آیا مجلس شفافیت را به‌دلایل انتخاباتی تصویب کرد؟
طراحی طرح شفافیت و دادن رأی موافق به آن (و نه تصویب طرح و اجبار همۀ نمایندگان به موافقت با آن) خود از وعده‌های انتخاباتی قالیباف بود که ازقضا به آن عمل کرد. رسم ما ایرانی‌ها و تعالیم اسلامی حکم می‌کند از کسی که به عهد خود وفا کرده حمایت شود، نه آنکه با نیت‌خوانی‌های سنجش‌ناپذیر او را تخطئه کرد.
تحریریه، به مناسبت شفافیت داوطلبانۀ آرای برخی نمایندگان: این نسبت و افترایی است که به هر مسئولی در هر کجای دنیا می‌توان زد. هر اقدام مثبت مسئولی را می‌توان حمل بر این کرد که او چون چند سال بعد می‌خواهد رأی بگیرد، این کار خوب را انجام داده تا مردم به او رأی بدهند. پس اصل این نسبت و افترا صرفاً قضاوت بر روی انگیزه‌هاست و هیچ ارزش واقعی‌ای ندارد.
ثانیاً مگر چه اشکالی دارد؟ مگر اساس انتخابات و مردم‌سالاری بر این نیست که مردم به آنکه موافق نظرشان عمل می‌کند رأی بدهند و به آنکه مطابق نظر مردم عمل نمی‌کند رأی ندهند؟ مگر این خود یک ابزار نظارتی قدرتمند نیست؟ پس اصلاً بی‌معناست دربرابر کسی که مردم او را انتخاب کرده‌اند بگوییم تو فلان کار را کرده‌ای تا دوباره مردم تو را انتخاب کنند. کسانی که این تهمت را می‌زنند احتمالاً منظورشان این است که برای اثبات حسن نیت باید دربرابر ارادۀ مردم لج‌بازی کرد، وگرنه متهم می‌شوید به جمع‌کردن رأی و پوپولیسم.
ثالثاً طراحی طرح شفافیت و دادن رأی موافق به آن (و نه تصویب طرح و اجبار همۀ نمایندگان به موافقت با آن) خود از وعده‌های انتخاباتی قالیباف بود که ازقضا به آن عمل کرد. رسم ما ایرانی‌ها و تعالیم اسلامی حکم می‌کند از کسی که به عهد خود وفا کرده حمایت شود، نه آنکه با نیت‌خوانی‌های سنجش‌ناپذیر او را تخطئه کرد.