کتاب خاطرات جنجالی شاهزاده هری

هری، دوک ساسکس عضو خانواده سلطنتی انگلیس در خاطرات خود که قرار است هفته جاری منتشر شود، کشتن ۲۵ نفر را در افغانستان مانند «حذف مهره‌های شطرنج از تخته» توصیف کرده است.

«هری»، دوک ساسکس، پسر کوچک چارلز سوم، پادشاه بریتانیا و دایانا، شاهدخت ولز و نوه ملکه الیزابت دوم است. این عضو خانواده سلطنتی انگلیس که از وی با عنوان «شاهزاده هری» نام برده می‌شود، در کتاب خاطراتی که قرار است هفته جاری به صورت رسمی منتشر شود و پیشاپیش نسخه‌ای از آن به دست برخی رسانه‌های غربی رسیده است، به رویدادهایی اشاره کرده است که برخی از آن‌ها مورد توجه رسانه‌ها و افکار عمومی قرار گرفته است.

ظاهراً علی‌رغم آنکه انتشارات پنگوئن برای محرمانه نگه داشتن کتاب تا پیش از انتشار، تلاش زیادی کرده بود، نسخه‌ای از آن به دست برخی از خبرگزاری‌ها از جمله گاردین، اسکای نیوز و سان رسیده است که جزئیات جدیدی از روابط شاهزاده مستعفی و خانواده‌‌اش فاش می‌کند. در این کتاب که Spare (اضافی) نام دارد، به مصرف کوکائین توسط هری در 17 سالگی او اشاره شده است؛ اسکای نیوز به نقل از هری می‌نویسد: «من در آن زمان، یک نوجوان 17 ساله بودم که دوست داشتم هرچیزی را که از قبل تعیین شده بود، امتحان کنم. حداقل این چیزی بود که سعی می‌کردم خودم را با آن متقاعد کنم».

غیر از این مطلب، هری سخنان دیگری نیز درباره ابعاد رابطه‌اش با سایر اعضای خانواده سلطنتی از جمله برادرش به میان آورده است که با انتشار رسمی کتاب، گویا جنجال‌های بسیاری را به دنبال خواهد داشت، اما بخشی از آنچه «هری» درباره کشتن شماری از «افغان‌ها» طی دوران خدمت در افغانستان به آن اشاره کرده است، تا کنون بیشتر مورد توجه رسانه‌ها قرار گرفته است.

«هری» در این کتاب نوشته است که 25 جنگجوی دشمن را در زمان حضور در جنگ افغانستان کشته است. او نوشته است «این آماری نبود که به آن احساس افتخار کنم و یا از آن شرمنده باشم».

هری افزوده است: «وقتی در گرما و سردرگمی جنگ غوطه‌ور شدم، به آن 25 نفر به عنوان انسان فکر نمی‌کردم! آن‌ها مهره‌های شطرنج بودند که از روی تخته حذف شدند. افراد بد حذف شدند قبل از آنکه بتوانند افراد خوب را بکشند».

شاهزاده هری دو بار برای انجام مأموریت به افغانستان رفته بود. او در سال 2008 یک ماموریت ده هفته‌ای مخفی داشت، اما وقتی این خبر به رسانه‌ها درز کرد، وزارت دفاع بریتانیا هری را به دلایل امنیتی به بریتانیا بازگرداند. ماموریت دوم هری به افغانستان که چهار‌ماه طول کشید، در 22 ژانویه2013 به پایان رسید.

هری به عنوان کمک خلبان و توپچی هلیکوپتر آپاچی، در کمپ «بسشن»، بزرگ‌ترین مرکز نیروهای بریتانیایی در هلمند ایفای وظیفه می‌کرده است!

هر چند این بخش از گفته‌های هری که «وقتی در گرمای و سردرگمی جنگ غوطه‌ور شدم، به آن 25 نفر به عنوان «انسان» فکر نمی‌کردم»، مورد انتقاد بسیاری از جمله هم‌قطاران نظامی وی در ارتش انگلیس قرار گرفته است، اما در واقع بیانگر واقعیتی تلخ در رابطه میان نیروهای اشغالگر و شهروندان افغان است؛ چه اینکه وی به صراحت می‌گوید که نسبت به این وقایع شرمنده نیست!

«هری» به بهانه اینکه کشته‌شدن افراد بخشی از جنگ است، خود را نسبت به خاطرات خونینی که در دوران حضور در افغانستان رقم زده است، می‌خواهد به نوعی بی‌گناه نشان دهد اما در واقع خبر از خوی وحشی‌گری وی و سایر سربازان بریتانیای جنایتکار می‌دهد که به ابتدایی‌ترین اصول انسانی نیز پایبند نبوده و برای آن ارزشی قائل نیستند.

در واقع آنچه را «هری» در نقل کشتن 25 افغان به زبان آورده است، کلید حل این پرسش است که «غربی‌ها چه تصوری از شهروندان کشورهایی دارند که به بهانه‌های مختلف، دست به اشغال خاک آنان زده و در آن حضور نظامی دارند؟»؛ «مهره‌های بازی شطرنج»!

همین گونه است که بسیاری دیگر از جنایاتی که سربازان انگلیسی یا به زعم خودشان بریتانیای کبیر در طول مدت حضور اشغالگرانه در افغانستان رقم زده‌اند؛ توجیه شده است!

پیش‌تر رسانه‌های مختلف از جنایات جنگی مأموران ویژه ارتش انگلیس(SAS) در زمان جنگ افغانستان خبر داده بودند که بار‌ها زندانیان و مردان غیرمسلح را به قتل رسانده‌اند! اخبار و گزارش‌هایی که اگر زمانی پذیرش آن برای افرادی که سربازان اشغالگر را «فرشته نجات» می‌پنداشتند، سخت می‌نمود با انتشار خاطرات «شاهزاده قاتل» می‌رود که عادی جلوه کند!

اگر دلیل شاهزاده هری را در کشتن افرادی که به قول وی طبق قاعده پذیرفته شده رویارویی میدان نبرد، حذف شده‌اند، قابل پذیرش بدانیم، نمی‌توان اعتراف تعدادی از نظامیان انگلیسی در گفتگو با «میدل ایست آی» مبنی بر شلیک مستقیم به غیرنظامیان به ویژه نوجوانان و کودکان در زمان حضور در افغانستان و عراق را با همان سنجه، توجیه کرد!

اعتراف به قتل 64 کودک در نبردهای افغانستان توسط ارتش انگلیس که به قول منابع پژوهشی شمار آن را می‌توان تا 135 مورد هم دانست، و بعد هم انتشار سرخوشانه آمار این جنایت‌ها فقط و فقط می‌تواند گویای روحیه توحش و ضد بشری آنان باشد؛ «رد خونی» که سال‌هاست بر دستان «سربازان جنایتکار ملکه» نقش بسته است.

اظهارات بی‌محابای «هری» که به نحوی پرده برداشتن از چهره واقعی سربازان جنایتکار بریتانیایی است، به مذاق کادرهای ارتش بریتانیا خوش نیامده است؛ تیم کالینز، سرهنگ برجسته ارتش انگلیس شاهزاده هری را خیانتکار نامیده و دستیار سابق ستاد مشترک ارتش این کشور هم گفته است که اظهارات وی «یک دستورالعمل نانوشته» را نقض کرده است.

کالینز می‌گوید: هری به همان اندازه که به خانواده‌اش خیانت کرده، به اعتماد ارتش هم خیانت کرده است. به‌نظرم او کاملاً ساده لوح است. هیچ درک درستی از آنچه انجام می‌دهد و انجام داده ندارد.

وی در اظهاراتی، سخنان هری درباره کشتن 25 افغانستانی را رد کرد! و مشارکت انگلیس در جنگ افغانستان را «مداخله قانونی به نفع دولت و مردم قانونی افغانستان» نامید و ادعا کرد:‌ «ما برای کشتن مردم به آنجا نرفتیم... همه مرگ‌ها مایه تاسف است».

تلاش «کالیز» و مقامات دیگری که به احتمال زیاد بعد از این درصدد توجیه گفته‌های «هری» برخواهند آمد، آن قدر مضحک است که هر تقلایی برای سرپوش گذاشتن بر آن، نتیجه عکس خواهد داد.

تصویر واقعی سربازان بریتانیایی همان است که شاهزاده هری! بر زبان آورده است؛ مباهات به آدم‌کشی و شیءانگاری دیگران! و رد خونی که برای همیشه بر دستان جنایتکار آنان باقی است./تسنیم