دوست دارم در ورزش کشورم تاریخ ساز شوم/ دیگر از هیچ یک از حریفان ترسی ندارم
در بازیهای آسیایی در وزن 73 کیلوگرم بودم و نتوانستم خیلی عملکرد خوبی داشته باشم اما پس از بازیها با توجه به مشاورهای که با آرش میراسماعیلی و سرمربی تیم مجید زارعیان داشتم به این نتیجه رسیدم که در یک وزن بالاتر حضور پیدا کنم و به همین دلیل به وزن 81 کیلوگرم آمدم که تا این جای کار هم نتیجه گرفتهام.
کد خبر :
424866
سرویس ورزشی « فردا »- تیم ملی جودوی ایران در سال های اخیر با افت محسوسی مواجه بود که همین مسئله منجر به کاهش محبوبیت این ورزش درمیان جوانان و به تبع آن کاهش گرایش به ورزش جودو شده بود. اما در طول ماه های اخیر این تیم نتایج خوبی به دست آورد. آن هم برای جودویی که مدتها است ناکام بوده و همواره مورد نقد و انتقاد قرار گرفته است. حالا از دل جودوکاهایی که طی دو سال گذشته مدام بازنده بودند سعید مولایی توانسته در سه رویداد بینالمللی در فاصله سه ماه سه مدال به دست بیاورد. سه مدال برنز که سعید مولایی میخواهد رنگ مدالهایش را از این پس ارتقا بدهد. در این رابطه این
جودوکار جوان کشورمان به خبرنگار «فردا» گفت: مدال آوری در جودو کار سادهای نیست و نمیتوان قول داد که حتما موفق خواهی شد اما با توجه به انگیزهای که در خودم دارم میخواهم قول بدهم که به المپیک میرسم. این جودوکار جوان کشورمان در خصوص مدال های کسب شده در طول 3 ماه گذشته می گوید: خدا را از این بابت شاکرم که توانستم در رقابتهای بلاروس هم موفق باشم و مدال دیگری به دست بیاورم. از بابت اینکه بچههای دیگر نتوانستند موفق باشند هم ناراحتم. امیدوارم در رقابتهای بعدی همه بچههای تیم موفق به کسب مدال شوند. من برای طلا میجنگم و دوست دارم که خوشرنگ ترین مدال نصیبم
شود اما جودو رشته لحظهای است. در یک لحظه غفلت مدال را از دست میدهی. برای مثال در رقابتهای بلاروس از حریف کوباییام جلو بودم اما در یک لحظه مبارزه را واگذار کردم و از کسب مدال بهتر باز ماندم اما باز هم خدا را شکر میکنم که صاحب مدال شدم. وی درباره سختی هایی که برای کسب این 3 مدال برنز تحمل کرده، اظهار داشت: در بازیهای آسیایی در وزن 73 کیلوگرم بودم و نتوانستم خیلی عملکرد خوبی داشته باشم اما پس از بازیها با توجه به مشاورهای که با آرش میراسماعیلی و سرمربی تیم مجید زارعیان داشتم به این نتیجه رسیدم که در یک وزن بالاتر حضور پیدا کنم و به همین دلیل به وزن 81
کیلوگرم آمدم که تا این جای کار هم نتیجه گرفتهام. مولایی در پاسخ به این سوال که چرا زمان زودتری تصمیم به حضور در اوزان پایین تر نگرفته است، گفت: به هر حال من تنها نباید در این امور تصمیمی بگیرم. پیش از بازیهای آسیایی اینچئون هم در این خصوص صحبت شد اما آن زمان مسعود حاجی آخوندزاده سرمربی تیم ملی گفت که در همان وزن 73 بمانم، وگرنه میخواستم زودتر به وزن بالاتر بیایم. حالا هم که در یک وزن بالاتر هستم تمام تلاشم را به کار گرفتم بهترین باشم و در همین وزن سهمیه المپیک را هم کسب کنم. این وزن، وزن شلوغی است اما من تصمیم خودم را گرفتهام و هدفم را هم مشخص کردهام.
میخواهم سهمیه المپیک را کسب کنم البته سهمیه المپیک هدف اصلیام نیست. هدف من موفقیت در المپیک است. میخواهم در ورزش ایران تاریخ ساز شوم. این جودوکار ملی پوش کشورمان افزود: در ورزش خیلیها شعار میدهند اما من میخواهم عمل کنم. قبول دارم هدف خیلی بزرگی است اما ناممکن نیست. شاید علت اینکه برخیها این حرف مرا غیر ممکن یا شعار تلقی کنند ناکامی چند سال گذشته جودو باشد. اما من هدفم را گرفتم و میخواهم که در جودوی جهان نام خودم و کشورم را ثبت کنم. از اشتباهاتم درس گرفتهام و فکر میکنم حالا خیلی بزرگ شدهام. باتجربهتر شدهام. حالا هدفم شکل دیگری دارد. در مسیر
قرار گرفتهام و نمیخواهم از این مسیر خارج شوم. در عین حال میدانم کارم بسیار سخت است و قول دادن در این رشته سختتر. اما من میخواهم به خودم و جودو قول بدهم که میتوانم در المپیک موفق باشم. مولایی به سختی های ورزش جودو اشاره می کند و می گوید: موفقیت در جودو همیشه سخت است اما نباید از سختی راه ترسید. در این سه چهار مسابقهای که حضور داشتم با برخی چهرههای نامدار مبارزه کردم. دیگر ترسی از نام حریفان ندارم. با خونسردی مقابلشان حاضر میشوم و مبارزه میکنم. وقتی به هدفم فکر میکنم ترسهایم میریزد و باانگیزه در میدان حاضر میشوم. گاهی نگران میشوم که از پس
مسوولیتم برنیایم اما به خودم میگویم که نباید حواسم را پرت کنم. تمام ملیپوشان در مقابل پیراهنی که پوشیدهاند مسوولیت دارند. من هم به اندازه مسوولیتی که بر عهده دارم میخواهم تلاش کنم و هر چه در توان دارم برای موفقیت جودو بگذارم. وی در پایان درباره جایگاه خود در رنکینگ جهانی گفت: در رنکینگ جهانی نفر 51 هستم اما در رنکینگ المپیک 43. اگر در دوسه مسابقه دیگر مدال خوشرنگ به دست بیاورم میتوانم سهمیه المپیک را بگیرم و پس از آن تمام تمرکزم را روی المپیک بگذارم.