افتتاحیه‌های انتخاباتی رئیس دولت به وزیر ورزش و جوانان سرایت کرد!

سرویس ورزشی فردا: در گير و دار انتخابات و هفته ها و ماه هاي منتهي به آن، تقريبا تمام رفتارها و كنش هاي نامزدها و اطرافيان شان، با عينك انتخابات ديده مي شود. با اين حال آن ها كه منصبي دارند و مسئوليتي، با اندكي ريزبيني و سياست، مي توانند كارهاي خود را در غالب وظيفه شان جاي دهند و جلوه بسيار بهتري به آن دهند. با اين حال كم هم نيستند افراد منسوب يا در حلقه نزديك كانديدا كه نمي شود از اعمال و رفتارشان برداشت ديگري كرد.

نقل اين روزهاي رفتار برخي وزراي كابينه دولت يازدهم است و نمونه اش هم وزير ورزش. فعاليت ها، نطق ها و تصميمات سلطاني فر در روزهاي اخير آنقدر غير منتظره، آنقدر بي سابقه و گاهي خارج از مسئوليت هاي اوست كه ناچار مي شويم همه را انتخاباتي ببينيم.

1. چند ماه پيش بود كه سلطاني فر در بدو ورودش در وزارت ورزش، برخورد جالبي در ماجرا حجاب بانوان بسكتباليست داشت. در آن روزها خبر سفر بي اطلاع تعدادي از بانوان بسكتبال در صدر اخبار اين رشته بود. سلطاني فر در حركتي عجيب و غير منتظره، ضمن حمايت از بانوان، نامه اي به رئيس فدراسيون جهاني نوشت و از او خواست تا بانوان ايران بتوانند با حجاب اسلامي در ميادين حاضر شوند. شرايطي كه آن روزها وجود نداشت و بسكتبال بانوان ايران در طول چهاردهه گذشته مسكوت و پشت درب هاي بسته باقي مانده بود.

نكته عجيب در اين ماجرا ورود غير معقول وزير ورزش در ماجرايي است كه از لحاظ سازماني هيچ ارتباطي با او ندارد. بحث ديپلماسي ورزشي هم اصلا نمي تواند با ارسال نامه اي رسمي توسط رئيس فدراسيون براي فيبا را توجيه كند و اصلا چنين كارهايي در اين چهارچوب نمي گنجد.

جالب تر اين كار، نامه آخر وزير ورزش دو روز مانده به اعلام نظر نهايي فيبا بود. تصميمي كه از قبل گرفته شده و شايد هم توسط رئيس فدراسيون به وزير اعلام شده بود! به اين ترتيب وزير ورزش يك بار ديگر نامه اي به فدراسيوني جهاني بسكتبال نوشت و يك بار ديگر از او خواست تا با اين درخواست موافقت كند! نامه براي تصميمي كه گرفته شده و با آن موافقت شده بود! براي چه؟ چه چيزي غير از استفاده تبليغاتي مي تواند دليل اين كار باشد؟

2. يكي از مهمترين رويداد هاي ورزش ايران طي روزهاي آينده بازي هاي كشورهاي اسلامي است. رقابت هايي كه هيچگاه سر و شكل و نظم قابل توجهي در برگزاري نداشته و اين طور كه به نظر مي رسد آخرين دوره اش را هم در باكو پشت سر خواهد گذاشت.

يكي از بحث هاي رايج هم در اين روزها، پاداش مدال آوران اين بازي ها بود. پاداشي كه در گذشته چيزي نزديك به هيچ بود و به تازگي در آيين نامه جديد، آن را پس از رويدادهاي آسيايي و جهاني، شايسته تقدير كوچكي در مراسم هاي پايان سال دانسته بودند.

حالا وزير ورزش چه كرده؟ همين چند روز پيش اعلام كرده كه به تمام طلايي هاي اين بازي ها نفري "20" سكه بهار آزادي هديه مي دهد! بيست سكه اي كه در بسياري از رشته ها به قهرمانان آسيا و جهان هم نمي رسد و آن ها شايد نيمي از اين پاداش را هم براي مدال هاي جهاني و آسيايي شان نگيرند.

اين تصميم هم از آن تصميم هاي بي سابقه اي است فقط در نزديكي هاي انتخابات گرفته مي شود!

3. بخش ديگر فعاليت هاي وزير در هفته هاي اخير به افتتاح هاي پي در پي پروژه هاي ورزشي بر مي گردد. افتتاح هايي كه گاهي آنقدر زياد مي شود كه همه انگشت به دهان مي مانند كه او چطور مي تواند به اين سرعت در نقاط مختلف كشور باشد؟! اصلا از كم و كيف اين پروژه ها و درصد پيشرفتشان آمار دقيقي داده مي شود و يا مثل گذشته مي بينيم كه بسياري از اين پروژه هاي به صورت نيمه تمام افتتاح شده است!

اين ها تازه نمونه هاي بارز فعاليت هاي تازه واردترين وزير دولت روحاني است و در تبريك و تسليت ها و صحبت هاي اخير اش پر از تلاش هاي اغراق شده براي كارهاي انتخاباتي است. كاري كه البته نمي شود خيلي به او ايراد گرفت اما اگر كمي هوشمندانه تر انجام شود، تا اين اندازه به چشم نخواهد آمد.