خوشرو: اعصاب آمریکا بخاطر خروج ایران از انزوا بهم ریخته

خبرگزاری فارس: غلامعلی خوشرو نماینده سابق جمهوری اسلامی ایران در سازمان ملل در نشست تخصصی مجمع بین المللی اساتید مسلمان دانشگاه ها که با موضوع « قرارداد ۲۵ ساله ایران و چین» برگزار شد، گفت: مسئله چین و آمریکا یک مسئله ریشه‌داری است که با این وضعیتی که کرونا ایجاد کرد تشدید شد ولی اصلا ربطی به این کرونا هم ندارد و البته ویروس کرونا یک ضربه بزرگی به رهبری جهانی آمریکا زد و نشان داد که آمریکا بیش از آنکه به نظر می‌رسید در مسائل اجتماعی و بهداشتی و اساساً فرهنگی ضعیف و ضربه پذیر است بخاطر اینکه بدترین عملکرد را در ویروس داشت.

وی افزود: آمریکا اول که در حال تکذیب و انکار کرونا در این کشور بود. بعد ترامپ دچار سرگیجه شد. و بعد هم همه را متهم کردند، یک روز چین را متهم کردند، یک روز یک کشور دیگر را. بنابراین رفتارشان رفتار کاملاً نسنجیده و از روی سستی و ناتوانی بود. ما اگر بخواهیم به سیاست خارجی آمریکا نگاه کنیم باید بگوییم سیاست خارجه آمریکا مبتنی است بر ایجاد شکاف و ایجاد تفرقه، یعنی موتور محرکه سیاست خارجه آمریکا ایجاد شکاف است.

خوشرو تصریح کرد: در دولت قبلی آمریکا ما می‌بینیم که هر جایی یک تفاهم همکاری بوده این تفاهم همکاری را ابتدا تلاش کرده بهم بزند و اگر موفق نشده خود از آن بیرون آمده و فشار را از بیرون به آن تحمیل کرده، این مثال‌هایش یکی دو تا نیست. ما در مورد خودمان بحث برجام را داشتیم و می‌دانیم که برجام یکی از مبانی‌اش این بود که روابط عادی سیاسی، روابط عادی اقتصادی، تجاری برقرار بشود بین ایران با جهان و تشویق می‌کرد به سرمایه‌گذاری به تجارت و آمریکا کلا با این مخالفت کرد و بعد  هم سیاست فشار حداکثری را پیشه کرد.

وی افزود: تنش بین چین و آمریکا حتی محدود به تجارت هم نیست. می‌دانید که همانقدر که ما از چین اطلاعات کمی داریم مردم آمریکا هم اطلاعات زیادی از چین ندارند البته اطلاعاتشان از ما خیلی بیشتر است ولی اطلاعات مردم آمریکا خیلی زیاد نیست. امریکا در 40 سال پیش یعنی 1980 ،تولید ناخالص داخلی اش دو ترلیون و هشتصد، نزدیک به سه ترلیون بوده؛ الان 22 ترلیون است یعنی تقریبا 8 برابر شده، حال اینکه چین در 1980 ،305 میلیارد بوده تولید ناخالص داخلیش ،الان 5/15 ترلیون یعنی 2020 ،5/15 ترلیون می‌شود. براورد بانک جهانی یعنی 51 برابر می‌شود و اگر ما این روند را نگاه کنیم همینطور درآمد سرانه هم در آمریکا از 40 سال پیش تا حالا 5 برابر شده، در چین 36 برابر شده.

نماینده سابق جمهوری اسلامی ایران در سازمان ملل گفت: اگر ما این را ملاک بگیریم حتی اگر بیاییم روی 20 سال گذشته یعنی 2000، منحنی پیشرفت چین است که  15 برابر پیشرفت کرده، از 2000 تا الان. این یعنی اینکه اقتصاد، صنعت، تجارت. یعنی چهل سال پیش نزدیک 90 درصد جامعه‌اش زیر خط فقر بودند یعنی در روز 2 دلار کمتر درآمد داشتند ولی الان این عدد یک درصد هم نیست.

وی تاکید کرد: بیست سال قبل، چین ده میلیون توریست در دنیا داشت که می‌رفتند و می‌آمدند، الان 150 میلیون توریست از چین می روند گردش می‌کنند و پولی که خرج می‌کنند تقریبا دو برابر پولی است که آمریکایی‌ها خرج می‌کنند. پس می‌بینید که تحولات خیلی خیلی بزرگی اتفاق افتاده و دیگر جامعه چین یک جامعه بسته کشاورزی منزوی نیست. چین یک دوره‌ای شد کارخانه جهان. چهل سال پیش از هر 5 نفر که در اقتصاد کار می‌کردند 4 نفرشان در بخش کشاورزی بودند. ولی الان چین در پیشرفت‌های صنعتی و حوزه‌های دانش بنیان تحولی که کرده اصلا برای آمریکا غیرقابل فهم و غیر قابل قبول است.

خوشرو اظهار داشت: اینکه چین بتواند فاندیشن سایبری جهان را مدیریت کند به هیچ وجه برای آمریکا پذیرفته نیست. بخاطر همین فشارهایی که روی هواوی هست رو بقیه صنایع هست و تحریم‌هایی که دارند می‌گذارند ریشه در همین  نگاه آمریکا دارد. بنابراین  ما باید به این توجه داشته باشیم که یک نوع جنگ سردی خواسته یا ناخواسته بین چین و آمریکا در جریان است.

وی تصریح کرد: به نظر من چینی‌ها دوست داشتند  5 سال دیگر آرام کار کنند یعنی در اینجا دوست داشتند 5 سال دیگر ادامه بدهند و به بالا برسند به یک نقطه‌ای که اقتصاد اول جهان بشوند. الان چین اقتصاد دوم است ولی با همین سرعت پیشرفت،  5 سال دیگر اقتصاد اول جهانی می شد. حجم اقتصادش اقتصاد اول جهان می شد و در تکنولوژی سنتی و مدرن جایگاهی پیدا می‌کرد که آمریکا دیگر هیچ توانی نداشت که بخواهد با او مقابله کند.

نماینده سابق جمهوری اسلامی ایران در سازمان ملل گفت: چینی‌ها سرشان را زیر می‌اندازند با آرامی کارشان را می‌کنند. سیاست را در 40 سال پیش به سایه و به حاشیه بردند و اقتصاد را محور قرار دادند و شروع کردند با کشورها کار کردن. الان هم رقابتشان با آمریکا، رقابت ایدئولوژیک نیست، رقابت ژئواکونومی، رقابت اقتصادی ، رقابت فنی است و منافع خودشان را هم در نظر دارند.اما در راستای منافع چین یعنی منفعت خودش را در نظر گرفته، ما هم منفعت خودمان را در نظر داریم.ولی جایگاه ما جوری است که به ما اجازه می‌دهد با چین یک روابط استراتژیکی داشته باشیم چه بخواهیم چه نخواهیم.

وی با اشاره به شرایط و ظرفیت های خاص ایران و چین افزود: اینها به ما کمک می‌کند که  ما با چین یک رابطه استراتژیک راهبردی داشته باشیم. متأسفانه ما ایرانی‌ها فکر می‌کنیم که هر پیشرفت و تمدنی هست در غرب است. مثلا ما فکر می‌کنیم انگلیس، همان انگلیس 100 سال پیش است انگلیس صد سال پیش این موقع ، در امپراطوریش آفتاب غروب نمی‌کرد. الان انگلیس خودش سالی 63 میلیارد از چین واردات دارد. اگر شرکت های انگلیسی را از چین اخراج کنند، خود اقتصاد انگلیس هم با شکست مواجه می‌شود . چین اولین صادراتش به اتحادیه اروپاست. کل کشورهای اروپایی نزدیک 660 میلیارد واردات دارند از چین ،بعدش آمریکاست.

وی گفت: آمریکا همین‌طور که گفتم ، موتور محرکه نفاق و تفرقه است، همینقدر که اسم cooperation  بین ایران و چین می آید.خانم نیکی هیلی، همتای سابق بنده نوشته که این تفاهم ایران را از انزوای بین المللی خارج خواهد کرد و نفوذ چین را در اقتصاد و در راهها افزایش خواهد داد و چین موقعیت بی‌نظیری بدست می‌آورد. خب از یک طرف آمریکا پایش را گذاشته به گردن ایران فشار می‌آورد. همان افسر خونسرد آدم کشی که آن سیاه پوست را آنطوری کشت 8 دقیقه پایش روی گردنش بود،امریکا عین همان فشار را به ایران می‌آورد که ایران از پا دربیاید. از یک طرف  تا اسم همکاری می‌شنود اعصابش بهم می‌ریزد که ایران دارد از انزوا خارج می‌شود.

خوشرو ادامه داد: طبیعتا ایران از انزوا خارج می‌شود طبیعتا ایران آن زانوی منحوس را به کنار می‌زند و  می‌ایستد رو پای خودش. ایران که چند هزار سال اینجا ایستاده است. بنابراین ما باید بدانیم که این تفاهم 25 ساله فعلا یک نقشه راهی بیشتر نیست  چیزی نیست که الان تبدیل شده باشد به پروژه‌ای. من امیدوارم که تبدیل به پروژه هایی بشود که در آن منافع ایران، منافع طرفین دیده بشود.

وی با اشاره به برخی انتقادات به توافق ایران و چین گفت: مثلا یکی می‌گوید چون ما در بقیه چیزها ناتوان بودیم این کار هم درست نیست. این چه استدلالی است. ما مثلا چون تنیس خوب بازی نمی‌کنیم فوتبال هم نمی‌توانیم خوب بازی کنیم همچین حرفی درست نیست.

خوشرو تاکید کرد: من می‌گویم ما باید برنامه 25 ساله با همه داشته باشیم. با چین، آلمان هم داشته باشیم با فرانسه و با اسپانیا و با  برزیل هم داشته باشیم ما باید نگاهمان به دنیا نگاه برنامه ریزی شده‌ بلند مدت باشد و در آن صورت هست که ما می‌توانیم مرفه بشویم. در این برنامه 25 ساله هم همینطور که می‌دانید بسته به اینکه ما چقدر آمادگی داشته باشیم که واقعا کار بکنیم  می‌توانیم در خیلی از پروژه‌ها که تعریف می‌کنیم منافع کشور را ببینیم.

وی گفت: ما هیچ وقت با کنار زدن دیگران به جایی نمی‌رسیم، ما با همکاری هست که می‌توانیم وضع خودمان را بهبود ببخشیم. چین خیلی در زمینه فقرزدایی موفق بوده خیلی درسهایی ما می توانیم از چین در همین زمینه هم بگیریم و انشاالله که موفق باشیم.