اولین مرد نمکی چطور پیدا شد؟ در زمستان سال ۱۳۷۲، معدنکاران بههنگام خاکبرداری و استخراج نمک از معدن زیر تپههای این منطقه، با نیمتنهٔ یک جسد روبهرو شدند. این جسد دارای ریش و موی بلند و حلقهٔ گوشوارهای از جنس طلا در گوش چپ بود. جسد مزبور در اواسط یکی از تونلهای معدن، که حدود ۴۵ متر طول داشت، بهدست آمد. از تاریخ ۶ اسفند ۱۳۷۲، کاوشها در این منطقه آغاز شد. در پی کاوشها؛ یک ساق پا درون چکمهٔ چرمی، سه قبضه چاقو، شلوارک، شی نقرهای، قلاب سنگ، قطعات طناب چرمی، سنگ ساب، یک عدد گردو، قطعات سفال و چند تکه پارچه منقوش و قطعات خردشده استخوان نیز پیدا شد. باستان شناسان در مورد ظاهر این پیکر گفتهاند احتمالاً مرد نمکی از طبقه اشراف و شاهزادهها بودهاست، زیرا بر روی لباس او جواهرات و زیورآلاتی پیدا شده که مخصوص این طبقه بوده، و همچنین آنها چنین فرضیه دارند که او یا درحال فرار به غار پناه برده یا در جنگی از میدان گریخته و به غار پناه آورده و آنجا فوت کرده و موریانهها پیکرش را، که از نمک پوشیده بوده، خوردهاند.
مردان نمکی کجا نگه داری میشوند؟ به غیر از سر و پای یکی از
مردان نمکی که در موزه ملی ایران است، باقی مردان نمکی در موزه مردان نمکی زنجان نگه داری میشود. مردان نمکی از جمله اثار خاص در دنیای باستان شناسی هستند که میتوانند تبدیل به برند گردشگری برای هر شهر شوند. پیشنهاد میکنیم که به موزه مردان نمکی زنجان بروید و قصه هرکدام از آنها را بشنوید و از نزدیک آنها را ببینید.
دیدگاه تان را بنویسید