سمندر، رشته کاراته را ضربه کرد!

جهان-مسعود پاشنا: انتخابات هیات‌رئیسه کاراته آسیا به میزبانی ژاپن برگزار شد که کاراته‌ایران با سهل انگاری به راحتی کرسی قبلی خود را از دست داد ونماینده کشورمان با سرشکستگی محل برگزاری انتخابات را ترک کرد. جالب این که احمدپناهی که عضو هیات‌رئیسه آسیا بود برای این انتخابات معرفی نشد! تا پیش از برگزاری انتخابات هیات‌رئیسه کاراته آسیا خودمان شرایط را برای از دست دادن این کرسی مهم مهیا کنیم! در حالی که در حال حاضر کاراته‌ایران جزو پنج قدرت برتر جهان محسوب می‌شود، هیچ جایگاهی در ارگان‌های قاره‌ای و جهانی ندارد! جالب این که احمد‌پناهی عضو هیات‌رئیسه آسیا قبلی ، پیش از برگزاری این انتخابات اعلام کرده بود که طبق قانون، ایران می‌توانست دو نماینده در این انتخابات داشته باشد ولی علیرضا سمندر تنها نام خود را برای حضور در هیئت رئیسه آسیا اعلام کرده بود که با ناکامی بزرگی مواجه شد. آرین‌خو پیشکسوت کاراته کشورمان اظهار داشت: چرا باید تیم ملی در قم تمرین کند؟ آب و هوای قم با ژاپن یکی است؟! باج دادن برای ماندن درست نیست. سال ۱۹۹۹ به عنوان مدیر تیم ملی در کنار تیم بودم و در آن زمان با ۶ طلا یک نقره و برنز قهرمان آسیا شدیم. در سال ۲۰۰۹ با مدیریت من و سرمربیگری سلیمانی باز هم ۶ طلا گرفتیم و در تیمی ژاپن را شکست دادیم. این عناوین در حالی بود که در آن زمان هنوز خانم‌ها به مسابقات اعزام نمی‌شدند. در امارات هم که دوره قبل رقابت‌های قهرمانی آسیا بود باز تیم قهرمان شد. حالا رئیس فدراسیون کاراته بیاید و در این مورد توضیح دهد. تیم ملی ایران در این دوره پس از ژاپن و قزاقستان در رده سوم قرار گرفت و در واقع کار به جایی رسیده که قزاقستان هم از ایران پیشی گرفته است. همان گونه که نتایج مشخص شد ملی‌پوشان کشورمان نه تنها موفق نشدند از عناوین دوره قبلی رقابت‌های قهرمانی آسیا دفاع کنند بلکه نتوانستند از حیثیت کاراته ایران که به قول علیرضا دباغیان در دنیا صاحب سبک است دفاع کنند. ایستادن در رده سوم آسیا هیچ توجیهی ندارد. این ناکامی‌ها را جدا از مباحث فنی می‌توان از جهات دیگری نیز بررسی کرد. در شرایطی که در ایران همایش‌هایی برای چگونگی خفظ کرسی‌های بین‌المللی برگزار می‌شود، فدراسیون کاراته به راحتی فرصت‌سوزی می‌کند و موفق نمی‌شود از داشته‌اش دفاع کند. مشخص نشد چرا کادر فنی تغییر کرد ؟ آخر کجای دنیا کادر فنی تیم قهرمان قاره‌ای را در فاصله چند ماهه تا این اندازه تغییر می‌دهند و بعد از آن رئیس آن فدراسیون صحبت‌های تندی را علیه فردی که خودش او را انتخاب کرده، می‌زند؟ پر واضح است که علیرضا سمندر بیشترین سهم را در این ناکامی‌ها دارد. کافی ست اشتباهات او را مرور کنیم: تغییر کادرفنی و ایجاد حاشیه‌های فراوان در این موضوع، ایجاد تغییرات در بدنه فدراسیون در زمان‌های حساس که خروجی‌اش متفاوت با آنچه شد که باید می‌شد، از دست رفتن کرسی بین‌المللی ایران در آسیا، حاشیه‌های تمام نشدنی در فدراسیون و در نهایت نزول از پله اول آسیا به رده سوم آن هم در شرایطی که علاوه بر قزاقستان، چین هم برای ما دردسرساز شده بود. به هر روی امیدواریم رییس فدراسیون این‌بار ضعف‌ها و اشتباهات خود را بپذیرد و برای شکست سنگین‌ در انتخابات هیات‌رئیسه آسیا دنبال مقصر برای فرار از فشارهای موجود نباشد و راه را برای افراد کارآمد باز کند و محترمانه به امورات دیگر برسد …