همشهری طرح‌های دولت برای مسکن را به تمسخر گرفت
روزنامه همشهری از قول کارشناسان اقتصادی تاکید کرد: هدف‌گذاری‌های دولت در زمینه مسکن به شوخی می‌ماند و گرهی از مشکلات مردم باز نمی‌کند.
کیهان: روزنامه همشهری از قول کارشناسان اقتصادی تاکید کرد: هدف‌گذاری‌های دولت در زمینه مسکن به شوخی می‌ماند و گرهی از مشکلات مردم باز نمی‌کند.
این روزنامه درباره تاثیر دو طرح «اقدام ملی تامین مسکن و مسکن اجتماعی بر بازار مسکن» از قول کارشناسان نوشت: طرح‌هایی نظیر مسکن اجتماعی، مسکن ملی، مختص جوامع توسعه‌یافته‌ای مانند آلمان و فرانسه است که به‌صورت کلی مشکل مسکن ندارند. در این کشورها قیمت مسکن مانند کالاهای دیگر است؛ 8 تا 10 درصد یا حداکثر 15 درصد هزینه‌های سبد خانوارها است و به تبع افزایش کالاهای دیگر، نه به‌صورت افسارگسیخته، بلکه با یک شاخص ثابت افزایش می‌یابد. در این کشورها حاشیه‌نشینی وجود دارد و مشکل مسکن همه اقشار اجتماعی جز بخش اندکی که شامل 40-50 هزار خانوار هستند، حل شده است. با وجود چنین شرایطی که فقط 40 تا 50 هزار خانوار صاحب خانه نیستند، دولت‌ها در این کشورها موظف هستند که سالانه این تعداد خانه تولید و عرضه کنند. در واقع، این وظیفه بدیهی دولت‌ها در تمام کشورهاست که حتی در حالی که مشکل مسکن ندارند، باز سالانه تا 50 هزار واحد را در قالب طرح‌های مختلف تولید کنند. اینکه ما نباید چنین طرح‌هایی را به عنوان طرح مسکن برای جامعه خود فرض کنیم و بخواهیم مشکل مسکن را با آن حل کنیم، مسئولان هنوز بحران مسکن را درک نکرده‌اند و صورت مسئله را کوچک می‌پندارند!
در واقع ما با کسری بسیار بالایی در این بخش مواجه هستیم. بنابراین چنین طرح‌هایی بی‌فایده است و مطلقا گرهی از مشکلات باز نخواهد کرد.
اصلا عدد و رقمی که در طرح‌هایی مانند طرح اقدام ملی تامین مسکن هدف‌گذاری شده، با نیاز واقعی بخش مسکن همخوانی ندارد. اگر از اشکالات و نواقص این طرح چشم‌پوشی کنیم و فقط کلیت آن را بپذیریم، بخشی از هدف‌گذاری طرح اقدام ملی مسکن ساخت سالانه 200 هزار واحد مسکونی بوده است که وقتی آن را با حجم متقاضیانی که در بخش مسکن وجود دارند، مقایسه می‌کنیم، بیشتر شبیه شوخی می‌ماند تا اینکه بخواهد یک حرکت موثر باشد و در قیمت‌ها و بازار مسکن تاثیری بگذارد. طنز تلخ ماجرا وقتی بیشتر می‌شود که مسئولان دست‌اندرکار اعلام می‌کنند که تاکنون فقط 11 هزار واحد افتتاح شده است؛ در شرایط فعلی، این واقعا یک عدد بی‌معنی است. برآورد این کارشناس مسکن این است که طبق محاسبات انجام‌شده بین سال‌های 1395- 1405 باید سالانه حداقل یک میلیون و 500 هزار واحد مسکونی در کشور ساخته شود که تاکنون این کار
انجام نشده است.
از وعده حل 2 ماهه مشکل بیکاری تا ثبت بدترین کارنامه اشتغال
حسن روحانی در جریان تبلیغات انتخاباتی سال ۱۳۹۲ وعده می‌داد که دولت با یک برنامه مدبرانه می‌تواند 3/5 میلیون بیکار را دارای شغل کند. اما وی ضعیف‌ترین عملکرد در زمینه اشتغال را در کارنامه خود به ثبت رساند.
به گزارش مشرق، روحانی در زمان انتخابات سال ۱۳۹۲ راهکارهایی برای اشتغالزایی می‌داد و معتقد بود او در صورت رأی آوردن می‌تواند به سادگی مشکل اشتغال کشور را در اسرع وقت، حتی ۲ ماهه حل کند.
او گفته بود « الان بیش از ۴۱ هزار واحد صنعتی نیمه‌تمام داریم اگر فقط ۳۴ هزار میلیارد تومان اعتبار در اختیار این واحدها گذاشته بشود همه اینها کامل می‌شود و فعال می‌شود و می‌تواند ۴۹۹ هزار نفر را مشغول به کار بکند.
امروز حداقل سه میلیون بیکار داریم اگر این سه میلیون مشغول به کار شوند و هر کدامی به اندازه یک میلیون خدمت کنند در تولید درآمد داشته باشند معنایش این است که در هر ماه سه میلیون نفر اگر یک میلیون درآمدشان باشد در ماه می‌شود سه هزار میلیارد تومان.
من فکر می‌کنم در دادگاه وجدان مردم خیلی‌ها باید بروند دادگاه که چرا کاری نکردند که ما هر ماه سه هزار میلیارد تومان عدم النفع داشته باشیم ضرر کنیم و این جوان‌ها و این سه میلیون نفر بیکار باشند خودشان شرمنده باشند پدر و مادرهایشان.
من از مردم می‌پرسم کدام خانواده است الآن که بیکار نداشته باشد؟ کدام خانواده است که با مشکل بیکاری مواجه نباشد؟ ما نمی‌توانستیم این مشکل را حل بکنیم؟ اگر دولتی با تدبیر کار می‌کرد این مشکل حل و فصل نمی‌شد؟ نمی‌شد ما شاهد یک تحول بزرگ در کشور باشیم؟
اگر تولید رونق پیدا کند در بخش‌های مختلف، هم بیکاری حل می‌شود هم وقتی تولید افزایش پیدا بکند عرضه کالا زیاد می‌شود آن وقت در برابر تقاضا، تعادل درست می‌شود. من در موضوع گرانی و بیکاری، مسکن، یارانه و سلامت برنامه دقیق و کوتاه‌مدت و بلندمدت تدوین کرده‌ام و تقدیم ملت ایران می‌کنم.
قرار بود در کشور، سالی ۶۰۰ هزار شغل جدید ایجاد شود که متأسفانه نشد گرچه هرکس که در هفته یک ساعت کار می‌کند را شاغل می‌گویند. الآن متأسفانه حدود 3/5 میلیون بیکار به صورت انباشته وجود دارد. تنها راه برای مهار بیکاری، رشدِ تولید است.
به اعتقاد من در دولت تدبیر و امید و در همان ۲ ماه اول مردم آثار کارهای انجام شده را هم در تورم و هم در بیکاری خواهند دید.
بنده دو برنامه کوتاه‌مدت سه‌ماهه و میان‌مدت ۴ ساله در این زمینه دارم معتقدم با ایجاد یک دوره تنفس قادر خواهم بود کلیه بنگاه‌های تولیدی را رونق ببخشم و با رونق بنگاه‌های تولیدی نیز می‌توانیم با گرانی بجنگیم و در زمینه اشتغال شرایط را فراهم کنیم.
مشکلات کنونی در حوزه اقتصاد و دیگر بخش‌ها به دلیل مدیریت دولت است و اکنون با یک تدبیر درست می‌توان واحدهای تولیدی را فعال کرد و اشتغال به وجود آورد که این نیازمند وجود ثبات است چراکه گاهی در عرض یک ماه ۵۰ بار مقررات اقتصادی کشور تغییر می‌کند». مشرق پس از مرور این وعده‌های انتخاباتی روحانی می‌نویسد: حسن روحانی با وجود شعارهایی که در سال ۱۳۹۲ در زمینه ایجاد اشتغال و رفع بیکاری می‌داد، کارنامه به مراتب ضعیف‌تری نسبت به دولت قبل داشته است.
در ۸ سال دولت‌های نهم و دهم، به طور خالص یک میلیون و ۶۷۱ هزار شغل ایجاد شد، در حالی که در دولت روحانی تاکنون فقط ۹۶۳ هزار شغل ایجاد شده است.
نرخ بیکاری جوانان ۱۵ تا ۲۴ سال در ۸ سال دولت قبل از ۲۴ درصد به 22/9 درصد کاهش یافت اما در دولت روحانی به 23/6 درصد افزایش یافته است.