اعمالی که در لیله الرغائب باعث اجابت دعا می‌شود

سرویس سبک زندگی فردا؛ محدثه انسی‌نژاد: امشب اولین شب ماه رجب یا همان «شب لیله الرغائب» است. کلمه «رغائب» جمع «رغیبه» به معنی «امرٌ مرغوب فیه عکاء کثیر» یعنی شبی که در آن عطاها و مواهب فراوان به دست می‌آید. در روایات آمده است که شب جمعه اول ماه رجب، شب احیاء، بیداری است و نیایش در این شب ثواب بسیاری دارد و باعث دست‏یابی به عطایای ارزشمند از سوی پروردگار است. بنا به فرموده پیامبر اسلام (ص) به این شب لیله الرغائب گفته می‌شود، چرا که؛ وقتی یک سوم از آن گذشت، هیچ فرشته‌ای در آسمان و زمین نمی‌ماند و همه آنها در کعبه و اطراف آن جمع می‌شوند. آن‌گاه خداوند بر آنان وارد شده و می‌فرماید: «ای فرشتگانم! هر چه می‌خواهید از من درخواست کنید.» فرشتگان نیز در جواب می‌گویند: «حاجت ما این است که از روزه‌داران ماه رجب درگذرید» خداوند می‌فرماید: «این کار را انجام دادم.» پس همان طور که می‌بینید از این شب نباید غافل شد. برای این شب پرفضیلت اعمالی نیز ذکر شده که در ادامه به آنها می‌پردازیم.

اعمال شب لیله الرغائب

اول- روزه گرفتن در روز لیله الرغائب.

دوم- خواندن نماز لیله الرغائب فضیلت زیادی دارد. این نماز در شب جمعه و ما بین نماز مغرب و عشاء خوانده می‌شود. نماز شب لیله الرغائب دوازده رکعت دارد و هر دو رکعت با یک سلام تمام می‌شود. در هر رکعت این نماز یک مرتبه سوره «حمد»، سه مرتبه سوره «قدر» و دوازده مرتبه سوره «توحید» خوانده می‌شود. بعد از خواندن نماز هفتاد مرتبه این ذکر گفته می‌شود:

«اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ النَّبِیِّ الْأُمِّیِّ وَ عَلَى آلِهِ [وَ آلِ مُحَمَّدٍ]»

سپس به سجده می‌روىم و هفتاد مرتبه این ذکر را می‌خوانیم:

سُبُّوحٌ قُدُّوسٌ رَبُّ الْمَلائِکَةِ وَ الرُّوحِ

پاک و منزّه است پروردگار فرشتگان و روح

سر از سجده بر می‌دارىم و هفتاد مرتبه می‌گوییم:

رَبِّ اغْفِرْ وَ ارْحَمْ وَ تَجَاوَزْ عَمَّا تَعْلَمُ إِنَّکَ أَنْتَ الْعَلِیُّ الْأَعْظَمُ

پروردگارا! مرا بیامرز و بر من مهر ورز و از آنچه از من می‌دانى بگذر، تو خداى برتر و بزرگ‌ترى.

دوباره به سجده مى‌روىم و هفتاد مرتبه مى‌گویىم:

سُبُّوحٌ قُدُّوسٌ رَبُّ الْمَلائِکَةِ وَ الرُّوحِ

در آخر حاجت خود را از خدا می‌خواهیم که ان‌شاءالله برآورده خواهد شد.

فضیلت نماز لیله الرغائب

پیامبر اسلام (ص) در فضیلت نماز شب لیله الرغائب فرمودند: «قسم به کسی که جانم در دست اوست، هیچ بنده یا کنیزی از بندگان و کنیزان خدا این نماز را بجا نمی‌آورند، مگر اینکه خداوند گناهان او را می‌بخشد، گرچه گناهان او مثل کف دریا و به عدد شن‌ها و برگ‌های درختان باشد و روز قیامت هفتصد نفر از خویشان خود را که همگی سزاوار آتش باشند، شفاعت می‌کند.»

همچنین ایشان در روایتی دیگر فرمودند: «هرکه آن را به جای آورد هنگام شب اول قبرش حق تعالى ثواب آن را به نیکوترین صورت و با روى گشاده و درخشان و زبانى گویا به سوی او می‌فرستد، پس به او می‌گوید: اى حبیب من تو را بشارت باد که از هر شدت و سختى نجات یافتى، بنده می‌گوید تو کیستى؟ به خدا سوگند من چهره‌اى زیباتر از چهره تو ندیدم، و سخنى شیرین‌تر از سخن تو نشنیدم و بویى بهتر از بوی تو نبوییدم! پاسخ میدهد: من ثواب آن نمازم که در فلان شب، از فلان ماه، از فلان سال به جاى آوردی، امشب نزد تو آمدم تا حقّت را ادا کنم، و مونس تنهایى تو باشم، و هراس را از تو برگیرم و هنگامی که در صور دمیده شود، در عرصه قیامت سایه‌اى بر سرت خواهم افکند، پس خوشحال باش که خیر هرگز از تو جدا نخواهد شد.»