20 سال پیش باید سومین قهرمانی را جشن می گرفتیم/ استقلال گل نخورد صعود می کند

سرویس ورزشی «فردا»- استقلال یکبار در سال 1349 و یکبار هم در سال 1370 توانست قهرمان آسیا شود. اما یک نفر وجود دارد که هر 2 قهرمانی را با استقلال تجربه کرده و در قهرمانی اول به عنوان بازیکن و در قهرمانی دوم تحت عنوان سرمربی تیم، جام قهرمانی را بالای سر برده است. منصور پورحیدری که این روزها در استقلال نقش مدیر فنی و مشاور مدیرعامل را ایفا می کند تنها مردی است که توانسته با استقلال در هر 2 قهرمانی حضور یابد. پورحیدری با به دست آوردن یک مقام قهرمانی، یک نایب قهرمانی و یک مقام سومی بهترین مربی باشگاه استقلال در تاریخ جام باشگاههای آسیا نیز به حساب می آید. ضمن آنکه منصور پور حیدری توانسته بود به عنوان بازیکن استقلال نیز یک مقام قهرمانی و یک مقام سومی این جام را به دست آورد و خود این موضوع بسیار جالب توجه به نظر می آید. گفتگوی «فردا» با پورحیدری را در ادامه بخوانید. - آقای پورحیدری به عنوان بخش ابتدایی گفتگو از آخرین وضعیت استقلال بگویید و اینکه از نظر شما آبی پوشان می توانند به فینال صعود کنند؟ خدا را شکر وضعیت در اردوی استقلال بسیار مناسب است و تمامی بچه ها با روحیه بالا این باور را به خود القا کرده اند که می توانند از سد حریف سرسخت کره ای عبور کرده و به فینال رقابت ها راه یابند. در تمرینات هم بازیکنان بهترین عملکرد را داشتند و همه چیز برای صعود به فینال مهیا است. ما اگر بتوانیم در وقت قانونی گل دریافت نکنیم، به طور حتم به این تیم گل خواهیم زد و اینگونه راه صعود به فینال هموار خواهد شد. بنابراین بنده فکر می کنم اگر آرامش کافی بین بازیکنان حاکم شود و فشار از سوی هواداران به سود تیم باشد، راه صعود هموار خواهد بود. - روز گذشته هم شاهد حضور شهردار تهران در اردوی استقلالی ها بودیم. به نظر شما این حضور تاثیری در جمع آبی پوشان گذاشت؟ یقینا حضور بزرگانی چون آقای قالیباف می تواند روحیه بخش باشد. بنده از ایشان صمیمانه تشکر می کنم که با تمام مشغله ای که داشتند به محل اردوی استقلال آمده و باعث شدند از نظر روحی، بازیکنان و کادر فنی روحیه بگیرند. - آقای پورحیدری شما تنها بازیکنی هستید که توانسته اید با استقلال 2 بار قهرمانی در آسیا را لمس کنید. آیا به غیر از شما کس دیگری هم هست که این رکورد را در اختیار داشته باشد؟ خیر. من تنها کسی هستم که این عنوان را کسب کرده و یکبار به عنوان بازیکن و یکبار دیگر هم به عنوان سرمربی باشگاه به این عنوان دست یافتم. - کسب چنین عنوانی برای شما چه حسی به همراه دارد؟ به هر حال کسب عنوان قهرمانی و گرفتن 2 ستاره ارزشمند خودش یک خاطره است. یادم هست که در قهرمانی دوم و زمانی که من سرمربی استقلال بودم هم تیم مقام اول را کسب کرد و هم تمام جوایز بهترین های مسابقات به بازیکنان استقلال رسید. این بهترین حسی بود که من در آن لحظه تجربه کردم. - استقلال حالا 22 سال است که در حسرت کسب ستاره سوم مانده، به نظر شما این ستاره در سال جاری بدست خواهد آمد؟ البته این را فراموش نکنیم که استقلال 20 سال پیش باید ستاره سوم را کسب می کرد. سال 71 و بعد از کسب دومین قهرمانی تا پای فینال هم پیش رفتیم اما در مسابقه نهایی در ضربات پنالتی بازی را به حریف واگذار کردیم. خوب آن زمان ما تا جام و کسب سومین قهرمانی در آسیا یک گام فاصله داشتیم اما متاسفانه قسمت نشد. حتی یکبار هم استقلال با مرحوم ناصر حجازی در همین ورزشگاه آزادی تا پای قهرمانی پیش رفت اما در بازی فینال در حضور بیش از 120 هزار تماشاگر مشتاق بازی را به حریف ژاپنی واگذار کرد. - راستی در قهرمانی اول استقلال دو پرسپولیسی شریک بودند . این نکته کمی عجیب نیست؟ عجیب نیست چراکه در آن زمان اصلا این حرف ها وجود نداشت و نگاه همه نگاهی ملی بود. آن موقع آقای رایکوف مربی تیم تاج بود و برای موفقیت در آسیا تغییر و تحولاتی در استقلال ایجاد کرد. کمبودهای تیم جبران شد و چند بازیکن جوان به استقلال اضافه شدند اما در بین آنها دو نام از بین سرخپوشان هم دیده می شد. آقایان معینی و خوردبین هم در کسب این عناوین قهرمانی به استقلال کمک کردند. - بعد از کسب دومین عنوان قهرمانی، واکنش مردم و هواداران استقلال چگونه بود؟ مردم که خیلی خوشحال شده بودند. حتی از خود ما هم بیشتر. شب تا صبح را در خیابان ها به شادی و پایکوبی پرداخته بودند. - و به عنوان سوال آخر، تیم تحت نظر شما در سال 70 چه ویژگی هایی داشت که توانست قهرمانی را برای استقلال به همراه آورد؟ عمده ترین دلیلی که باعث شد استقلال بتواند قهرمانی در آسیا را به دست آورد هماهنگی و همدلی بازیکنان در آن دوران بود. بسیاری از بازیکنان ما از سال ها قبل با یکدیگر زندگی می کردند و با هم یکدل بودند. ضمن اینکه برای آن قهرمانی زحمات بسیاری هم کشیده شد. به عنوان مثال یادم هست که در آستانه برگزاری بازی فینال ما روزانه 3 جلسه تمرین برگزار می کردیم و تمام این سختی ها سرانجام به شیرینی تبدیل شد.