همه پارادوکس‌های آقای وزیر!/ بازخوانی تدابیر ویژه مدیریتی گودرزی برای ورزش کشور

سرویس ورزشی فردا: این روزها و در شرایطی که دولت یازدهم در سال پایانی خود بسر می برد، اظهارات متناقض مسئولان و مدیران دولتی به حدی گسترش یافته که به غیر از ابعاد اقتصادی و سیاسی، فضای ورزش کشور را نیز دربرگرفته است. طوری که حالا وزیر ورزش دولت یازدهم نیز که یک چهره علمی و دانشگاهی به شمار می رود در مسیر تناقض های رفتاری و گفتاری گرفتار شده است.

پرده اول- تناقض رفتاری در برخورد با بازنشسته ها و دوشغله ها

یکی از مهمترین ادعاهای وزیر ورزش دولت یازدهم رعایت قانون و حرکت در مسیر قانون بوده است. قانونی که هر چند مورد ادعای رئیس دولت در تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری هم بود اما این روزها به نظر می رسد قانون فقط زمانی اجرایی می شود که به نفع دولتی ها باشد.

نمونه بارز رفتارهای متناقض و پارادوکس گونه وزیر ورزش دولت، نحوه برخورد وی با یک موضوع غیر قانونی است. برخوردهایی که بیشتر بر اساس سلیقه شخصی و میزان دوستی و صمیمیت آقای وزیر با افراد صورت می پذیرد. در این باره گفتنی است که در یک مورد فردی مانند افشارزاده از مدیرعاملی باشگاه استقلال به بهانه بازنشستگی کنار گذاشته می شود، این در حالی است که به گواه تمام کارشناسان، کنار گذاشته شدن افشارزاده از باشگاه استقلال و مدیر کلی حوزه وزارتی وزارت ورزش به دلیل اختلافاتی بود که وزیر ورزش و جوانان با وی داشت.

برکناری افشارزاده به بهانه بازنشسته بودن اما در شرایطی است که امروز در همین وزارتخانه ورزش چهره های بسیاری مشاهده می شوند که جزو بازنشسته ها یا افراد 2 شغله به شمار می روند. از بهرام شفیع در فدراسیون هاکی گرفته تا محمود مشحون در بسکتبال، یا چهره هایی مانند نصرا... سجادی و میرسلیم در وزارتخانه و حتی افرادی چون مسعود معین در هیئت مدیره استقلال و جعفر کاشانی در هیئت مدیره پرسپولیس، جزو بازنشسته هایی به شمار می روند که همچنان در پست های خود ابقا شده و به دلیل داشتن روابط نزدیک با آقای وزیر، مشمول قانون بازنشسته ها نشده اند.

از سوی دیگر نیز چهره هایی چون گرشاسبی که هم عضویت در هیات مدیره پرسپولیس را دارد و هم مدیر کل حوزه وزارتی وزارت ورزش است یا جهانیان که هم در استقلال عضو هیات مدیره است و هم مشاور وزیر به شمار می رود، جزو افراد 2 شغله ای هستند که بازهم به واسطه دوستی با وزیر، مشمول قانون 2 شغله ها نشده اند. این در شرایطی است که هر 2 دسته این افراد از لحاظ قانونی نمی توانند در پست های مذکور حضور داشته باشند.

پرده دوم- ماجرای خودداری وزیر از سفرهای خارجی

یکی از افتخاراتی که وزیر ورزش دولت یازدهم همواره از آن به عنوان نقطه مثبت کارنامه خود یاد می کند، موضوع عدم شرکت در سفرهای خارجی است. وزیر ورزش در بزرگترین تورنمنت ورزشی جهان نیز حاضر نشد تا نشان دهد قصد دارد خط تیره مقابل سفرهای خارجی خود کماکان پابرجا بماند. این در شرایطی است که همین اتفاق نیز جزو پارادوکس های رفتاری وزیر ورزش دولت یازدهم به شمار می رود.

اول اینکه وزیر ورزش در راستای صرفه جویی و خودداری مدیران از حضور در سفرهای خارجی دست به این اقدام زده اما در همین رقابت های المپیک مشاهده شد که جمع کثیری از بدنه وزارتخانه ورزش راهی رقابت های المپیک شدند. این در شرایطی است که حضور شخص وزیر ورزش و جوانان در المپیک برای نظارت بر امور و حتی روحیه دادن به ورزشکاران ایرانی امری ضروری به نظر می رسید که وزیر ورزش و جوانان از این امر سر باز زد و به جای وزیر چهره هایی مانند مناف هاشمی، شعبانی بهار و مازیار ناظمی خود را به برزیل رساندند تا مشخص شود هر اندازه که محمود گودرزی نسبت به سفرهای خارجی بی علاقه است، مدیران مجموعه تحت نظر وی علاقه مند به حضور در سفرهای متعدد خارجی هستند.

حال سوالی که در این خصوص مطرح می شود این است که آیا وزیر ورزش و جوانان به واسطه صرفه جویی بیشتر به برزیل سفر نکرد یا اینکه هدف از ماندن در کشور، ترس از نتایج المپیک و شانه خالی کردن از بار مسئولیت بود. چراکه وزیر ورزش و جوانان اگر خود را مسئول اول و پاسخگو در زمینه نتایج کاروان المپیک ایران می دانست، قطعا می بایست با حضور در ریو، به سوالات مختلف خبرنگاران پاسخ می داد.

پرده سوم- پاردوکس های گفتاری و رفتاری در فوتبال

فارغ از این ماجرا که محمود گودرزی همان فردی است که مهدی تاج را در مجلس به خاک و خون کشید و چندی بعد به حامی اصلی وی در انتخابات فدراسیون فوتبال تبدیل شد، پارادوکس های رفتاری و گفتاری دیگری نیز در اظهارات و اعمال وزیر ورزش در زمینه مسائل فوتبال وجود دارد.

وزیری که در طول ماه های گذشته هر کجا نشسته از رقم قراردادهای بازیکنان تیمی مانند استقلال گلایه کرده و اظهار داشته که " به بازیکنی که سال گذشته 150 میلیون تومان پول گرفته امسال 800 میلیون تومان داده اند." این در شرایطی است که هیچگاه این سوال از سوی آقای وزیر از دوست صمیمی خود در مدیریت باشگاه پرسپولیس پرسیده نشد که چرا وی بازیکنی مانند وحیدی امیری را که سال گذشته در نفت تهران رقمی به مراتب کمتر را دریافت کرده بود برای فصل جاری با چندین برابر رقم قرارداد فصل گذشته خریداری کرده است.

پرده چهارم- اخلاق و بی اخلاقی

بدون شک یکی از ادعاهای اصلی محمود گودرزی به عنوان وزیر ورزش و جوانان، اخلاق مداری و توجه به مبانی اخلاقی در این مجموعه بوده است. این در شرایطی است که فیلتر شدن خبرگزاری برنا متعلق به وزارت ورزش و جوانان به دلیل بی اخلاقی، پارادوکس دیگری را در مجموعه تحت نظر وزیر ورزش و جوانان مشخص می کند که ادعای اخلاق مداری در آن وجود دارد اما تنها رسانه این مجموعه به دلیل بی اخلاقی فیلتر می شود.

در پایان گفتنی است هر چند که در گفتار و رفتارهای وزیر ورزش و جوانان می توان نمونه های متعددی از اظهارات و اعمال متناقض را مشاهده کرد، اما همین 4 مورد کفایت می کند تا مشخص شود عملکرد محمود گودرزی در 3 سال گذشته اصلا قابل دفاع نبوده است و اگر بنا بود که ورزش ایران در دوران یک چهره ورزش و دانشگاهی نیز مانند دوران سلطنت سیاسیون بر ورزش بگذرد، همان چهره هایی مانند محمد عباسی، علی آبادی و سعیدلو هم می توانستند ورزش را این چنین اداره کنند.