خاطره انگیزترین سفر به جزایر ناشناخته جنوب +تصاویر

در کرانه‌ها و جزیره‌های هرمزگان، فارس‌ها، بلوچ‌ها، عرب‌ها و تیره‌های آمیخته به سر می‌برند، که در اثر آمیختن، نژاد ویژه‌ای را به وجود آورده‌اند، آمیخته‌ای از فارس، بلوچ، عرب و سیاه که «بندری» یا «عباسی» نامیده می‌شوند. لاری‌ها در شهرستان لار استان فارس، بندرها و جزیره‌های ایرانی دریای فارس، از جمله هرمزگان و سرزمین‌های جنوبی دریای پارس زندگی می‌کنند.

هندورابی

جزیره هندورابی با ۲۲.۸ کیلومترمربع درحد فاصل بین دوجزیره کیش و لاوان و در ۲۸ کیلومتری کیش قرار دارد که اکثریت جمعیت آن به شغل صیادی و غواصی اشتغال دارند این جزیره تقریبا بدون عوارض طبیعی است که طبق پیش بینی کارشناسان با استقبال گردشگران برای سفر به این جزیره بزودی رونق اقتصادی درآن به وجود خواهد آمد.

یکی از منحصربفردترین و جذاب ترین سواحل شمالی و جنوبی جزیره هندورابی را می توان با تراکم مرجان ها در شمال جزیره و سایت های غواصی آن را در جنوب این جزیره زیبا که برای غواصان از عمق زیادتری برخوردار است تماشا کرد و از سوی دیگر منطقه مرجانی آن زیستگاه بسیار مهم و ارزشمندی برای انواع آبزیان به شمار می رود و تماشای لاک پشت های دریایی که از اواسط اسفندماه تا نیمه دوم خردادماه ۱۳۹۳ برای تخم گذاری به سواحل جزیره هندورابی می آیند سوژه های بسیار جذاب و خیرکننده ای برای گردشگران، عکاسان و فیلمبرداران حرفه ای و مستند سازان است.

در این جزیره پرندگان کوچک و زیبای مهاجر نظیر باز، شاهین و انواع خزندگان صحرایی مانند موش صحرای نیز دیده می شود که از دیگر جذابیت های طبیعی جزیره هندورابی است.

جزیره هرمز شهر عجایب ۷۰ رنگ

جزیره هرمز که یکی از سوگلی های جزایر خلیج فارس محسوب می شود، با عجایب و شگفتی های مختص به خود می تواند یک منطقه جذاب و دیدنی برای افراد ماجراجو و اهل سفر باشد.

مسافران و گردشگران می توانند از بندرشهید حقانی با استفاده از شناورهای مسافربری استاندارد عازم جزیره هرمز شوند، همچنین از قشم هم می توان به سمت جزیره هرمز سفر کرد.

جزیره هرمز سرشار از شگفتی های مختلف است که باعث می شود کمپ زدن در هر نقطه ای از آن ویژگی ها و دیدنی های منحصر به فرد خود را داشته باشد. سعی کنید جایی کمپ بزنید که فاصله زیادی تا دریا نداشته باشد و بتوانید هر وقت که اراده کردید از زیبایی و شکوه موج ها لذت ببرید. دشت کوچک هرمز زیستگاه آهوهای زیادی است که در دنیا بی نظیر است.

جنگل های مانگرو با پوشش حرا، اجتماعی دست کاشت است و بر یک پهنه گلی قرار دارد و زیستگاه ۲۰ گونه پرنده آبزی و کنار آبزی محسوب می شود. به دلیل خاک نمکی و آب های شور در این جزیره گونه های گیاهی به ندرت یافت می شود، اما این گونه به دلیل مکانیزم ویژه ای که برای مقابله با شوری آب های دریایی دارد در سواحل گرمسیری و نیمه گرمسیری یافت می شود. دیدن این پوشش گیاهی عجیب هم خالی از لطف نیست.

طولانی ترین پل تاریخی ایران جاذبه گردشگری

پل تاریخی لاتیدان که به طولانی‌ترین پل تاریخی ایران نیز شهرت دارد در سال ۱۳۷۲ بر اثر وقوع سیلاب در نزدیکی روستای نیم کار شهرستان خمیر از خاک بیرون آمد. این پل با ۵۰۰ سال قدمت و طول یک کیلومتر دارای ۲۳۳ دهانه بوده که امروزه تنها ۳۳ دهانه آن سالم و بیش از ۲۰۰ متر آن قابل احیا است. بخش‌هایی از این پل در سالهای ۱۳۷۹ و ۱۳۸۶ در دو مرحله با هزینه ۸۰ میلیون تومان مرمت شده است.

برای دیدن طویل‌ترین پل ایران باید به جنوب ایران و استان هرمزگان سفر کنید. در ۵۰ کیلومتری غرب بندرعباس روی رود «کول» پلی بسیار بلند و طویل ساخته شده است که برای تجسم اندازه آن کافی است بدانید طول پل لاتیدان چیزی حدود سه برابر سی و سه پل اصفهان است.

عرض پل لاتیدان به دلیل طولانی بودن آن در بخش‌های مختلف متغیر است. یکی از اصلی‌ترین دلایل تخریب قسمت میانی پل، نبود امکان ساخت پی و شالوده محکم برای آن به دلیل شدت جریان آب رود است. مصالح به کار رفته در ساخت این پل سنگ‌های تراش نخورده و ناهمگون است که توسط ملاط به یکدیگر متصل شده‌اند.

این پل ظاهراً در زمان شاه عباس اول و در جریان احداث جاده کاروان رو ساخته شده و نقش موثری در نقل و انتقال نیرو و تدارکات برای باز پس گیری منطقه خلیج فارس از استعمارگران پرتغالی داشته است. رودخانه کول از رودهای پر آب منطقه بوده و در این محل دارای بستر عریض و طغیان‌های فصلی است. بر همین اساس، در مسیر جاده کاروان رو، احداث پلی طویل بر بستر رودخانه ضرورت داشته است.

فین؛ قلعه ای از قرون میانه اسلامی

قلعه فین واقع در بخش فین شهرستان بندر عباس و از نقاط دیدنی استان هرمزگان در جنوب ایران است. قلعه فین بر روی تپه ای مرتفع قرار دارد. قدمت این قلعه را از روی سفال‌های بدست آمده می‌توان به قرون میانه اسلامی نسبت داد. قلعه مذکور احتمالاً در زمان ساخت جنبه نظامی داشته‌است. این قلعه به شماره ۷۲۷۰ به ثبت آثار ملی ایران رسیده‌است، این قلعه در زلزله سال ۱۳۸۶ کمی خسارت دید.

شهر فین در شمال‌غربی، در فاصله ۹۵ کیلومتری بندرعباس قرار دارد. این شهر با دارا بودن فضای وسیعی نخلستان متراکم و خیابان‌های عموماً عاری از بدنه ساختمانی به عنوان یکی از نمونه‌های نادر و واقعی باغ ـ شهر در سطح کشور است.

اغلب اماکن شهر در میان نخلستان‌ها احداث شده به‌طوری‌که خیابان‌ها و دسترسی‌های شهر به مثابه شبکه‌های ارتباطی یک پارک بزرگ مورد استفاده اهالی شهر قرار دارد. برخورداری فین از شبکه جاده‌ای و ریلی و دارا بودن مجموعه‌ای از پتانسیل‌های گردشگری شامل جاذبه‌های طبیعی (آبشار، نقاط ارتفاعی، نخیلات ) جاذبه‌های تاریخی (قلعه فین، آسیاب ) و فضاهای انسان ساخت (مجموعه استخر، حمام‌ها) باعث شده تا فین از سایر نقاط متمایز شود.

قلعه فین بر روی صخره ای بلند و مشرف به راه های ارتباطی منطقه قرار گرفته است. قلعه فین و تپه طبیعی آن فضای بزرگی را در بر می گیرد که بیشترین طول آن ۲۹۰ متر و بیشترین عرض آن ۱۸۰ متر است. از وجود برج هایی که در هر یک از گوشه ها قرار گرفته می توان حدس زد نقشه واقعی این قلعه چند ضلعی نامنظمی بوده که بوسیله برج های مدوری محافظت می شده است.

سفال های اندک پراکنده بر دامنه های این قلعه نشان دهنده احداث بنای اولیه آن در دوره ایلخانی و تیموری است اما بنای یاد شده تا دهه های اخیر نیز مورد استفاده خوانین منطقه قرار گرفته است. در حاشیه قلعه و بر روی دامنه تند آن الحاقاتی از سده اخیر با اسکلت فلزی و آجر و سیمان و کاشی دیده می شود که در دوره های بعد به فضای قلعه افزوده شده است.

سواحل پارسیان؛ نگین گردشگری جنوب ایران

سواحل آفتابی و چشم اندازهای کم نظیر، هوای معتدل پاییز و زمستان، دریای زیبای خلیج فارس، جزیره‌های متعدد و دیدنی و تپه‌های شنی و صد‌ها جاذبه طبیعی و تاریخی دیگر از دارایی‌های استان هرمزگان به شمار می‌رود و به خصوص مناطق غربی این استان مانند بخش کوشکنار شهرستان پارسیان که از این قاعده جدا نیست و درست در زمانی که بیشتر نقاط ایران در سرما و یخبندان بسر می‌برند از آب و هوای مطلوب و سواحل گرم و آرام و طبیعت کم نظیری برخوردار است.

شهر و بخش کوشکنار شهرستان پارسیان در غربی ترین نقطه هرمزگان قرار دارد و در همسایگی پارس جنوبی و هم مرز استان بوشهر است.

این بخش از شهرستان پارسیان دارای مناطق تفریحی و گردشگری طبیعی فراوانی است. مناطق تفریحی و گردشگری بخش کوشکنار دارای سه بخش دریایی، دشت و کوه به صورت یک جا را در خود دارد. نقاط تفریحی این منطقه شامل مجموعه دیدنی تفریحی - گردشگری تبن و پارک شهروند در شهر کوشکنار، مجموعه تفریحی سرسبز و دیدنی ساحلی روستاهای سروباش، فارسی، اکبری، تمبوجنوبی و تمبو شمالی ، منطقه تفریحی سرسبز و وسیع و علفزار کورو واقع در شهر کوشکنار، منطقه زیبا و دیدنی تشتک تاسو و لاور واقع در کوههای سمت جنوبی شهر کوشکنار و سد سرتنگ و اسکله تبن بوده که طراوت ویژه ای در ایام پایانی سال و به خصوص در زمان نوروز به این بخش و شهر جلوه خاصی بخشیده است.

مجموعه تفریحی گردشگری تبن

مجموعه تفریحی گردشگری تبن کوشکنار شامل کوه، خشکی و ساحل دریا است که بدلیل اینکه این سه مهم را یکجا با هم دارد یکی از مناطق دیدنی شهر کوشکنار است که در همه فصول سال پذیرای مهمانان و بازدید کنندگان است و دارای دو بخش که فاز اول در بخش فوقانی بالای کوه و مشرف به دریا قرار دارد و فاز ساحلی بین کوهستان و دریا قرار دارد. شروع راه اندازی این مجموعه از سال ۱۳۸۵ توسط شورای اسلامی شهر و شهرداری کوشکنار صورت گرفته است.

طبیعت چشم نواز روستاهای غربی هرمزگان

مجموعه تفریحی گردشگری ساحلی روستاهای سروباش، فارسی، اکبری، تمبو جنوبی و تمبو شمالی در فصول مختلف از جمله پاییز و زمستان و بخصوص بهار و در طول سال دارای بارندگی مطلوبی است که موجب سرسبزی این مناطق و رویش انواع گیاهان می شود طوری که همه گردشگران از نقاط مختلف شهرستان، بخش و شهرستانهای استانهای همجوار در ایام تعطیل به این مکان تفریحی مراجعه می کنند.

فاصله اندک رشته کوههای سر به فلک کشیده زاگرس و ساحل ماسه‌ای درخشان و زیبای خلیج نیلگون فارس، پوشش گیاهی سرسبز در جای جای منطقه، دشت هموار،تپه های شنی سرسبز و وجود صخره‌های مرتفع دارای ساحل باریک ماسه ای برای ماهیگیری، دمای عالی این منطقه که در سرد‌ترین اوقات تنها به ۶ درجه بالای صفر می‌رسد که این منطقه را در این فصل سرما به مکانی رویایی بدل ساخته است،همچنین وجود انواع پوشش های گیاهی و انواع گل در فصل بهار طراوات و زیبایی خاصی به این منطقه بخشیده است.

در صورتی که امکانات رفاهی برای خدمات دهی به مسافرین در تمامی ایام سال در این منطقه از پارسیان احیا شود این بخش از استان هرمزگان می تواند به یکی از مناطق مهم گردشگری تبدیل شود.

پارک ملی دریایی نایبند

پارک ملی دریایی نایبند با مساحت ۴۹۸۱۵ هکتار در دو استان بوشهر (بخش عسلویه شهرستان کنگان) و هرمزگان (شهرستان پارسیان بخش کوشکنار) قرار دارد. حدود ۲۷ هزار هکتار این منطقه دریایی و بقیه خشکی است. بخش شمال غربی پارک دریایی نایبند محدود به روستای بیدخون و تاسیسات عسلویه‌ است و بخش شرقی آن در قسمت خشکی کوشکنار و در قسمت خشکی-آبی جنوب بندر تبن است.

خلیج نایبند دارای زیستگاه دریایی مرجانی و علف‌های دریایی است این منطقه با فرماسیون تپه ماهوری و کوهستانی با هدف حفظ و حراست از اکوسیستم کم نظیر و سیمای فیزیوگرافیک منحصر به فرد و ارزشهای زیستگاهی است.

سیریک؛ تلفیقی از بیابان شنی، دریا و جنگل

سیریک سرزمینی است که بیابان و دریا را در کنار هم دارد، هر چند که سبزی و جنگلهای انبوه معمولا گردشگران زیادی را به سوی خود جذب می کند و انسان به دنبال طبیعت و محیط های سرسبز است اما شهرستان سیریک نه تنها از طبیعت سبز جنگلهای حرا و مزارع کشاورزی و باغهای نخل برخوردار است بلکه با طبیعت زیبای بیابانی که خفته در کنار دریای عمان است جذابیت خاص خود را دارد و این طبیعت زیبا و شگفت انگیز نگاه هر بیننده ای را به خود جذب می کند.

هر چند این طبیعت شگفت انگیز به طور کامل و واضح به گردشگران معرفی نشده و به مانند گنجینه ای است که در دل بیابان و در زیر هزاران خرمن از خاک پنهان گشته است ،اما چند سالی است که این نقطه از کشور زیبای ما به هموطنان و دنیا در حال معرفی است، همین امر باعث شده که هر سال نسبت به سالهای گذشته موج مسافران به این سمت سرازیر شود. به طوری که سال گذشته سیریک میزبان بیش از ۱۵ هزار مسافر نوروزی بوده است.

تالاب بین المللی خورآذینی در انتظار گردشگران

تالاب بین المللی خور آذینی شامل جنگل های حرا که ویژگیهای خاص خود را دارد و یکی از چهار تالاب بین المللی هرمزگان به حساب می آید و رویش درختان چندل در کنار درختان حرا، تالاب بین المللی خورآذینی را به یکی از زیباترین تالابهای دنیا تبدیل کرده است. این تالاب با ۵۰۰ هکتار وسعت در ۱۵ کیلومتری بندرسیریک واقع شده است. در هنگام مَد، تاج درختان در جنگلهای حرا بالاتر از سطح آب شور دریا دیده می شود و دیده شدن بقیه اندامهای درختان زیر آب شور دریا از شگفتیهای طبیعت است که چشم هر بیننده ای را به خود جذب می کند.

یکی از زیبایی های دیگر این تالاب، پناهگاهی امن برای انواع پرندگان مناطق گرمسیری و مهاجر است، همچنین به علت انباشته شدن رسوبات ناشی از نابودی درختان حرا و استفاده موثر آبزیان از این ذرات، این تالاب به زیستگاه دائمی خرچنگ، ماهی گِل خورک و پرندگانی مانند «اِگرتها» تبدیل شده است.