چالشهای جلیلی
کاندیداتوری سعید جلیلی در انتخابات ریاست جمهوری بسیار جدی شده و توجه گسترده رسانهها به او نیز از همین رو است.
گروه سیاست سایت فردا – سعید جلیلی امروز زیر ذرهبین رسانهها است. یکی از ورود چراغ خاموش او گفت و میزان محبوبیت وی را به چالش میکشد، دیگری به تکراری بودن مواضع و رویکردهایش ایراد میگیرد و یکی هم سعی در اثبات آن دارد که حتی پایداری هم در حمایت از وی اتفاق نظر ندارد.
احتمالا دلیل این همه توجه فعال شدن تیم انتخاباتی جلیلی است که نمود آن را در فضای مجازی میبینیم. لایوهای اینستاگرامی و مصاحبههای مطبوعاتی خودش نیز مزید بر علت است.
«شرق» امروز جلیلی را «محبوب 4درصدی» خوانده و مینویسد: «جلیلی چراغ خاموش آمد. درحالیکه خودش صراحتا از قصد نامزدی در انتخابات 1400 سخن نگفته بود و همهچیز در حد گمانهزنی و اماواگر بود، اما خبر حضورش در شورای وحدت اصولگرایان که به معنی پذیرش دعوت این شورا ازسوی جلیلی و ارائه برنامههایش بود؛ یعنی او قصد جدی برای نامزدی دارد. ... همه کنشهای این هشت سال سعید جلیلی، او را همواره در جایگاه یک نامزد بالقوه انتخاباتی نگه داشته بود. ... اما شانس او برای رسیدن به صندلی پاستور هشت سال بعد از اینکه نخستین بختش را امتحان کرد، چیست؟ او سال 92 بازی را در زمین دیپلماسی به روحانی باخت. ... حالا او در شرایطی نامزد شده که مذاکرات وین برای احیای برجام در دست انجام است. به نظر میرسد که سعید جلیلی باز هم به پیچ هستهای خواهد خورد. ... شاید برای بدنه مردمی جریان اصولگرایی ماجرا از این حیث خیلی تفاوتی نکند. تنها شانس جلیلی حمایت جریان جبهه پایداری از اوست.»
پشتوانه جریانی؟
«نامه نیوز» اما در گزارشی مدعی است جلیل شانس چندانی برای برخورداری از حمایت پایداری ندارد. در این گزارش با عنوان «نامزد اصلح جبهه پایداری کیست؟» آمده است: «تردید در این باره از آنجایی پدید آمد که نشانههایی از مخالفت صادق محصولی دبیرکل جبهه پایداری با جلیلی به چشم خورد. این چهره موثر اصولگرای با چند توییت و اشاره به ضرورت برخورداری گزینه اصلح از ظرفیت رایآوری در حقیقت پتانسیل رایآوری و محبوبیت جلیلی را به چالش کشید و معلوم شد که جلیلی برای اعلام کاندیداتوری راه سختی پیش رو دارد. رویکرد محصولی اما چند سوال را به ذهن رسانده و ابهاماتی ایجاد کرد. مثلا اینکه آیا خودش شخصا مایل به نامزدی است؟ یا اینکه قصد حمایت از گزینه دیگری را دارد؟ اغلب تحلیلگران معتقدند که او خیال رئیس جمهور شدن ندارد و کارگردانی در عرصه سیاست را ترجیح میدهد. به اعتقاد این گروه او یک گزینه دیگر پس ذهن خود دارد و مایل است که او را تا رسیدن به پاستور همراهی کند.»
این رسانه اصولگرا البته افزوده است: « گزینهای که احتمالا کسی نیست غیر از پرویز فتاح. خاصه آنکه اخیرا اخبار غیررسمی از فعال شدن تیم انتخاباتی او حکایت میکند. هرچه باشد فتاح از جمله گزینههایی است که یک کارنامه سفید و قابل ارائه دارد. ضمن اینکه میتواند بدنه رای محمود احمدینژاد را با خود همراه کند. او همچنین این ظرفیت را دارد که طیف عدالت خواه و در عین حال طبقه محروم را با خود همراه کند. به عبارت ساده و دقیقتر وجه برتری فتاح به جلیلی همان ظرفیت رایآوری است که محصولی به آن اشاره دارد. البته او به اندازه جلیلی در عرصه سیاست خارجی حرف براین گفتن ندارد و بعد از آن مصاحبه تلویزیونی پرحاشیه نیز خودش را با مشکلاتی مواجه کرد. ضمن آنکه او نیز با حکم رهبری در راس یک دستگاه اجرایی است. »
چالش محبوبیت
در ادامه گزارش «شرق» اما تاکید شده که « نظرسنجیهای اول اردیبهشت هم البته وضعیت خوبی برای او ترسیم نمیکرد؛ در آن نظرسنجی که با فرض حضور رئیسی، حسن خمینی و ظریف انجام شده بود، جلیلی حتی بعد از سعید محمد، محسن رضایی و علی مطهری، نزدیک به 4.6 آرا قرار داشت! نکته جالب اینکه میزان محبوبیت سعید جلیلی گویا از شش سال به اینسو هیچ تغییری نکرده است!» گزارش نویس شرق به این نتیجه میرسد که «در صورت عدم رخداد اجماع درون جریان اصولگرایی و رقابت با چهرههایی که اعلام کردهاند بهاصطلاح و در ظاهر نیاز به حمایت جریانی ندارند و تن به سازوکارهای ائتلافساز نمیدهند و در هر صورت تا آخر انتخابات خواهند ماند، کار را برای جلیلی بسیار سخت خواهد کرد»
«آفتاب یزد» نیز در این باره با «شرق» همنظر است و دلیل این عدم محبوبیت را تکراری بودن حرفها و مواضع جلیلی میداند. این روزنامه اصلاحطلب امروز جلیلی را عکس یک کرده و در گزارشی با عنوان «سخنان تکراری راهکارهای تکراری» مینویسد: «به ساحت طرفداران آقای سعید جلیلی برنخورد اما ایشان اگر کاندیدای انتخابات 1400 شود میتوان به وی لقب «کاندیدای تکراری» داد.این لقب سیاسی نه به جهت کاندیداتوری دوباره ایشان بلکه به دلیل اظهارات،راهکارها و شعارهای او است. شاید بگویید سعید جلیلی هنور رسما اعلام کاندیداتوری نکرده بنابراین چگونه چنین کشفی صورت گرفته است؟!باید در پاسخ گفت لازم نیست منتظر تصمیم نهایی آقای جلیلی باشیم همینکه سخنان وی را در دو ماه اخیر بررسی کنیم به نیکی متوجه میشویم که سعید جلیلی در صورت کاندیداتوری،در مورد اقتصاد،سیاست و علی الخصوص سیاست خارجی همان سخنان قدیمی را تکرار میکند و صرفا برخی واژهها به سبب تغییر تاریخ تغییر کرده اند.»
مواضع تکراری
این رسانه اصلاحطلب گفتوگوی جلیلی با تسنیم را شاهد آورده و مینویسد: «سعید جلیلی مانند سال 1392 مخالف مذاکره و دیپلماسی به سبک دولت روحانی است و میگوید همانطور که قبلا گفته با این رویکرد تنها طرف مقابل «جری» میشود.ولی وی همانطور که طی سالهای گذشته راهکاری ارائه نمیدهد اکنون هم دقیقا توضیح نمیدهد اگر «گفتگو» نه پس چه؟اگر دیپلماسی نه پس چه؟ منظور سعید جلیلی دقیقا چیست؟سوگمندانه وی توضیح نمیدهد اگر جوهر کلاماش استقبال از جدل مستمر بینالمللی است چرا آن را تبیین نمیکند!»
در ادامه این مطلب نیز آمده است: « دو نکته در مورد راه کارهای سعید جلیلی لازم به ذکر است.در واقع اینگونه باید گفت دو اشکال بزرگ به «حتما شدنی است» وی وارد است.اول اینکه سعید جلیلی اگر لالایی را این قدر خوب بلد است چرا خواباش نمیبرد؟وی مذاکرهکننده ارشد و اصلی دولت محمود احمدینژاد بود فلذا چرا در آن ایام چنین توصیههایی به رئیس خود نداشت؟فراموش نباید کرد فشار تحریم از دولت احمدینژاد آغاز شد،مدتی در دولت روحانی فروکش کرد و با پیروزی ترامپ اوج گرفت.ضمن آنکه در شرایطی سعید جلیلی بر بعد مذاکره تاکید میکند که وی کارنامه غیر قابل دفاعی در مذاکره دارد.او اگر مذاکره کنندهای قابل بود در عمان فرمان دست علی اکبر صالحی نبود! دوم هم اینکه،علیرغم شعارهای زیبای اقتصادی از سوی سعید جلیلی هنوز وی نمیداند قیاس صنایع دفاعی با مثلا بازار مایحتاج مردم از جمله مرغ آدرس غلط دادن است.البته شاید میداند اما نمیخواهد اذعان نماید.ولی واقعیت این است کشوری که در صنایع دفاعی پیشرفته است دلیلی ندارد اقتصاداش مناسب و کارآمد باشد.صنایع دفاعی فرمولهای خاص خود را دارد و نمیتوان گفت چون در این زمینه پیشرفته هستیم پس نباید مشکل مرغ داشته باشیم و حالا که داریم پس فقط دولت مشکل دارد.بازار صنایع دفاعی و بازار مایحتاج مردم دو مقوله جدا و بیربط هستند. »