نقاط قوت و ضعف در ورزش ایران
تفاوت انتخابات در فدراسیون های ورزشی با سایر بخش ها براین مبنا استوار است که روسای فدراسیون ها باید یا مدیرانی باشند که سابقه مدیریت روشن و شفاف در ورزش داشته باشند و یا اینکه مورد اقبال جامعه ورزش بوده و تخصصی ورزشی در همان رشته داشته باشند.
ورزش عرصه شکست ها و پیروزی هاست و با این شاخصه هاست که این پدیده بزرگ اجتماعی جذابیت و زیبایی خاص خود را پیدا کرده است. همچنین در ورزش همانند هر نهاد و ارگان و وزارتخانه دیگر آمدن ها و رفتن ها هست و مدیران و روسایی می روند و دیگرانی می آیند که در این مورد باید به دو بخش اشاره کرد. اولی تعیین مدیران ستادی و مدیران کل استان هاست که مستقیم با حکم وزیر ورزش و جوانان تعیین می شوند مثل همه وزارتخانه های دیگر و بخش دوم فدراسیون های ورزشی هستند که این بخش به صورت انتخابی است و روسای فدراسیونها طی یک پروسه 4 ساله از طریق انتخابات آزاد بر سر کار می آیند. تفاوت انتخابات در فدراسیون های ورزشی با سایر بخش ها براین مبنا استوار است که روسای فدراسیون ها باید یا مدیرانی باشند که سابقه مدیریت روشن و شفاف در ورزش داشته باشند و یا اینکه مورد اقبال جامعه ورزش بوده و تخصصی ورزشی در همان رشته داشته باشند. در این بخش عمده کار بر عهده معاون قهرمانی و حرفه ایی وزارت ورزش و جوانان است که رفتن و آمدن ها و عزل و نصب ها با پیشنهاد این بخش صورت می گیرد چرا که یک کار تخصصی است و معاون قهرمانی و حرفه ایی وزارت ورزش و جوانان هم یک آدم تخصصی است. یعنی دکتر سید حمید سجادی هم از قهرمانان ورزشی است و هم تحصیلات عالیه دارد و هم اینکه مقبولیت خوبی در بین جامعه ورزش از خود برجای گذاشته منهای برخی اشتباهات جزئی که در این مدت در حوزه وی دیده شده که آن هم اجتناب ناپذیر است و شاید در تمام حوزه ها این اشتباهات دیده شود. با این وجود تیمی که بر کرسی اولین وزارتخانه ورزش و جوانان تکیه زده تیمی است که بدور از جنجال ها و حواشی موجود در ورزش کارشان را آغاز کرده اند اما اینها همه دلیلی نمی شود که خالی از انتقاد هم باشند و اتفاقا ما در باره برخی اتفاقات اخیر ورزش انتقاده هایی از وزارت ورزش داریم. به عنوان مثال برکناری ناگهانی محمدرضا یزدانی خرم از فدراسیون کشتی و یا کنار گذاشتن محمد رضا مهماندوست از مربیگری تیم ملی کاراته به اضافه اتفاقاتی که در یکی دو فدراسیون دیگر رخ داده ابهاماتی است که پاسخ قانع کننده ایی بر آن وجود ندارد. با این وجود اینها مواردی نیست که مجلس شورای اسلامی را برای استیضاح وزیر ورزش مجاب کند و نمایندگان محترم مجلس در خانه ملت باید با دیدی کلان تر و بزرگ تر به ورزش نگاه کنند و کاری کنند که وزارت ورزش در آستانه المپیک 2012 لندن با آرامش خاطر تیم های ورزشی کشورمان را آماده آوردگاه بزرگ المپیک کند. به طور مثال شیطنت و عمل خلاف دو بازیکن فوتبال بسیار جزئی تر از مسائلی است که در مجلس طرح شود و یا جابجایی در یک فدراسیون ورزشی نمی تواند مستمسکی برای استیضاح وزیر ورزش و جوانان باشد. آن هم وزیری مثل محمد عباسی که تلاش می کند آرامش را بر ورزش حکم فرما کند و تازه به دنبال شناسایی نقاط ضعف قوت کلانی است که در ورزش وجود دارد. عباسی در برنامه های خود نگاهی کلان به افزایش فضاهای ورزشی و تکمیل طرح های نیمه تمام ورزشی در سراسر ایران دارد ضمن اینکه با جلسات منظمی که برای رشته های المپیکی برگزار می کند و مستقیم با مربیان و روسای فدراسیون های مربوطه ارتباط برقرار می کند بر آن است تا در المپیک لندن چهره درخشانی را از جمهوری اسلامی ایران توسط ورزشکاران این مرز و بوم به نمایش در آورد. در همین حال اگر بخواهیم به فراز و نشیب هایی که ورزش ما طی دوران کوتاه حضور محمد عباسی در این وزارتخانه بپردازیم بدون شک نقاط برجسته و قوت فروانی وجود دارد که کمی ها و کاستی های اندک در برابر آن به هیچ عنوان نمود ندارد. افتخارات کشتی آزاد و فرنگی در رقابت های جهانی استانبول، افتخارات وزنه برداران در رقابت های جهانی پاریس، افتخارات والیبال در قهرمانی جام ملت ها و رقابت های جهانی که هم اکنون در حال برگزاری است و نمونه هایی از این دست را هم باید ببینیم تا متوجه تاثیر گذاری عباسی بر ورزش کشورمان باشیم.