پرستارانی که فقط وعده شنیدند

جامعه پرستاری همواره در خط مقدم خدمت به مردم و بیماران حاضر بوده است و همین موضوع باعث شده تا خیلی از پرستاران قبل از رسیدن به سن بازنشستگی، دچار آسیب‌های شغلی شده و از کارافتاده شوند. همچنین، سختی‌های حرفه پرستاری، باعث می‌شود برخی پرستاران تغییر شغل بدهند.

در واقع، سختی‌های حرفه پرستاری باعث شد تا سرانجام قانون تعرفه‌گذاری خدمات پرستاری برای حمایت از پرستاران، در تابستان ۱۳۸۶ به تصویب برسد. اما، جامعه پرستاری برای اجرایی شدن این قانون، بیش از ۱۵ سال انتظار کشید و در نهایت، سال گذشته این قانون؛ شکل اجرایی به خود گرفت تا پرستاران امیدوار باشند که به حقوق از دست رفته خود برسند.

بر اساس آنچه برای پرداخت کارانه از محل اجرای قانون تعرفه‌گذاری خدمات پرستاری در نظر گرفته شده بود، قرار بود این پرداختی از سه ماهه زمستان ۱۴۰۰ اعمال شود.

در همین حال، وزارت بهداشت تلاش کرد همزمان با روز پرستار، از محل اجرای قانون تعرفه‌گذاری خدمات پرستاری، پرداختی داشته باشد. اما، آنچه در عمل شاهد بودیم، پرداختی علی الحساب بود که نتوانست پرستاران را راضی کند.

این وضعیت باعث شد تا محمد میرزابیگی رئیس کل سازمان نظام پرستاری، در روزهای پایانی سال گذشته در بیانیه‌ای، نسبت به این موضوع واکنش نشان بدهد.

وی در بخشی از این بیانیه عنوان داشت: هیچ گونه پرداختی؛ حتی یک ریال بر مبنای قانون تعرفه‌گذاری خدمات پرستاری به پرستاران صورت نگرفته است.از سوی دیگر، موضوع عدم به کارگیری پرستاران طرحی و قراردادی در بیمارستان‌ها، یکی دیگر از گلایه‌هایی است که توجه چندانی به آن نشده است؛ به طوری که رئیس کل سازمان نظام پرستاری، در همین ارتباط عنوان داشت که حتی یک نفر از پرستاران جوان دهه هفتاد و مدافعین سلامت طرحی و تمدید طرح ایام کرونا با هیچ ضابطه‌ای به کارگیری نشده‌اند.

به گفته رئیس کل سازمان نظام پرستاری، ۱۷ هزار پرستار طرحی و قراردادی، بعد از فروکش بحران کرونا در کشور، از کار بیکار شده اند و بیمارستان‌ها با آنها تمدید قرارداد نکرده اند.

در همین حال، عباس عبادی معاون پرستاری وزارت بهداشت، در واکنش به بیانیه میرزابیگی، مدعی شد که این بیانیه در راستای تبلیغات انتخاباتی بوده است. زیرا، انتخابات نظام پرستاری در راه است.

معاون پرستاری وزارت بهداشت گفت: بیانیه رئیس سازمان نظام پرستاری، رفتاری نمایشی در آستانه انتخابات نظام پرستاری و فرار به جلو برای گریز از پاسخگویی به پرستاران و کتمان بی عملی خود است.

وی افزود: دستاوردهای دولت را از یک سو تخریب کرده و اندک جلوه دهد و همزمان از سوی دیگر تعرفه گذاری خدمات پرستاری را که کمترین نقشی در فرایندهای حقوقی و اجرایی آن نداشته، به نام خود فاکتور کند. میرزابیگی پس از ۱۵ سال سکوت در قبال اجرا نشدن «قانون تعرفه گذاری خدمات پرستاری» –که اتفاقاً وی در این ۱۵ سال یا معاون پرستاری وزارت بهداشت و یا رئیس سازمان نظام پرستاری بوده– و با آنکه عملکرد مؤثری در احقاق حقوق پرستاران نداشته؛ همزمان با اجرای قانون مصوب سال ۱۳۸۶ در سال ۱۴۰۱ توسط وزارت بهداشت دولت سیزدهم، ادعای میانداری دارد.

در همین حال، کمبود ۱۰۰ هزار نیروی پرستاری در کشور، وزارت بهداشت را مکلف می‌کند تا شرایط جذب و استخدام نیروهای پرستاری را فراهم کند. به طوری که گفته می‌شود ۲۵ هزار نیرو به زودی از طریق آزمون، به استخدام وزارت بهداشت در می آیند که گفته می‌شود سهم نیروهای پرستاری از این استخدام، کمتر از ۵ هزار نفر است.

به نظر می‌رسد پرستاران باید به عادت خود برای وعده شنیدن، ادامه دهد. زیرا، معلوم نیست که سرانجام کارانه آنها از محل اجرای قانون تعرفه‌گذاری خدمات پرستاری، چه زمان عملیاتی شود.