیک‌ترین نقطه به دره قرار می‌دهیم، سپس به وسیله تجهیزات فنی، کارگاه می‌زنیم و با استفاده از قرقره و سیم بکسل، مواد غذایی و وسایل امدادی را به پایین دره ارسال می‌کنیم.»
به گفته سپهر بند، همه اعضای گروه آفرودسواران امدادی، دارای تخصص‌های لازم در این زمینه هستند: «ازآنجاکه امدادرسانی در شرایط بحران، یک کار تخصصی است، همه دوستان ما دوره‌های فنی و تخصصی مرتبط را گذرانده‌اند و در مباحثی مانند امداد و نجات و امداد کوهستان، مهارت لازم را دارند.»
متحد باشیم؛ پراکنده‌کاری، آفت امدادرسانی است
«همانطور که تا جایی که امکان کمک‌رسانی وجود داشت، در گلستان ماندیم، در پلدختر و معمولان هم تا وقتی نیاز باشد، خواهیم ماند و در همکاری با سایر نیرو‌های امدادی، به هموطنان گرفتار در سیل کمک خواهیم کرد.» امیرعباس سپهر بند مکثی می‌کند و با تاکید ادامه می‌دهد: «همیشه به دوستان گروه خودمان هم گفته‌ام که در چنین شرایط بحرانی نباید پراکنده‌کاری کرد، چون نیرو و امکانات را هدر می‌دهد. ما در این شرایط، به اتحاد نیاز داریم.
فارغ از این بحث که نیرو‌های دولتی و ارگان‌ها مشغول فعالیت‌اند یا گروه‌های مردمی، همه باید یکی شویم و درصورت نیاز، امکانات و تخصص خود را در اختیار دیگر گروه‌های امدادی قرار دهیم و متقابلاً از کمک‌های آن‌ها استفاده کنیم، چون هدف همه‌مان خدمت و کمک‌رسانی به عزیزان آسیب‌دیده است. فقط در این صورت است که می‌توانیم به نتیجه مطلوب برسیم.»