روستا‌های شگفت انگیز و عجیب ایران +تصاویر

شبکه علمی ثریا: درست مثل اماکن و مناطق دیدنی و جالب در سراسر جهان در هر گوشه از کشور زیبای ما هم جاذبه‌های خیره کننده فراوانی برای دیدن و تحسین کردن خالق آن‌ها وجود دارد. از سازه‌های باستانی و ساخت اجدادمان که حکایت از تمدن والای ایران زمین گرفته تا مناطق بکر و دست نخورده طبیعی که آفریده‌های خالق شگفتی آفرین در سرزمینمان است، فراوان وجود دارد. در این میان روستا‌هایی هم وجود دارند که ویژگی‌های خاص هر کدام از آن‌ها باعث شده که در نوع خود عجیب و کم نظیر حتی گاهی بی نظیر باشند. تعداد روستا‌های شگفت انگیز ایران کم نیستند. در این پست همراه ما باشید تا سفری به روستا‌های دیدنی ایران داشته باشیم و معروف‌ترین روستا‌های ایران را معرفی کنیم.

سرزمین لی لی پوت‌های ایران «ماخونیک» یکی از روستا‌های دیدنی ایران که از توابع شهرستان سربیشه در استان خراسان جنوبی است، «ماخونیک» نام دارد که ویژگی‌های جالبی دارد و از معروف‌ترین روستا‌های ایران است که فاصله این روستا از مرکز استان یعنی شهر بیرجند در حدود ۱۳۰ کیلومتر است. ماخونیک در طول تاریخ حیات خود خاص و استثنایی بوده و باعث شده تا نام آن را در فهرست عجیب‌ترین روستا‌های ایران جای دهیم. طول قامت مردم بومی ماخونیک، به طور کلی کوتاه بوده و به زحمت حتی از ۱/۴۰ سانتی متر بلند‌تر می‌شود. به همین دلیل به این روستا لقب «سرزمین لی لی پوت‌ها» داده اند. هر چند در سالیان اخیر قد مردم این روستا کمی متعادل‌تر از قبل شده است. مردم ماخونیک تا حدود نیم قرن پیش چای نمی‌نوشیدند، سیگار نمی‌کشیدند و اصلا گوشت هم نمی‌خوردند و به الطبع شکار هم نمی‌کردند. آن‌ها حتی تلویزیون را همچون شیطان می‌دانستند و از این وسیله دوری می‌کردند. خانه‌های روستایی در ماخونیک در دامنه تپه‌ها و به صورت فشرده و در گودی زمین ساخته شده اند و در کمال حیرت کف خانه‌ها هم حدود یک متری از سطح زمین پایین‌تر است.

مردمان اهل توقف! روستای «ایستا» مورد دیگری که یکی از روستا‌های دیدنی ایران نام گرفته، روستای «ایستا» می‌باشد. موقعیت این روستا در اطراف طالقان واقع در استان البرز است. فاصله این روستا با مرکز استان یعنی شهر کرج حدود ۹۵ کیلومتر است. این روستا بدون هیچ شکی می‌تواند در فهرست عجیب‌ترین روستا‌های ایران جای گیرد. در این روستای مرموز و عجیب و غریب مردم به نوعی در همان زمان قدیم متوقف شده اند! هیچ اثری از خودرو در کل این روستا نمی‌بینید. هیچ اثری از مراسم‌های عروسی و عزا و جشن تولد هم موجود نیست. در کمال شگفتی آن‌ها حتی شناسنامه هم ندارند و به همین جهت خدمات دولتی هم دریافت نمی‌کنند. خیلی از فعالیت‌های امروزی را به جهت تشابه با زندگی کفار درست نمی‌دانند. در این روستا خبری از برق و گاز هم نیست. عجیب‌ترین نکته در مورد این روستا این است که بانوان را به روستای خود راه نمی‌دهند! کسی از بیرون هم تا بحال زنان و دختران آن‌ها را ندیده است. از مهمانان خود با چای پذیرایی می‌کنند، ولی خود نمی‌نوشند. از محصولاتی که با آفت کش‌ها به عمل آمده به شدت پرهیز می‌کنند. وقتی خاستگاه محصولی را ندانند از مصرف آن سر باز می‌زنند. عقیده دارند اکنون آخرالزمان است و به شدت منتظر ظهور امام زمان می‌باشند. بچه هایشان مختار هستند وقتی به سن تکلیف و ازدواج رسیدند با آن‌ها بمانند یا به شهر تبریز برگردند و از روستا‌های شگفت انگیز ایران به حساب می‌آید.

«درکش»، داروخانه سرسبز و طبیعی در فاصله ۳۰ کیلومتری جنوب غربی شهر آشخانه در استان خراسان شمالی، روستای «درکش» که از روستا‌های دیدنی ایران است، واقع شده است. این روستا دارای طبیعت جنگلی، سرسبز و کوهستانی و چشمه‌های بسیار است. در میان دره واقع شده است و رودخانه درکش هم از وسط آن عبور می‌کند. همچنین در جنوب به کوه «آلاداغ» ختم می‌شود. تنها جنگل بلوط منطقه شرق کشور نیز در این روستای زیبا قرار دارد. این روستا یکی از زیستگاه‌های «مرال» (گوزن قرمز) هم محسوب می‌شود. موقعیت ییلاقی و هوای خنک این روستا به خصوص در فصل تابستان می‌تواند موجب جذب علاقمندان به طبیعت بکر و زیبا شود. اما نکته جالبی که در مورد این روستا می‌توان گفت: این است که گیاه شناسان تاکنون بیش از ۳۸۰ گونه گیاه دارویی در آن شناسایی کرده اند که حدود ۸۰ نوع آن‌ها بسیار کمیاب و نادر می‌باشند. پس پر گزاف نیست اگر به آن لقب داروخانه طبیعی داده باشیم و از معروف‌ترین روستا‌های ایران به شمار می‌آید.

روستای «زرگر»، با مردمانی اروپایی! در فهرست عجیب‌ترین روستا‌های ایران اگر نام «روستای زرگر» ذکر نشده باشد آن فهرست بسیار ناقص می‌باشد. این روستا که از معروف‌ترین روستا‌های ایران است، در حدود ۵۰ کیلومتری شرق شهر قزوین و ۱۰۰ کیلومتری غرب تهران قرار گرفته است. دلیل معروفیت این روستا به این دلیل است که زبان مادری مردم ساکن در آن «رومانویی» می‌باشد! یعنی یک زبان اروپایی. آن‌ها به زبان خود زبان «زرگری» هم می‌گویند. مردم روستای زرگر چهره‌ای آفتاب سوخته دارند، قد بلند و چهار شانه اند. شکل و شمایل روستای شان مثل دیگر روستا‌های کشور است و در نگاه اول هیچ تفاوت و نکته قابل تاملی در چهره آن‌ها دیده نمی‌شود. زنان روستایی همچنان به سنت‌های قدیم ایران زمین وفادارند. پای مشک‌ها می‌ایستند و مشک می‌زنند، شیر دام‌ها را می‌دوشند، نان می‌پزند، از آن نان‌های تنوری که عطرش کوچه‌های گِلی روستا را پر می‌کند. بعضی زن‌ها که هنرمندتر از دیگران اند نیز خودشان نان می‌پزند و در مشک، دوغ و کره می‌گیرند و پنیر و ماست می‌بندند. مرد‌ها هم شغل اصلی شان دامداری است، اما جوان تر‌ها تحصیل کرده اند و سرشان در درس و مشق است. چهره‌ای کاملاً عادی و معمولی از یک روستا این مردم، اما یک راز دارند، یک نکته مبهم تاریخی که مرموزشان می‌کند. مردم روستای «زرگر» زبان مادری شان «رومانو» است. به زبانشان زرگری هم می‌گویند. اما نه از آن زرگری‌هایی که بعد از هر حرف، «ز» می‌گذارند. روایت‌ها و بحث‌های بسیاری در مورد اصالت این مردم وجود دارند. برخی می‌گویند که آن‌ها معلوم نیست از کجای جهان وارد ایران شده و در این محل مستقر شده اند. برخی دیگر، اما این گروه را اصالتا ایرانی می‌دانند و حتی آن‌ها را جز سربازان شجاع شاه عباس صفوی در گذشته قلمداد می‌کنند. برخی هم می‌گویند که در جنگ بین ایران و روم ۲۰۰ نفر از رومانو‌ها به دست پادشاه ایران اسیر شدند و، چون اندام‌های قوی داشتند، مورد عفو قرار گرفته و در نزدیکی شهر قزوین مستقر و ساکن شده اند. زمینه مطالعه و تحقیق در مورد تاریخچه این روستا و ساکنان آن بسیار است، ولی واقعیت هر چه که باشد در اصل موضوع تفاوتی ایجاد نمی‌کند و آن این است که این روستا به واقع یکی از خاص‌ترین مردمان را در ایران دارد و می‌توان آن را یکی از جالب‌ترین و عجیب‌ترین روستا‌ها به حساب آورد. وقتی زرگر‌ها به زبان رومانو با هم حرف می‌زنند فردی که شنونده است حتی کلمات را هم تشخیص نمی‌دهد چه رسد به معنی شان. اما آن‌ها با مهربانی سرعت حرف زدنشان را کم می‌کنند و شمرده شمرده کلمات را ادا می‌کنند تا غیر رومانو‌ها هم چیزی بفهمند. «قمیل» همان «کمل» انگلیسی‌ها و شتر ما فارسی زبان هاست که زرگر‌ها «ک» آن را «ق» تلفظ می‌کنند. «فاملا» هم همان «فمیلی» انگلیسی زبان هاست که ما به آن خانواده می‌گوییم. «پپری» و «سمنتی» هم می‌شود. ادویه و فلفل و سیمان که دیکته و تلفظش شباهت زیادی به کلمات انگلیسی دارد. زرگر‌ها زبانشان را هم به حروف لاتین می‌نویسند. شاید برای همین است که اصرار دارند بگویند اجدادشان مردمی از مردمان رم بوده اند. اگر چه آن‌ها صورتشان هم شبیه آریایی هاست و هم شبیه گلادیاتور‌ها و وایکینگ ها، ولی آن‌ها هر جا که باشند با همان خط لاتین شان می‌نویسند: meen iranisom (من ایرانی هستم)، kato dayatar oyolom (اینجا از مادر متولد شدم) و irani boot manga (و کشورم را دوست دارم). این روستا از روستا‌های شگفت انگیز ایران است.

روستای نابینایان «چهاربرج» دیگر روستای عجیب ایران، روستای چهاربرج که از روستا‌های دیدنی ایران است، در ۳۵ کیلومتری غرب شهر اسفراین در استان خراسان شمالی است. این روستا حدود ۱۰۰۰ نفر جمعیت دارد که از این میان بیشتر از ۹۰ نفر آن‌ها نابینا هستند. گویا از حدود ۳۰ سال پیش عارضه نابینایی در این روستا شیوع پیدا کرده و حتی برخی از ساکنان آن، روستا را ترک کرده اند و، اما نکته جالب این است که گویا در این روستا گاهی حیواناتی همچون گاو، گوسفند و گربه هم نابینا متولد می‌شوند که دلیل آن هنوز هم برای بسیاری افراد جای سوال دارد. البته گفته می‌شود که از سال ۱۳۹۱ به بعد اختلال نابینایی در بین نوزادان متولد شده در روستای چهاربرج مهار شده است. هم اکنون هیچ کودک زیر دو سال نابینایی در این منطقه وجود ندارد. بسیاری از کارشناسان دلیل این اختلال را تغییرات ژنتیکی و ازدواج‌های فامیلی می‌دانند که در نتیجه آگاهی مردم تلاش کردند تا از تولد کودکان نابینا جلوگیری کنند. اما این سوال همواره وجود داشته که چرا حیوانات این منطقه به چنین مشکلی دچارند. این روستا از روستا‌های شگفت انگیز ایران است.

«سیرچ»، سرسبزی در دل کویر در حقیقت می‌توان گفت، بخش قابل توجهی از مساحت استان کرمان را کویر لوت تشکیل می‌دهد، ولی در این استان مناطق زیبا و سرسبز زیادی هم وجود دارند. روستای سیرچ که از روستا‌های شگفت انگیز ایران است، در ۶۰ کیلومتری شرق استان کرمان واقع شده است. این روستا با کویر لوت فاصله زیادی ندارد و به عنوان مثال باید بدانید که فاصله این روستا تا منطقه شهداد و گرم‌ترین نقطه ایران یعنی «گندم بریان» کمتر از ۴۰ کیلومتر است. ولی جالب اینجاست که طبیعت آن به هیچ عنوان با کویر همخوانی و هیچ شباهتی به آن ندارد. سیرچ زادگاه استاد هوشنگ مرادی کرمانی خالق «قصه‌های مجید» است. آب و هوای آن خنک و کوهستانی است و حتی نزدیک آن پیست اسکی هم ساخته شده است. رودخانه‌ای زیبا، کوهی مرتفع، چشمه‌های آبگرم و یک درخت سرو تاریخی که اهالی روستا قدمت آن را دو هزار سال می‌دانند از جمله جاذبه‌های طبیعی است که می‌توان در روستای سیرچ که از معروف‌ترین روستا‌های ایران است، یافت.

روستای دوقلو‌ها «شهرآباد» در بخش بهمن شهر ابرکوه، روستایی واقع شده با نام روستای شهرآباد که در این روستا که از روستا‌های دیدنی ایران است، حدود ۲۴۰ نفر ساکن هستند که حدودا ۴۰ نفر از آن‌ها دوقلو هستند. بیشتر این دوقلو‌ها هم همسان هستند. اگر در این روستا وارد مدرسه شوید، تعداد زیاد بچه‌های دوقلو می‌تواند توجه شما را جلب کند. البته شباهت زیاد بچه‌ها به هم می‌تواند باعث دردسر معلمین هم بشود! چون تشخیص آن‌ها به خاطر همسان بودنشان کمی مشکل است. این روستا از معروف‌ترین روستا‌های ایران است.

روستایی صخره‌ای با شهرت جهانی «میمند» در ۳۸ کیلومتری شهرستان شهربابک در استان کرمان، روستای میمند که از روستا‌های شگفت انگیز ایران است، قرار دارد. میمند روستایی به شکل صخره‌ای و کنده شده با دست است که پیشینه‌ای ۱۲ هزار ساله دارد. این منطقه قطعا یکی از اولین سکونت گاه‌های بشری در ایران زمین به شمار می‌رود و یادگار زمان‌هایی است که انسان ها، کوه را مقدس می‌دانستند. مجموعه میمند پر از سازه‌های تاریخی در دل کوه است و در تیرماه سال ۱۳۹۴ در فهرست میراث جهانی یونسکو نیز به ثبت رسید تا به عنوان یک روستای ایرانی شهرت جهانی هم داشته باشد. نقوش ده هزار ساله و سفال‌های شش هزار ساله از جمله مستندات مکشوفه‌ای هستند که تاریخ میمند را روایت می‌کنند. میمند به دلیل استحکام دفاعی در طول تاریخ کمتر دستخوش تحولات کالبدی و اجتماعی شده است. مجموعه‌ای از آثار بسیار قدیمی همچون خانه‌های صخره‌ای پراکنده، معبد، قلعه و برج‌های مختلف (مربوط به هزاران سال پیش) وجود دارد که میمند را از یک روستا به یک مجموعه با تمدن خاص تبدیل می‌کند. این روستا از روستا‌های دیدنی ایران است.

روستایی با سنت‌های منحصر به فرد «آب اسک» آب اسک که از روستا‌های شگفت انگیز ایران است، روستایی زیبا از توابع شهرستان آمل در استان مازندران است که فاصله آن با آمل حدود ۸۰ کیلومتر است. در این روستا هم می‌توان غار دید هم می‌توان به سراغ آب گرم رفت و هم آثار تاریخی زیادی را تماشا کرد. ولی علت این که این روستا را در فهرست عجیب‌ترین روستا‌های ایران قرار داده ایم به خاطر آیین‌ها و سنت‌های جالب اهالی آن است. به عنوان مثال یکی از این آیین‌ها «زن شاهی» نام دارد. در یک روز از سال، یکی از زنان روستا به عنوان شاه انتخاب می‌شود و دختران روستا را هم به عنوان نگهبان در نقاط مختلف روستا می‌گمارد. نگهبانان مرتبا نزد شاه می‌آیند و چگونگی وضعیت روستا را به او گزارش می‌دهند. در این روز هیچ مردی نباید در روستا حضور داشته باشد. همچنین ممکن است به دستور شاه دختران به رقص و پایکوبی و انواع بازی‌های محلی بپردازند. در آیین دیگری به نام «برف چال» مردان روستا آخرین برف زمستان را در کوه‌ها چال می‌کنند تا در تابستان دام هایشان از آن استفاده کنند. این روستا از روستا‌های دیدنی ایران است.

«ابیانه» در توابع شهرستان نطنز در استان اصفهان روستایی قرار دارد با نام ابیانه که از معروف‌ترین روستا‌های ایران است. این روستا در دامنه کوه کرکس واقع شده است و فاصله آن با نطنز در حدود ۴۰ کیلومتر است. ابیانه یکی از روستا‌هایی است که با معماری پلکانی در ایران معروف می‌باشند. منظور از روستا‌های پلکانی روستا‌هایی هستند که در آن‌ها پشت بام خانه‌ای همچون حیاط برای خانه بالایی است. این روستای تاریخی زیبا در فهرست آثار ملی ایران نیز به ثبت رسیده است.

زیبا و دیدنی در قلب کوه «هجیج» در ۳۰ کیلومتری شمال شهرستان پاوه در استان کرمانشاه روستایی زیبا در قلب کوه به نام هجیج وجود دارد. این روستا نیز یکی از روستا‌های پلکانی ایران است. در این روستا همه خانه‌ها از سنگ ساخته شده و حتی یک آجر هم در ساخت آن‌ها به کار نرفته است. پیشه بیشتر هجیجی‌ها دوختن گیوه‌های مرغوب است پس اگر به آنجا سری زدید یک جفت گیوه مرغوب هم بخرید. جاذبه‌های طبیعی دل انگیز و زیبایی هم در این منطقه وجود دارند از جمله چراگاه «گاول» و آبشار «بل» که آب معدنی شفابخش و کم نظیری نیز در آنجا یافت زیبا و دیدنی در قلب کوه «هجیج»

ماسوله زاگرس سرآقاسید یکی از بکرترین روستا‌های ایران، روستای سرآقاسید است. این روستا که از روستا‌های دیدنی ایران است، از توابع کوهرنگ در استان چهارمحال و بختیاری است. این روستا هم جز روستا‌هایی با معماری پلکانی در ایران است. در این روستا گویی هنوز زندگی شهری به آن رسوخ نکرده و زنان و دختران روستا لباس‌های کاملا محلی بر تن می‌کنند. نکته عجیبی که در مورد این روستا وجود دارد این است که معمولا با بارش اولین برف در زمستان، راه ارتباطی این روستا که در منطقه کوهستانی هم قرار گرفته است چند ماهی کاملا با بیرون قطع می‌شود. بهترین زمان سفر به روستای زیبای سرآقاسید از فروردین تا مهر است. زمانی که می‌توانید از باغ‌های میوه و درختان گردوی آن هم لذت ببرید.