فرش‌ها مفقود نشده، منتقل شده!

فرش‌های ناپدید شده سعدآباد خیلی زود در سطح وسیعی میان افکار عمومی خبرساز شد، خبری که خبرگزاری فارس برای نخستین بار آن را منتشر کرد و البته ناپدید شدن آن را به دوره پیشین دولت نسبت داد. به این معنا که زمان ناپدید شدن فرش‌ها در دولت تدبیر و امید بوده است. واکنش‌ها هم بالا گرفت و کسی دیگری را در این رابطه متهم می‌کرد. وزارت میراث و گردشگری در اطلاعیه وعده داد که این ماجرا را برای شفاف شدن موضع تا انتها ادامه می‌دهد و حتی رئیس دولت پیشین هم در اظهاراتی این موضوع را به دولت پیش‌تر از خود منتسب کرد و پلیس هم به شکلی غیررسمی ورود به ماجرا را به نوعی منوط به شکایت کرد. فرش‌ها اما همچنان مفقود بود!

از سعدآباد به گلستان

قصه مفقودی میراث ملی ایران قصه آشنایی است. تنها زمان می‌برد تا برخی از نشانه‌های آن هویدا شود. نه که مرسوم باشد و همچون رویه‌ای ثابت تداوم داشته باشد اما بوده است که گاه به گاه چنین اخباری منتشر می‌شده و علاوه بر حسرتی که به دل دوستداران این سرزمین گذاشته باعث از میان رفتن اعتماد عمومی هم شده است. همین حساسیت بالای افکار عمومی در زمینه میرا ثملی است که ماجرای فرش‌های سعدآباد را مهم کرده است. به ویژه آنکه بدانیم همین سال گذشته مشخص شد یکی از تابلوهای کمال‌الملک در سال 78 مفقود شده و به جای آن تصویری جعلی در کاخ گلستان نصب شده است. تابلویی که همان سال در حراجی کریستی به مبلغ 44 هزار دلار فروش رفته است!

فرش‌ها ناپدید نشده! منتقل شده

بی‌توجهی به میراث ملی در این سرزمین کم نبوده اما ماجرای فرش‌های سعدآباد همچنان داغ است، به ویژه آنکه حالا مسعود سپهرزاد رئیس اتحادیه فروشندگان فرش دستباف اساسا خبر ناپدید شدن فرش‌های موزه سعدآباد را تکذیب کرده است و گفته « فرش‌ها از کاخ سعدآباد به موزه فرش ایران در چهارراه فاطمی انتقال داده شدند؛ و اظهارنظر وزیر پیشین درباره بی‌ارزش بودن این فرش‌ها ریشه در ناکاربلدی و بی‌سوادی وی دارد. من در سفری که به ایتالیا داشتم در یکی موزه‌های آنجا یک خط را نمایش می‌دادند و یک کارشناس ساعت‌ها درباره آن خط که داوینچی آن را کشیده است برای گردشگران سخن می‌گفت و گردشگران برای دیدن آن باید حداقل 25 یورو هزینه می‌کردند.»