خوف و رجا در وزارت ورزش و جوانان !

تابناک: روز گذشته نمايندگان مجلس به ادغام سازمان‌هاي تربيت بدني و ملي جوانان و ايجاد وزارتخانه‌ جديد ورزش و جوانان رأي مثبت دادند. و در صورتيکه شوراي نگهبان با تشکيل وزارتخانه ورزش و جوانان مشکلي نداشته باشد، طي روزهاي نخستين هفته آينده شاهد معرفي شدن نخستين سرپرست اين وزارتخانه خواهيم بود. ضمن اينکه قطعا تا روز معرفي اين سرپرست، گزينه هاي جديدي به عنوان کانديداي حضور در اين وزارتخانه معرفي خواهند شد. به همین علت پر بحث ترین تصمیم این روزهای ورزش تبدیل سازمان تربیت بدنی به وزارت ورزش و در پی آن مبدل شدن معاونت ریاست جمهوری (رییس سازمان تربیت بدنی ) به وزیر ورزش است . البته که هیچ حرکت نوینی نیست که در بدو شروع فاقد نکات منفی و بحث برانگیز باشد و دقیقاً به همین دلیل است که قصد داریم در این مقال به تمامی جوانب مثبت و منفی این نوآوری در امر ورزش کشور بپردازیم چراکه با ریزبینی و سنجش تمامی جوانب می توان حتی نکات منفی را در نهایت به مثبت تبدیل کرد و از مجموع آنها پدیده ای رقم زد که موجبات ارتقا ورزش این مرز وبوم را فراهم کند. اولین نقطه روشن در تشکیل وزارت ورزش که در غالب وزارت ورزش و جوانان در صحن مجلس به تصویب رسید مساله نظارت مستقیم بر هزینه کردهاست . از امروز به بعد مجلس بصورت مستقیم و البته با توجه به قوانین بر کلیه هزینه های انجام شده در ورزش نظارت مستقیم خواهد داشت و این مساله می تواندپیامدهای مثبتی را برای ورزش کشور به همراه داشته باشد ، اگر چه در گذشته نیز بازرسی کل کشور موظف بود این هزینه کرد را به سمع و نظر نمایندگان مجلس برساند اما از این به بعد این خود نمایندگان هستند که بی هیچ واسطه ای بر ریزترین مسائل موجود نظارت کرده و در صورت بروز کوچکترین اشتباهی وزارتخانه را مجبور به پاسخگویی خواهند کرد. نکته دیگر مساله ایست که بعضاً در گذشته شاهد آن بودیم و پر واضح است با تبدیل سازمان تربیت بدنی به وزارت ورزش پس از این دیگر شاهد چنین مسائلی نخواهیم بود . نکات تاریکی در برهه ای از تاریخ ورزش کشور، همچون تعلیق فوتبال ، دوپینگ دسته جمعی ، شکست در المپیک و...که در گذشته در نهایت با تذکر به رییس جمهور به دست فراموشی سپرده می شد زین پس دیگر به راحتی از کنار آن نمی توان گذشت چرا که وزیر باید مستقیماً پاسخگو باشد و حتی ممکن است تا مرز استیضاح پیش برود. نکته بسیار با اهمیت دیگر در این مقال تعیین ردیف بودجه برای این وزارتخانه است. بودجه ای که مدتهاست با روشهای مختلف سعی می شد به ورزش اختصاص داده شود ، امروز با تشکیل وزارت ورزش رسماً و قانوناً به ورزش تعلق خواهد گرفت . از این مساله می توان به عنوان یکی از کاربردی ترین و مهم ترین نکات این تصمیم یاد کرد که می تواند کمک شایانی برای ورزش این مرز و بوم قلمداد شود... البته همانطور که پیش از این نیز ذکر شد هیچ پدیده جدید التاسیسی نمی تواند خالی از نقاط ضعف و دغدغه هایی بعضاً منفی باشد ، در این قسمت سعی داریم برخی از این دغدغه ها که این روزها در پی تصویب تشکیل وزارت ورزش و جوانان ذهن اکثر کارشناسان ورزش را به خود مشغول کرده است را یادآوری کنیم تا بلکه یافتن پاسخی برای آنها تا حدی از این دغدغه ها بکاهد. برخی کارشناسان معتقدند که این تصمیم که تنها یک هفته پس از عدم تصویب یک درصد از بودجه اماکن و ادارات به ورزش ، به صحن مجلس رفت و به تصویب رسید یکی از سیاسی ترین تصمیمات در دایره ورزش تا کنون بوده است . بیم آن می رود زین پس ، ورزشی که پیش از این نیز در بسیاری موارد علیرغم مخالفت سایر کارشناسان امر در موردش تصمیمهایی سیاسی اتخاذ می شد و دقیقاً به دلیل عدم کارشناسی ورزشی به بن بست هم می رسید ، با سیاست درآمیخته شود و تبدیل به معجونی شود که مطمئنا، اگر چنین شود بی سرانجام خواهد بود! پیش از این رییس سازمان تربیت بدنی معاون رییس جمهور بود و نهاد دیگری اجازه دخالت در امور ورزش را نداشت ، با این وجود بارها شاهد آن بودیم که بعضاً نمایندگان مجلس حتی در ریزترین امور ورزشی هم دخالت می کردند ، امروز بیم آن می رود که با وزارتخانه شدن ورزش ، نمایندگان مجلس که حالا منع قانونی هم ندارند عزمشان را جزم کنند تا در کوچکترین مسائل هم ورود کنند و این در حالیست که ورزش هم همچون سایر بخشهای تخصصی دیگر، نیاز به تخصص دارد و این کارشناسان امر ورزش هستند که در این خصوص صاحب نظرند...این مساله البته با قبول موضوع تخصصی بودن ورزش از جانب نمایندگان مرتفع خواهد شد اگر نماینگان بپذیرند و بخواهند که بپذیرند که فقط نقش نظارتی داشته باشند و نه دخالت و تصمیم گیری. بحث بعدی مربوط می شود به انتخاب وزیر و ترسی که از همین امروز بابت این مساله به جان اهالی ورزش افتاده است . ترس از اینکه وزیر منتخب نه از جنس ورزش که از بخش سازمان ملی جوانان رای اعتماد بگیرد و لابد پس از آن بخواهد برای خود معاون ورزشی انتخاب کند و آنجاست که شاهد تنزل درجه معاون رییس جمهور امروز(رییس سازمان تربیت بدنی) به معاون وزیر فردا خواهیم بود . آنهم در حالیکه سازمان ملی جوانان همین امروز هم وضعیت با ثبات و مشخصی ندارد و ساختارش برای جوانان در بخش مسکن ، رفاه ، فرهنگ و...مشخص نیست و در واقع باید گفت سازمانی سرگردان است و تکلیفش برای اکثریت نامعلوم و نامفهوم باقیمانده است . مطمئناً عدم انتخاب وزیر ورزشی ، کارشناسان و اهالی ورزش را در موضعی مخالف قرار خواهد داد چرا که آینده ورزش این مرز و بوم را با خطراتی جدی مواجه خواهد کرد... مساله بعدی که می توان از آن به عنوان نکته ای منفی در این مصوبه یاد کرد این است که با انتخاب وزیر لابد باز هم باید در انتظار تغییراتی وسیع در عرصه مدیریت ورزش باشیم و دوباره باید بدون اینکه به مدیران کنونی فرصت اجرای برنامه هایشان را داده باشیم شاهد تغییراتی با سلیقه وزیر ورزش باشیم ! آنهم تغییراتی که ممکن است به انتخابهایی سیاسی و سیاسی تر در حیطه ورزش بیانجامد و ورزش را هر روز از ماهیت اصلیش دور و دور تر کند ، دوباره همان بحث آزمون و خطا و لابد پس از دو سال در دگرگونی میان دوره ای باز هم همه چیز از اول...! امید آن می رود که نمایندگان محترم مجلس با توجهی مضاعف به دغدغه های موجود در میان اهالی ورزش زیر و بم ماجرا را مد نظر قرار دهند و در نهایت در صورت تصویب نهایی توسط شورای نگهبان چنان کنند که شاهد پیشرفت ورزش کشور باشیم نه اینکه همین تجربه ای را هم که امروز اندوخته ایم از دست بدهیم و مجبور شویم همه چیز را از صفر و از نو شروع کنیم.