جاخالی اصلاح طلبان از کلیددار؛ بدل تدبیر کیست؟
قطار دولت یازدهم در ایستگاه‌های پایانی خود قرار دارد و رهبر آن اما رویای پیروزی در انتخابات 96 در سر دارد، ولی دولت یازدهم هرچه به پایان خود نزدیک‌تر می‌شود، انتقادها فزونی می‌یابد، هم در میان دوستان و حامیان دیروز و هم در میان منتقدان.
اشتباه اصلاحات
«اصلاح طلبان اشتباه کردند، یعنی چه که به روحانی چک سفید امضا بدهیم.» این سخنان جدیدترین انتقادها به رئیس جمهور دولت از سوی اصلاح طلبان است که بارها و از زبان افراد مختلف نقل قول شده است.
در روز 17 بهمن ماه، آقای ابراهیم اصغرزاده در گفت وگویی با آقای حسین دهباشی از عملکرد دولت یازدهم انتقاد کرد و گفت: «دولتمردان نمی فهمند دولتی که باید ریاضت بکشد و مراقب جیب مردم باشد نباید برود حقوق میلیونی بگیرد، اصلاح طلبان به مسائل مبتلابه جامعه از جمله حقوق های نجومی هیچ توجهی ندارند.»
وی همچنین افزود: «روحانی شعار بسیار مهمی که داد این بود که می خواهم شرایط عادی را به محیط های فرهنگی و علمی برگردانم و محیط های امنیتی را کاهش دهم اما این اتفاق نیفتاد. این را قبول ندارم که نگذاشتند روحانی به وعده هایش عمل کند؛ چطور راجع به خیلی چیزهای دیگر که خیلی ها نقد کردند توانست؟!»
تکرار شعارهای روحانی در 96 ضدخودش است
همچنین محمدرضا تاجیک، یکی از کارشناسان جریان اصلاحات در گفت وگو با روزنامه زنجیره ای آفتاب یزد در روز 16 بهمن ماه با اشاره به این که«برجام ضعیف عمل کرده و نمود چندانی در زندگی مردم نداشته است» بیان داشت: «روحانی با شعار و گفتار نمی تواند در انتخابات آینده شرکت کند، بسیاری از آن شعارها، در همان حریم شعار باقی ماندند. اتفاقاً شعارهای سال 92، شعارهایی بود که در آن مقطع خیلی توانست افکار عمومی را تهییج و ترغیب کند، ولی چهارسال گذشت و در این زمینه اقدامی صورت نگرفت. طبیعی است که تکرار شعارهای سال 92 (معطوف به سیاست داخلی) در سال 96، شعارها را بیش از حد شعاری می کند و به ضد خود تبدیل می شود.»
چک سفیدامضا نمی دهیم
همچنین آقای مصطفی کواکبیان در جمع دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی در سخنانی تاکید کرد: «چک سفید امضاء به روحانی نمی دهیم و انتظار داریم به مطالبات اصلاح طلبان هم توجه شود ولی در مجموع رویکرد اصلی ما حمایت از روحانی است».
با نگاهی کوتاه به رویکرد اصلاح طلبان در حمایت از روحانی و پاسخ پیروز انتخابات 92 از این حمایت، می توان تا حدودی دلیل این انتقادها را فهمید.
اصلاح طلبان با توجه به شرایطی که پس از فتنه ۸۸ برای خود به وجود آوردند، کوشیدند بدون پرداخت هزینه یا هزینه اندک، از فرصت روحانی حداکثر بهره برداری را بکنند لذا با حمایت از روحانی و اجماع روی این کاندیدا توانستند خود را به عرصه سیاسی کشور برگردانند، اما رئیس جمهور اعتدال و امید به وعده های خود به این جریان سیاسی توجهی نکرد و انتقادها از عملکرد وی تقریباً از دومین سال دولت کلید خورد، انتقادهایی که از ترکیب کابینه شروع شد و به بی توجهی روحانی و دورشدنش از جریان اصلاحات رسید.
حمایت با شرط و شروط
در این میان اما عملکرد سیاسی رئیس جمهور یازدهم و تحقق نیافتن وعده هایش بیشترین انتقادها را به دنبال داشت که سبب شد در اردوگاه اصلاح طلبان، اجماعی برای حمایت از روحانی در انتخابات 96 نباشد تا هر روز نام یکی از چهره های این جریان به عنوان آلترناتیو روحانی مانند آقایان پزشکیان، جهانگیری، مطهری، ظریف و قاضی زاده هاشمی شنیده شود.
از سوی دیگر اما حتی آنانی که قائل به حمایت از روحانی هستند معتقدند باید از وی حمایت مشروط داشته باشند و در صورت دریافت امتیازاتی مانند سهم بیشتر و اثرگذارتر در دولت آینده از وی حمایت کنند. اصلاح طلبان امروز بزرگ ترین چالش خود را در این می بینند که باید از کسی حمایت کنند که کارنامه بسیار ضعیفی دارد و نمی دانند در دفاع از او به حامیان خود و مردم چه بگویند.
آقای روحانی، تغییر کنید!
آقای احمد پورنجاتی، نماینده دوره ششم مجلس شورای اسلامی هم در نامه ای سرگشاده خطاب به روحانی نسبت به وعده هایی محقق نشده دولت یازدهم انتقاد کرده و از رئیس جمهور می خواهد در ماه های پایانی ریاست جمهوری اش دست به تغییر بزند، هر چند این تغییر سخت باشد و می نویسد: «شاید برایتان سخت باشد که در یک چهارم نهایی دوره اول ریاست جمهوری تان، دست به تغییرات بزنید. اما، بزنید، رویکرد ارتباطی شما با افکار عمومی، این روزها متأسفانه «ضعیف و غیر منسجم و انفعالی» شده است. برخلاف ایده درخشانی که در نخستین گفتارتان پس از انتخابات مطرح کردید که «دوران مونولوگ به پایان رسیده» متأسفانه در عمل و به تدریج، به همین ورطه افتاده اید، وعده های انتخاباتی تان را فراموش نکرده اید اما چون بسیاری از آنها جامه عمل نپوشیده، چرا مورد به مورد چرایی عملی نشدن آنها توضیح نمی دهید؟»
در ادامه اما اصلاح طلبان معتقدند که احتمال رأی آوری روحانی به شدت کم شده است و به همین دلیل درصددند تا شاید حمایت های خود را از وی بردارند. آقای مرتضی الویری، از مشاوران رییس مجمع تشخیص مصلحت نظام و از چهره های سیاسی اصلاح طلب درگفت وگویی با خبرآنلاین گفت: به سه دلیل باید یک کاندیدای اصلاح طلب هم به ثبت نام در انتخابات بپردازد تا در صورت بروز اتفاق پیش بینی نشده، اصلاح طلبان در میدان رقابت حاضر باشند و احتمال تغییر نظر مردم نسبت به روحانی یکی از سه دلیل اصلی نیاز به کاندیدای پوششی در انتخابات 96 است.
خطر دولت یازدهم برای اصلاحات
ابراهیم اصغرزاده همچنین در مصاحبه اخیر خود می گوید:« پایگاه و بدنه اجتماعی دولت دارد دچار ریزش می شود و این ریزش در انتخابات 96 شاید خودش را نشان بدهد. من نمی خواهم این اتفاق بیفتد؛ من دلم می خواهد آقای روحانی بتواند در این ماه های آینده با اقتدار یک کاندیدای قابل قبولی هم برای اصلاح طلبان و هم برای اعتدالیون باشد ولی مهم ترین دشمن آقای روحانی خودش است! اگر حواسش باشد می تواند این دولت آن دولتی باشد که هم خودش هم اصلاح طلبان را به زیر بکشد.»
فرار از اشتباهات روحانی
نگرانی اصلاح طلبان از انزوایی دوباره، ماه هاست که گریبانگیر این جریان شده است، بگونه ای که به گزارش پارس نیوز، در جلسه شورای هماهنگی اصلاحات که در پایان آذرماه برگزار شده بود، یکی از اصلاح طلبان شاخص که ریاست جلسه را هم عهده دار بود، با اشاره به انتخابات آتی ریاست جمهوری می گوید:«در انتخابات ریاست جمهوری آینده، آسیب پذیری روحانی بالاست.
آقای روحانی اشتباهات بزرگی مرتکب شده و در زمان کوتاه باقیمانده نخواهد توانست اشتباهات را اصلاح کند؛ بنابراین جریان اصلاحات باید مواظب باشد که مسوولیت اشتباهات آقای روحانی را به دوش نکشد.»
با توجه به مطالب بالا به نظر می رسد که اصلاح طلبان تقریباً به نتایجی رسیده اند تا خود را از سقوط نجات دهند و شاید در این راه حتی از روحانی هم دست بکشند البته فقط یک ماه دیگر و در زمان ثبت نام کاندیداها، همه چیز مشخص می شود.