چقدر باید خوابید؟

جام جم آنلاین: فیلیس سی زی، پروفسور عصب شناس و مدیر مرکز خواب پریشی دانشکده پزشکی دانشگاه شمال غربی فینبرگ در میشیگان می گوید:« خواب عامل مهمی در کارکرد ذهن است: هشیاری، تقویت حافظه، سازگاری خلق و خو و سلامت جسمی. دکتر زی بیان می کند که دو ساعت کمتر خوابیدن یا خواب کم می تواند راه هزاران مشکل جسمی و عاطفی از جمله دیابت تا چاقی مفرط را هموار کند. دکتر زی می گوید:" در حقیقت اطلاعات نشان می دهند که بر اثر کمبود خواب ، مهار گلوکز در بدن دچار تغییراتی می شود که می تواند منجر به حالت پایداری انسولین در بدن (بیماری پیش دیابتی) شود.همچنین شواهدی هست مبنی بر اینکه کمبود خواب مهار اشتهاء در بدن را دستکاری می کند که این مسئله می تواند منجر به پرخوری یا انتخاب غذاهایی شود که به اضافه وزن و چاقی مفرط هم کمک می کنند." شرایط خوابیدن باید در طول سالها تغییر کند میزان خوابی که شما برای سالم، هشیار و فعال ماندن نیاز دارید بستگی به سن شما دارد و در هر فردی متغییر است، اغلب بزرگسالان باید هر شب حداقل هفت ساعت یا بیشتر بخوابند. سازمان ملی خواب و هیئتی شامل از 18 کارشناس در بیش از 100 تحقیق جستجو کردند تا مدت زمان مطلوبی را که یک نفر طبق سنش نیاز دارد مشخص کنند: نوزدان تازه متولد شده (0 تا 3 ماهه): 14 تا 17 ساعت نوزادان (4 تا 11 ماهه) 12 تا 15 ساعت کودکان نوپا (1 تا 2 ساله) : 11 تا 14 ساعت کودکان ( 3 تا 5 ساله) : 10 تا 13 ساعت بچه های مدرسه ای (6 تا 13 ساله): 9 تا 11 ساعت نوجوانان (14 تا 17 سال): 8 تا 10 ساعت جوانان (18 تا 25 سال) : 7 تا 9 ساعت بزرگسالان (26 تا 64): 7 تا 9 ساعت مسنها ( 64 سال به بالا) : 7 تا 8 ساعت جنسیت بر الگوی خواب تاثیر می گذارد با وجود اینکه اکثر مردان و زنان هر شب حدود هفت تا هشت ساعت خواب نیاز دارند، الگوهای خواب آنها در کل متفاوت می باشد. زنان اکثرا بیشتر از مردان می خوابند و خواب سبکتری را تجربه می کنند که اغلب منقطع می باشد. بسیاری از زنان دچار خواب پریشی هایی هستند که علت آن تشخیص داده نمی شود. مسائلی که می تواند موجب منقطع بودن خواب در زنان می شود شامل افسردگی، اتفاقهای بزرگ زندگی (مثل طلاق)، بارداری، تغییرات هورمونی مربوط به دوران یائسگی، خواب پریشی هایی که ناشی از عوامل مختلف (مثل ایست توقف تنفسی و سندرم بی قراری عضلات پا که مانع خوابیدن می شوند)، و مشکلات پزکشی مثل ورم مفاصل، کمر درد و بیماری فیبرومالاژیا (بیماری درد عضلانی و خستگی و حساسیت موضعی) می باشد. محققان ابراز می کنند که مردان اغلب به خاطر اضطرابهای مربوط به مسائل شغلی کم خواب می شوند. همینطور مردان تمایل دارند به مسئله خواب بی اهمیتی کنند و بیش از حدی که باید بیدار بمانند. امروزه کمک به نگهداری از بچه ها و همکاری در کارهای روزمره خانه داری نیز به فشاری که روی مردان هست افزوده است. عوامل ایجاد کننده اضطراب دیگری که موجب کم خوابی مردان می شود شامل مسائل مربوط به زندگی (در رابطه با ازدواج/طلاق، بچه ها، اشتغال، پول)، مشکلات پزشکی مثل صرع، بیماری قلبی، خواب پریشی، سوء مصرف دارو و مواد اعتیاد آور مثل الکل و افسرگی می باشد. اگر فکر می کنید که به مشاوره حرفه ای در خصوص کمبود خواب نیاز دارد یک فکر خوب این است که مسائل مربوط به شرایط خواب خود را حدود یک هفته یادداشت کنید. این کار به پزشک شما کمک می کند که تصویر دقیقی از شرح شرایط خواب شما داشته باشد. ممکن است پزشک شما بر اساس علائم و نیازهای شخص شما برای شما دستگاهی برای باز نگه داشتن راه تنفس ، یک برنامه کاهش وزن یا دارو تجویز کند.