روستای ایرانی که با کمدین‌ها جان گرفت +تصاویر

خبرگزاری ایسنا: این دیگر شیوه‌ی رایجی در جهان است که علاوه بر تبلیغات مستقیم رسانه‌ای، ساخت فیلم‌های سینمایی و مجموعه‌های تلویزیونی در لوکیشن‌های خاص، برای معرفی آن مکان به‌عنوان یک جاذبه‌ی توریستی، به‌کار گرفته شود یا خود به خود، معرفی را موجب شود. روستای ورکانه یک نمونه در این شیوه است. روستای سنگی ورکانه در همدان که به‌عنوان نگین روستا‌های با قابلیت جذب گردشگر همدان از آن یاد می‌شود، به‌خاطر استفاده از لاشه‌های سنگ در خانه‌سازی، به این نام و ویژگی نایل شده است. در این روستا که گفته می‌شود چهارصد سال قدمت دارد، استفاده‌ی سنتی از این شیوه در خانه‌سازی که قاعدتا به‌دلیل در دسترس قرار داشتن این نوع از مصالح در منطقه‌ی کوهستانی همدان بوده است، باعث شده وقتی در کوچه‌های آن قدم می‌زنید، شهر‌های قرون وسطایی در اروپا به ذهن متبادر شوند؛ سنگ‌های رنگ طیف قهوه‌ای و کبود که زیر نور آفتاب، رقص آرامی از این ترکیب‌ها را نمایان می‌سازند.

ساخت سریال تلویزیونی طنز «علی‌البدل» در این روستا که نوروز گذشته از تلوزیوین پخش شد، باعث شد روستای ورکانه به یک نام آشنا در حوزه‌ی گردشگری کشور تبدیل شود. در این مجموعه، بازیگران طنز سینما و تلویزیون همچون مهدی هاشمی، مهدی فخیم‌زاده، احمد مهرانفر، حسین محب‌اهری، هادی کاظمی، هومن حاج‌عبداللهی، محمود جعفری و عزت‌الله رمضانی‌فر، در روستایی زندگی می‌کردند که به‌دلیل حمام‌های آب معدنی که داشت، مورد توجه گردشگران قرار گرفته بود و درآمدزایی داشت. پخش این مجموعه باعث شد روستای ورکانه که مانند بسیاری از روستا‌های دیگر کشور، تعداد خانوار آن به کمتر از عدد ۵۰ رسیده بود، جان دوباره‌ای بگیرد. اکنون اقامتگاه بوم‌گردی ورکانه که نزدیک به سبک پیشین، با مصالح سنگ ساخته شده است، توسط یکی از بانوان جوان شهر همدان اداره می‌شود. البته در برخی از دیگر روستا‌های همدان مانند امزاجر (مزاگرد) نیز اقامتگاه‌های بوم‌گردی توسط نسل جوان مهاجرت‌کنندگان از روستا، دایر شده و علاقه‌مندان بسیاری را در قالب تور‌های گردشگری یا سفر‌های فردی، به این روستا‌های قدیمی و مستعد می‌کشانند. البته در روستای ورکانه اخیرا معدود ساخت و ساز‌ها توسط افرادی از بومیان انجام شده که یک‌دستی جالب توجه آن‌را مخدوش کرده است؛ اما هستند اهالی روستایی که در ساخت و ساز‌های جدیدشان هم سعی کرده‌اند به‌نوعی به سبک قدیمی روستا پایبند باشند و از این طریق، از هویت قابل تبلیغ و به‌نوعی درآمدزای آن محافظت کنند.