تصاویر: پرورش ماهی کپور در شالیزار‌های برنج در تایلند
در کشور‌های جنوب شرقی آسیا ماهی کپور‌های نقره‌ای در شالیزار‌های برنج پرورش داده میشود.
سیارک: نحوه کاشت برنج برای هیچ یک از ما معما نیست. اما یک واقعیت بسیار جالب وجود دارد که تعداد کمی از مردم از آن اطلاع دارند. همانطور که مشخص شد، کشاورزان در کشور‌های جنوب شرقی آسیا (برونئی، کامبوج، اندونزی، لائوس، مالزی، برمه، فیلیپین، سنگاپور، تایلند، ویتنام) به طور خاص ماهی را در مزارع برنج و با این محصول پرورش می‌دهند. چرا اصلاً این کار را انجام می‌دهند؟ در واقع، همه چیز بسیار ساده، و حتی سودآور است.
به نظر می‌رسد که چنین عملی از نظر اکولوژیکی و اقتصادی توجیه پذیر است. اول از همه، ماهی برای از بین بردن انواع آفات مناسب است؛ بنابراین نیازی به صرف هزینه برای سموم دفع آفات و حتی برخی کود‌ها نیست.
از آنجا که ماهی‌ها از جلبک‌ها نیز تغذیه می‌کنند، منابع بیشتری برای برنج به وجود می‌آید - گیاهان مواد معدنی و سایر مواد مفید بیشتری را دریافت می‌کنند که به رشد، تکامل و در نهایت افزایش محصول کمک می‌کنند.
علاوه بر این، کشاورزان همچنین درآمد اضافی خود را تأمین می‌کنند. وقتی ماهی به اندازه لازم رسید و در این حالت خیلی سریع اتفاق می‌افتد، از آنجا که کمبود غذا ندارد و شرایط زندگی کاملاً راحت است، صید می‌شوند و برای فروش ارسال میشود. به طور طبیعی، کشاورزان خود ماهی‌هایی را می‌خورند که با دست خود پرورش داده شده است و این یک مزیت قابل توجه برای بدن آن‌ها است. همانطور که می‌دانید، گوشت ماهی سرشار از کلسیم و پروتئین است.
در کشور‌های جنوب شرقی آسیا، کپور‌های نقره‌ای، گورامی‌ها اغلب به این روش پرورش می‌یابند. در اروپا و آمریکا - ماهی گاومیش، ماهی کپور. این به دلیل استقامت ماهی است. کپور می‌تواند در شرایط کمبود اکسیژن و در آب بیش از حد در معرض آفتاب زندگی کند. علاوه بر این، ماهی کپور می‌تواند برای مدت کوتاهی حتی بدون آب زندگی کند.
همچنین گونه‌هایی وجود دارند که می‌توانند به طور مستقل از یک زمینه به زمینه دیگر تغییر کنند و به دنبال شرایط زندگی راحت‌تر و منطقه‌ای با مقدار زیادی آب باشند. آن‌ها علاوه بر ماهی، شروع به پرورش قورباغه‌ها، نرم تنان و گونه‌های میگو‌ی آب شیرین کردند که در این مناطق گران است.
نکته مثبت دیگر شل شدن خاک است. ماهی بیش فعال این وظیفه مهم را بسیار عالی انجام می‌دهد. صید ماهی هم مشکلی ندارد. کشاورزان آن را با کمک دستگاه‌های خاص مانند سطل و تور‌های مخصوص و همچنین با دست می‌گیرند.