بازیکن سالاری، معضل قدیمی فوتبال ایران

اظهارات دوشنبه شب مجتبی جباری علیه باشگاه استقلال و سرمربی این تیم نه تنها اولین نمونه از خط و نشان کشیدن بازیکنان فوتبال برای باشگاه های ایرانی نیست، بلکه گاهی اوقات همین اظهارات تند و خارج از چارچوب قوانین بازیکنان، سبب تغییر مربیان بزرگی نیز شده است. به گزارش خبرنگار سرویس ورزشی «فردا» دریافت هزینه های چند صد میلیونی و خرج میلیاردها تومان پول برای برخی از بازیکنانی که حد خود را نشناخته و از فوتبال حرفه ای فقط پول آن را شناخته اند سبب شده تا پدیده ای به نام بازیکن سالاری در فوتبال ایران به وجود آید. انتقادات مجتبی جباری از وضعیت باشگاه استقلال نیز به یک موضوع تکراری و همیشگی مبدل شده و خط و نشان کشیدن برای باشگاه نیز جدیدترین نمونه از اقدامات وی بود. هافبک موفق این روزهای فوتبال ایران از همان روزها نشان داد که نمی تواند حرف را در دلش نگه دارد و اگر به این نتیجه می رسد که اتفاقی بد است یا به زعم او کاستی هایی وجود دارد باید بگوید. افشاگری های بی موقع و بی دلیل که هیچ ربطی به او به عنوان بازیکن نداشت. مجتبی جباری اولین و آخرین بازیکن تصمیم گیرنده برای باشگاه در لیگ برتر فوتبال ایران نبوده و نخواهد بود چرا که پیش از این نیز همبازی وی در تیم استقلال چند تیم لیگ برتری را با شرایط خاصش سر کار گذاشته بود. برخورد سیدمهدی با اصحاب رسانه و نحوه شرط گذاری وی برای باشگاه های لیگ برتری نیز جزو نمونه‌ای بی‌بدیل در دنیای فوتبال است؛ نمونه ای که فقط در فوتبال ایران شاهد آن هستیم و در دیگر کشورها محلی از اعراب ندارد و یک بازیکن شرایط را فراهم دیده و هرگونه می‌خواهد برای مدیران تعیین تکلیف کند. در این بین همین پدیده بازیکن سالاری بود که در فصل جاری سبب جدایی دو مربی از تیم های لیگ برتری شد. حمید درخشان و لوکا بوناچیچ نیز در فصل جاری وقتی در برابر بازیکن سالاری و بی انضباطی برخی از نفرات تیم های شاهین بوشهر و سپاهان اصفهان ایستادگی کردند با برخورد غیر اصولی مدیران مواجه شده و از تیم های خود کنار گذاشته شدند. در حال حاضر کار فوتبال ایران به جایی رسیده که بازیکنان یکه تازی می کنند و برای مربی و مدیرعامل خط و نشان می کشند. امروز، بهترین تیم جهان بی تردید بارسلوناست و طبیعتا بهترین بازیکنان جهان هم در این تیم حضور دارند. تیمی که به قول "پل اسکولز" فاصله اش با تیم منچستریونایتد یک میلیون مایل است، بازیکنانی دارد که جام قهرمانی اروپا را به یکدیگر تعارف می زنند و برای موفقیت هم سر و دست می کشند. اما اینجا در فوتبال ایران، بازیکنی که میلیون ها مایل با استاندارهای روز فوتبال جهان فاصله دارد، به خود اجازه می دهد که در مورد مسائلی که به یک بازیکن مربوط نیست دخالت کرده و برای مدیر عامل و سرمربی تیمش خط و نشان بکشد. بنابراین گزارش بازیکنان فوتبال ما در تصاویری که میلیون ها بیننده دارد با یکدیگر سر یک ضربه کاشته جر و بحث کرده و فحاشی می کنند اما باز هم مورد توجهند. مشکل فوتبال ما با وزارت ورزش و سازمان و اینگونه عناوین حل نمی شود. فوتبال ما هر روز بیش از پیش به باتلاق فرو می رود و نجات دهنده ای برای آن پیدا نمی شود. در این میان، پول بیت المال است که صرف نازکشیدن های بازیکنانی می شود که چند سر و گردن از همتایان خارجی خود پایین تر هستند.