پروژه «موسیقی شهر تهران» به کجا رسید
یکی از پژوهشگران و کارشناسان شناخته حوزه موسیقی ضمن تشریح تازهترین فعالیتهای خود از تکمیل دو پروژه موسیقایی درباره موسیقی شهر تهران خبر داد.
علیرضا امینی آهنگساز، پژوهشگر و کارشناس حوزه موسیقی در گفتگو با خبرنگار مهر ضمن تشریح تازهترین فعالیتهای خود در عرصه موسیقی بیان کرد: یکی از کارهایی که سال گذشته آن را در قالب یک آلبوم و کنسرت به پایان رساندم پروژهای با نام «نغمههای طهران» بود که سال گذشته به سفارش شهرداری تهران و برج میلاد تهران در قالب یک کنسرت به خوانندگی حجت اشرفزاده، محمد رضازاده و مهدی محمدی پیش روی مخاطبان قرار گرفت. مجموعهای مشتمل بر منتخب موسیقیهای تهران قدیم که حتی در قالب آلبوم هم آماده و تحویل سفارشدهنده شد. اما بر اساس تازهترین رایزنیهایی که در این زمینه انجام دادم به دلیل انتقال مدیریت شهرداری تهران در دوره گذشته به مدیریت جدید، هنوز تکلیف انتشار آن مشخص نیست.
وی ادامه داد: این پروژه از جمله پروژههای مهم بنده در حوزه تهرانشناسی بود که سال گذشته توسط ارکستر «نیایش» در مرکز همایشهای برج میلاد تهران نیز روی صحنه رفت و بسیار مایل بودم تا شرایطی فراهم شود که بتوانم آن را در قالب یک آلبوم نیز منتشر کنم. در این مسیر کارهایی که باید ما انجام میدادیم، صورت گرفت اما تا به امروز هنوز فضای مشخصی برای این آلبوم وجود ندارد.
این آهنگساز و پژوهشگر به انجام یک پروژه تحقیقاتی دیگر درباره موسیقی شهر تهران نیز اشاره کرد و گفت: یکی از پژوهشهایی که طی ماههای گذشته بهشدت روی آن متمرکز بودم، پژوهشی درباره ۱۰۰ سال موسیقی شهر تهران در تمام حوزههای مختلف بود که مشغول رایزنی با موسسههای پژوهشی مختلف هستم تا بتوانند در این زمینه حمایتهای لازم را به عمل آورند. این مجموعه پژوهشی مشتمل بر همه گونههای موسیقایی شهر تهران در حوزههای مذهبی، عامیانه، نظامی و اجتماعی است که در آن روزگار تبدیل به یکی از غنیترین کانونهای موثر در حوزه موسیقی کشور شد.
امینی افزود: به هر حال تهران بهعنوان پایتخت ایران یکی از مهمترین شهرها برای جذب خوانندگان، آهنگسازان، نوازندگان و اساساً بسیاری از هنرمندان شهرستانی بوده که با حضور در پایتخت به دلیل امکانات و شرایطی که در اینجا وجود داشته، مرحله تکاملی فعالیتهای هنری خود را ادامه میدادند. کما اینکه در این شرایط ما شاهد تاسیس مجموعهها، استودیوها و هنرستانهای موسیقی بودیم که بسیاری از هنرمندان شهرستانی در این مجموعه فعالیتهای فرهنگی خود را ادامه داده و تبدیل به هنرمندان نامآوری شدند. همین روند به خودی خود دربرگیرنده نکات مهمی است که میتواند دستمایه خوبی برای انجام تحقیقات در حوزه موسیقی ایرانی باشد که بتوانیم با استفاده از موسیقی تهران به نکات خوب و ارزشمندی در این حوزه دست پیدا کنیم.
دیدگاه تان را بنویسید