8 امتیاز ویژه ای که کروش آن را می خواهد/ 50 میلیارد تومان پول بیت المال در جیب مرد پرتغالی!
کروش صبح روز جمعه ایران را به مقصد امارات ترک کرد و این در حالی بود که قراردادی نیز در طول یک هفته حضور وی در ایران به امضا نرسید. کروش البته هنگام خروج از ایران اظهار داشته که پیش از این بر سر بندهای قرارداد با کفاشیان به تفاهم رسیده، این در حالی است که بندهای درخواستی از سوی مرد پرتغالی نشان می دهد که در صورت بسته شدن این قرارداد، ترکمنچایی دیگر و این بار در فوتبال به وقوع می پیوست.
کد خبر :
364611
سرویس ورزشی « فردا »- نزدیک به 4 سال پیش بود که فوتبال ایران از رفت و آمد مربی های وطنی و عدم نتیجه گیری آنها خسته شد و فدراسیون فوتبال تصمیم گرفت تا یک مربی خارجی را به استخدام خود درآورد تا تیم ملی ایران بتواند صعودی آسان به رقابت های جام جهانی برزیل داشته باشد؛ تلاش ها برای حضور یک مربی نامدار جهانی آغاز شد و اما گزینه های مدنظر ایران یک به یک کنار رفتند تا اینکه قرعه به نام کارلوس کی روش افتاد و این مرد پرتغالی با قید شرایط بسیار وارد فوتبال ایران شد. در ابتدا همه از ورود کروش به فوتبال ایران خوشحال شدند و دستیاری الکس فرگوسن و مربیگری در رئال مادرید را
کارنامه ای درخشان برای این مربی پرتغالی دانستند تا بتواند در فوتبال ایران نیز تغییراتی شگرف ایجاد کند. از همین رو قراردادی بلند مدت با وی امضا شد تا خیال کروش از مربیگری تا پایان رقابت های جام جهانی برزیل راحت شود. اما رفته رفته رفتار مرد پرتغالی با فوتبال ایران تغییر کرد و کار به جایی رسید که هدایت وی از دست فدراسیون فوتبال خارج شد. کروش هر موقع که دلش می خواست از ایران خارج می شد و هر وقت که می خواست برمی گشت. به بندهای مهم قراردادش نیز پایبند نماند اما هر وقت اقساط قرارداد وی عقب می افتاد، از کشور عربی همسایه پیغام می فرستاد که در صورت عدم پرداخت معوقات، به
ایران بازنخواهد گشت. سرانجام فوتبال ایران با این مرد پرتغالی جام جهانی را نیز تجربه کرد. تجربه ای که فقط یک شکست غرور آفرین برابر نائب قهرمان جهان را در بر داشت و نه باری به فوتبال ایران اضافه شد، نه جوانی فرصت بازی کردن در بازی های جام جهانی را پیدا کرد و نه تغییری در تعداد لژیونرهای ایران حاصل شد. نتیجه نیز همان نتیجه دور گذشته رقابت ها بود. یک امتیاز از 3 مسابقه. حالا اما بار دیگر بحث عقد قرارداد با کروش دوباره به مسئله اصلی ورزش کشور و فوتبال ایران تبدیل شده و در شرایطی نه وزارت ورزش راضی به ماندن کروش است و نه فدراسیون نشینان، این افکار عمومی است که سبب شده
کروش از حمایت مردمی برخوردار باشد. شاید همین حمایت های مردم و رسانه هاست که سبب شده کروش فوتبال ایران را این روزها با بندهای عجیب و غریب پیشنهادش اش به نوعی تمسخر کند. کروش صبح روز جمعه ایران را به مقصد امارات ترک کرد و این در حالی بود که قراردادی نیز در طول یک هفته حضور وی در ایران به امضا نرسید. کروش البته هنگام خروج از ایران اظهار داشته که پیش از این بر سر بندهای قرارداد با کفاشیان به تفاهم رسیده، این در حالی است که بندهای درخواستی از سوی مرد پرتغالی نشان می دهد که در صورت بسته شدن این قرارداد، ترکمنچایی دیگر و این بار در فوتبال به وقوع می پیوست. کارلوس کروش
در قرارداد پیشنهادی خود به فدراسیون فوتبال روی چند بند ویژه تاکید داشته است. برخی از امتیازاتی که کروش درخواست آنها را داشته عبارتند از 10 درصد از پاداش صعود تیم ملی علاوه بر مبلغ قرارداد، پاداش برد در هر بازی اعم از رسمی و تدارکاتی به اندازه دو برابر بازیکنان، تمام خدمات بیمهای این قرارداد با فدراسیون فوتبال ایران باشد، منزل مسکونی باید در بهترین نقطه تهران باشد، خودروی سرمربی تیم ملی نیز با نظر خودش انتخاب خواهد شد، غذای روزانه او نیز باید از بهترین رستوران باشد، درصورت فسخ قرارداد توسط فدراسیون، پول یک سال از قرارداد باید به حساب کروش واریز شود، موضوع
مالیات این قرارداد هم مشخص نیست که چه کسی پرداخت میکند. با این تفاسیر جمع قرارداد سرمربی تیم ملی فوتبال ایران با توجه به کلیه بندها، پاداشها و موارد مختلف بین 45 تا 50 میلیارد تومان خواهد شد. حال معلوم نیست که کروش فوتبال ایران را چه فرض کرده که چنین پیشنهاداتی را مطرح می کند. این در حالی است که این روزها دعوا بر سر خواستن یا نخواستن کروش است. اما سرمربی پرتغالی تصور کرده که فوتبال ایران ناچار است با وی قرارداد بماند و به همین دلیل هر شرطی را که به ذهنش رسیده و یا وکلایش به وی آموخته اند، مطرح کرده است. جالب اینجاست که کروش تاکید کرده هیچ مربی ایرانی را
بهعنوان دستیار اول و دوم در کنار خود نمیپذیرد و حتی قبول نمیکند یک سرپرست ایرانی بالای سر تیم باشد. از سوی دیگر او شرط کرده اگر پرداخت دستمزدش یک روز هم عقب افتاد، باید هفت درصد غرامت به او پرداخت شود. درخواستهایی که قرارداد او را بیشتر شبیه به قرارداد ترکمنچای میکند و نشان میدهد که او در این قرارداد تنها منافع خود را لحاظ میکند.