پاشنه آشیل اقتصاد دانش بنیان
سیر مراحل توسعه در بازسازی اقتصاد جهانی از عصر اقتصاد کشاورزی به مرحله اقتصاد صنعتی و سپس اقتصاد پساصنعتی و حدود ۲۰ تا ۳۰ سال پیش به اقتصاد دانش‌بنیان (Kanowledge-based economy) رسیده است.
این تحول را که پس از انقلاب صنعتی، انقلاب دانش می‌نامند از کشورهای توسعه‌یافته آغاز شد و نسیم این طوفان اینک به کشورهای درحال توسعه رسیده است. درحقیقت اقتصاد دانش‌بنیان به‌کارگیری مدیریتی و رهبری خردمندان و دانشمندان و ایجاد و رشد و توسعه کالاها و خدمات موردنیاز نوع بشر با محوریت دانش، برای افزایش بهره‌وری است. بی‌تردید در آینده‌ای نزدیک اقتصاد شبکه دانش و اطلاعات، پیشرو و جایگزین اقتصاد دانش‌بنیان شده و به آن عمق و وسعت بیشتری می‌بخشد لیکن سال‌جاری در کشور ما به نام سال تولید، دانش‌بنیان و کارآفرینی نام‌گذاری شده که نشان‌دهنده اهمیت موضوع جایگزینی شیوه‌های سنتی و بعضا صنعتی با رویکرد دانش‌بنیان است. فعلا اقتصاد دانش‌بنیان به عنوان واپسین مرحله توسعه در بازسازی اقتصاد جهانی شناخته می‌شود و نیروهای کار دانش‌آموخته و متخصص و دارای اندیشه‌های نوین و بینش و سواد تحلیلی رایانه‌ای و اطلاعاتی، در پردازش هدفمند داده‌ها و توسعه الگوریتم‌ها و مدل‌سازی‌های متنوع و یا شبیه‌سازی شده و اصلاح و نوآوری در مدل‌ها و فرآیندها و بهره‌گیری از سامانه‌های هوشمند به خوبی آموزش می‌بینند و به عنوان سرمایه‌های انسانی سازمان‌ها و نهادهای اقتصادی دانش‌بنیان فعالیت می‌کنند.
شناسایی، جذب و به‌کارگیری نیروهای متخصص در حوزه‌های مختلف و در کارهای تیمی که هدفی هم‌گرا را دنبال می‌کنند و توجه و بهره‌گیری از نقاط تقارن بین رشته‌ای دانش و ایجاد شبکه‌های دانش و اتصال تشکل‌ها و محصولات دانش‌بنیان، برای هم‌افزایی حوزه‌های وسیع‌تری از نتایج، توسعه کارآفرینی و بهره‌وری، اهمیت بیشتری می‌یابند و سازماندهی، برنامه‌ریزی، نظارت و کنترل این جریان نظری و عملی، نیاز مُبرم حضور رهبری و مدیریتی جامع‌الاطراف و با وسعت دیدی بیشتر را که قادر باشد نهادهای ماهر و پویای دانش را به یکدیگر پیوند دهد اجتناب‌ناپذیر می‌کند.
دیدگاه تان را بنویسید