نقش سلبریتی‌ها در عامه‌پسند شدن تئاتر
حالی که هنوز نمی‌توان از سینمای ایران به عنوان یک صنعت یاد کرد و تا صنعتی شدن سینما راه زیادی است، اما تمایل سرمایه به سینما و حتی تئاتر و گردش مالی رو به افزایش آن طی سال‌های اخیر رشد محسوسی را نشان می‌دهد.
روزنامه جوان: در حالی که هنوز نمی‌توان از سینمای ایران به عنوان یک صنعت یاد کرد و تا صنعتی شدن سینما راه زیادی است، اما تمایل سرمایه به سینما و حتی تئاتر و گردش مالی رو به افزایش آن طی سال‌های اخیر رشد محسوسی را نشان می‌دهد. در این شرایط سلبریتی‌ها تئاتر را نیز عرصه خوبی برای درآمدزایی یافته‌اند و خلوت آرام تئاتری‌ها که به خاک صحنه دل خوش داشتند نیز تحت تاثیر این تحولات قرار گرفته است.
گرایش به تئاتر تجاری و آن گونه از نمایش که نگاه ویژه‌ای به سرگرمی و جذابیت‌های عامه‌پسندانه دارد مسئله‌ای است که سال پیش با روی صحنه بردن تئاتر الیور توئیست به کارگردانی حسین پارسایی ابعاد تازه‌ای به خود گرفت. رقم دستمزد‌ها و شکوه آن نمایش که قواعد عامه پسندانه تئاتر را نیز رعایت می‌کند، سابقه زیادی در تاریخ نمایش ایران ندارد و اساساً گرایشی مرسوم و معمول نبوده است.
تئاتر در ایران همواره هنر مخاطب خاص محسوب شده است و فعالان آن همواره روی این خاص بودن حساب ویژه‌ای باز می‌کردند، اما مدتی است که در این عرصه شاهد گرایش‌هایی جدی برای جذب مخاطب عام است و البته در این گرایش حضور سلبریتی‌ها نقشی غیرقابل انکار دارد. بلیت‌های گران ظاهراً نسبت موازی با سلبریتی‌هایی دارد که توان جذب مخاطب را به واسطه صفحات مجازی خود دارند و از این طریق می‌توانند فروش هر نمایشی را تضمین کنند، اما اینکه این رویکرد تا چه اندازه معقول و مورد پذیرش است موضوع دیگری است. با توجه به اینکه چنین قیمتی در تئاتر مرسوم نیست، این سؤال مطرح می‌شود که مسئول نظارت بر قیمتگذاری بلیت‌های تئاتر چه نهادی است؟
روز گذشته مدیرکل امور هنر‌های نمایشی وزارت ارشاد با اذعان بر وجود خلأ قانونی در زمینه قیمتگذاری بلیت تئاتر و تأکید بر لاکچری نشدن این هنر با نام بردن از نمایشی با عنوان «می سی سی پی نشسته می‌میرد» که نرخ ۲۰۰ هزار تومانی بلیت این نمایش با توجه به وضعیت معیشتی مردم- حاشیه‌ساز شده است تأکید کرد که قیمت بلیت‌های این نمایش کاهش می‌یابد.
شهرام کرمی درباره این وضعیت و قیمتگذاری بلیت‌های نمایش‌ها به فارس می‌گوید: «این موضوع را از دو جهت می‌توان بررسی کرد؛ نخست اینکه به تناسب شرایط اقتصادی جامعه و افزایش قیمت کالا‌ها در همه حوزه‌ها طبیعی است که ما سالانه شاهد افزایش قیمت محصولات هنری هم باشیم، اما این افزایش قیمت‌ها باید معقول باشد نه غیرمعقول! آنچه به عنوان بهای گزاف تئاتر سنجیده می‌شود در واقع یک قیمت واقعی است، اما در این زمینه ما معتقدیم اگر این قیمت واقعی صورت بگیرد به نظر می‌رسد ما تئاتر را به عنوان یک کالای خاص یا بسته فرهنگی لاکچری عرضه می‌کنیم و این جایز نیست.»
مدیرکل هنر‌های نمایشی درباره بلیت‌های نمایش «می‌سی‌سی‌پی نشسته می‌میرد» گفت: زمانی که متوجه این افزایش قیمت‌ها شدیم، با آقای علی‌اکبر صفی‌پور مدیرعامل بنیاد رودکی صحبت کردیم، قرار شد بررسی و با کارگردان صحبت کنند و تا جای ممکن قیمت را کاهش دهند؛ این صحبت ما دیروز اتفاق افتاد. آنچه در قانون تعریف شده این است که اداره کل هنر‌های نمایشی و وزارت ارشاد حق ورود و قیمتگذاری بلیت سالن‌ها به ویژه سالن‌های بخش خصوصی را ندارند و صنف باید در این زمینه وارد شود. بلیت سینما را الان خود صنف خانه سینما یا خود سینماگران تعیین می‌کنند. تالار وحدت هم به عنوان یک بخش خصوصی و خودگردان عمل می‌کند و بنیاد و هیئت مدیره دارد.
وی در پاسخ به این سؤال که پس چرا تالار وحدت از بودجه دولتی استفاده می‌کند، گفت: درست است بخشی از بودجه تالار وحدت عمومی است، چراکه زیرمجموعه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی محسوب می‌شود، هر چند مستقل است و من هم از همین نکته استفاده کردم و از آقای صفی‌پور درخواست این کاهش قیمت را داشتم.
کرمی به این هم اشاره می‌کند که خوشبختانه در این زمینه ما گفت‌وگویی با خانه تئاتر انجام دادیم و به نظرم اتفاقات خوبی در آینده در این زمینه خواهد افتاد. باید صنف را فعال کنیم و می‌توانیم مجری سیاستگذاری صنف در تعیین قیمت بلیت تئاتر باشیم. باید به تدوین آیین نامه و مصوبه برای کنترل نرخ بلیت‌های تئاتر روی بیاوریم.