احمدی نژاد وزارت ورزش را تشکیل می دهد؟

وقتی نمایندگان خانه ملت تصمیم گرفتند یکی از پر هیجان ترین نهادهای دولتی که با واسطه رییس جمهور به مجلس پاسخگو بود را از در مسیر نطارتی حداکثری خود قرار دهند،کسی فکر نمی کرد که تشکیل وزارت ورزش با پسوند نا متقارن جوانان این چنین مورد تایید نمایندگان ملت قرار گیرد که اگر اینچنین بود شاید هیچ گاه علی سعید لو 51 رییس فدراسیون را وادار نمی ساخت که شب قبل از تایید نهایی نامه ای تند را به مجلسیان بنویسند. دلیل رای بالای 157 رأی موافق در مقابل 44 رأی مخالف و 11 رأی ممتنع نمایندگان مجلس چه بود؟آیا همانطور که علی لاریجانی نتوانست شادی خود را از تشکیل این وزارت خانه پنهان کند تشکیل این وزارت خانه با ادغام دو معاونت ذیل ریاست جمهوری زمینه ای برای تسویه حساب سیاسی بود یا این مقدمه ای بر آتش تهیه منازعات انتخابات پیش رو برای فعال سازی تبلیغات رسانه ای در حوزه جوانان است؟ یا به قول برخی از نمایندگان مجلس ادغام سازمان ملی جوانان و تربیت بدنی در واقع انداختن نور به حیات خلوت تاریک دولت در حوزه جوانان و ورزش و به گمان این نمایندگان شفاف سازی مالی دولت در این بخش خواهد شد؟ همه اینها و نه اینها دلایلی برای رای دادن به طرح جنجالی تشکیل وزارت ورزش بود. البته گمان دیگری هم مطرح است که گروهی از مخالفان وزارتخانه شدن جوانان و ورزش معتقد هستند این در واقع تسوبه حسابی بر علیه دولت از سوی برخی از گروهاست که منافع شخصی خود را در این مسئله می دیدند و یا مخالفان با طرح مسائلی چون امکانات گیری نمایندگان برای حوزه های انتخاباتی خود ، تصویب این طرح را پاسخی به اعتنایی موجود می دانستند. وزارت ورزش در شرایطی تشکیل شد که ورزش ایران هر چه در 6 ماه نخست سال در سکوت بود، در آبان ماه و در مسابقات آسیایی گوانگجو راه پرافتخاری را پیمود به دنبال آن کاروان محرم جانبازارن و معلولین نیز در پارآسیایی موفق شدند و افتخار کسب کردند؛بعد از این بود که ورزش با دو شوک بزرگ روبرو شد. اولین اینکه در چارچوب بررسی برنامه پنجم توسعه انقلاب عظیمی که علی سعید لو از آن سخن گفته بود تحقق نیافت. او که با وعده 5 برابر کردن بودجه ورزش به ساختمان سفید خیابان سئول پا گذاشته بود با شوک مالی بزرگی روبرو شد که می تواند برای ورزش کشور مشکل افزا باشد. از سوی دیگر در کمتر از یک ماه شوک دیگری به ورزش وارد شد؛ در حالی که بسیاری از ورزشی ها گمان می کردند که طرح تشکیل وزارت ورزش در صحن علنی رای نخواهد آورد کلیات آن به تصویب رسید تا بعد از حرکت های ایضایی از سوی سازمان تربیت بدنی جزئیات قانون تشکیل وزارت ورزش نیز با رای بالاتری به تصویب برسد تا به گمان بسیاری علی سعید لو باید به دنبال ترک سازمان تربیت بدنی ، صندلی دیگری را برای نشستن بیابد. گروهی از اهالی ورزش اصلا برای وزارت سعید لو شانسی قائل نیستند و وی را خارج از دایره گزینه های می دانند اما طبق قائده ای که نزدیکان رییسی برای ریاست او بیشتر از خود او تلاش می کنند ،گروهی از حامیان سعید لو که به نظر از مدیران ستادی او نیز هستند در گفت و گوهای رسانه ای سعید لو را از گرینه اصلحی برای وزارت ورزش می دانند. در این میان نامزدهای دیگری هم مطرح هستند اما آنچه مشخص است با تعلل دولت در معرفی وزیر این گمانه نیز مطرح است که نوزاد وزارت ورزش و جوانان هیچ گاه به بزرگسالی نخواهد رسید و در همان کودکی می میرد. بر طبق برنامه پنجم توسعه 24 وزارتخانه به 17 وزارتخانه کاهش می یابد. این بند از برنامه پنجم توسعه در شرایطی توسط نمایندگان مجلس شورای اسلامی مورد تایید قرار گرفته است که به نگاه برخی از حقوقدانان می تواند محلی برای عدم تشکیل وزارت ورزش و جوانان باشد. دولت با استناد به این ماده قانونی برنامه پنجم توسعه با بیان اینکه می خواهد وزارت ورزش را منحل کند می تواند با ادغام آن با برخی از وزارتخانه های مرتبط اساسا تشکیل مستقل این وزارتخانه را کم لم یکن بداند. اما آیا دولت می تواند این کار را انجام دهد؛گروهی معتقد هستند که دولت وقتی وزارتخانه ای را تشکیل نداده نمی تواند آن را منحل یا ادغام کند. از سویی در قانون تصریح شده است که وزارتخانه باید با سازمان ها و یا وزارتخانه ها ادغام شود؛کدام وزارتخانه مرتبط با ورزش می تواند وظایف ذاتی آن را بر عهده گیرد،ضمن اینکه ورزش با توجه به پیچیدگی ها و حواشی بسیار زیاد محلی برای دربرگیرندگی بسیاری از امور جاری یک سازمان است و به نوعی وظایف سازمان و وزارتخانه مرتبط را می بلعد. از این رو سقط نوزاد وزارتخانه ورزش در همان ابتدا تشکیل ،ورزش کشور را با مشکلات بسیاری روبرو می سازد. این اما همه ماجرا نیست چه آنکه بر طبق همین برنامه پنجم توسعه مورد استناد برای منحل کردن یا ادغام وزارت ورزش، اساسا تشکیل معاونت ریاست جمهوری به شکلی که هم اکنون وجود دارد نیز غیر قانونی است. بر طبق قانون تمام معاونت های ریاست جمهوری می بایست تا پایان سال برنامه خذف شوند. همین موضوعی می تواند توجیهی باشد برای تشکیل وزارت مستقل ورزش و جوانان ،چه آنکه این دو سازمان با همسازی در واقع دو پست معاونت ریاست جمهوری را به طور ناخودآگاه از بین می برند و گامی در جهت تحقق برنامه پنجم توسعه خواهند بود. در این میان اما انتصاب سرپرست برای سازمان ملی جوانان در شرایطی که مهلت مجلس برای اعلام نام سرپرست وزارتخانه ورزش پایان یافته است؛ به نوعی این مسئله را به ذهن متبادر می سازد که دولت نمی خواهد سرپرست وزارت خانه ورزش را اعلام کند یا اینکه حداقل تا ابتدای سال 90 یعنی سال اجرای برنامه پنجم توسعه قصدی برای تشکیل وزارت ورزش ندارد. البته پیش از این حمید افراشته یکی از مسئولان مشاورین جوانان ریاست جمهوری عنوان کرده بود که وظایف سازمان ملی جوانان به مشاورین جوان تفیظ می شود. آیا به طور کل در ادغام و یا انحلال وزارت ورزش و جوانان قرار است این مسئله به عنوان یکی از طرح های روی میز برای چاره جویی در مورد فرجام وزارت ناخواسته ورزش و جوانان باشد. البته اینها همه احتمال هایی است که به دلیل تاخیر در اعلام نام سرپرست وزارت ورزش و جوانان عنوان می شود.این مسئله شاید به همین دلیلی باشد که در ابتدای این یادداشت مورد توجه قرار گرفته است؛ آیا دکتر محمود احمدی نژاد قصد تشکیل وزارت ورزش و جوانان و یا معرفی سرپرست وزارتخانه را دارد؟ منبع: مشرق