یواخیم لو معمای اوزیل را حل می‌کند

ورزش سه: معمایی که لو این روز‌ها با آن دست و پنجه نرم می‌کند این است که چه کسی باید جای خالی اوزیل را به عنوان ایده‌پرداز فاز تهاجمی مانشافت پر کند؟ یک چیز از حالا مشخص است، اینکه پیدا کردن کسی مثل اوزیل برای لو دشوار خواهد بود. اوزیل ۲۹ ساله در دوران حضور خود در تیم ملی آلمان ۹۲ بار با پیراهن مانشافت به میدان رفته و ۲۳ گل به ثمر رسانده بود. اما چیزی که اوزیل را برای آلمان‌ها بسیار باارزش می‌کرد نه گلزنی‌های او بلکه نقشی بود که به عنوان ایده‌پرداز و گل‌ساز بازی می‌کرد. اوزیل در دوران حضور در تیم ملی آلمان ۳۳ پاس گل به هم‌تیمی‌هایش داده بود. در میان بازیکنان فعلی مانشافت، آمار پاس گل هیچکس به پای اوزیل نمی‌رسد. اما سوال این است که در نبود اوزیل، کدام بازیکنان می‌توانند جای خالی او را در تیم ملی آلمان پر کنند؟ مارکو رویس ۲۹ ساله بازیکن جوانی نیست، ولی توان کافی برای جانشین اوزیل شدن را دارد. او در فاز حمله بازیکن همه فن حریفی است و توان این را دارد که یک‌تنه نتیجه‌ی بازی را تغییر دهد. رویس در جریان پیروزی ۲-۱ آلمان بر سوئد در جام جهانی روسیه نشان داد که می‌تواند این نقش را به خوبی ایفا کند. رویس از نظر تفکر استراتژیک به پای اوزیل نمی‌رسد، ولی سرعت او از اوزیل بیشتر است. ولی مشکل اینجا است که اگر لو از رویس به عنوان بازی‌ساز استفاده کند نمی‌تواند از قابلیت‌های او به بهترین شکل ممکن استفاده کند. تونی کروس از نظر تکنیک و تفکر استراتژیک در سطح اوزیل است و بنابراین، جایگزین مناسبی برای او به حساب می‌آید، ولی لو در پست هافبک دفاعی تیمش به این ستاره‌ی رئال مادرید نیاز دارد تا نقش ماشین پاسکاری تیم را بازی کند. این احتمال وجود دارد که لو مجبور شود از سیستم محبوب ۴-۲-۳-۱ خود دست بردارد تا بتواند کروس را جلوتر از همیشه به کار بگیرد. یولیان دراکسلر بیشتر به بازی مستقیم گرایش دارد و تکنیک او در کار با توپ به اندازه‌ی اوزیل، فانتزی نیست. دراکسلر هم مثل رویس از نظر سرعت به اوزیل برتری دارد و در جام کنفدراسیون‌ها به جای اوزیل به میدان رفته و نتیجه‌ی قابل قبولی داشته است. ولی دراکسلر که در پاری سن ژرمن بازی می‌کند اگر می‌خواهد نقش بازی‌ساز تیم ملی آلمان را به عهده بگیرد باید هر چه سریعتر در سطح باشگاهی درخشان‌تر ظاهر شود. اگر دراکسلر در دوران سرمربی جدید پاری سن ژرمن، توماس توخل نتواند خود را به بازیکنی فیکس تبدیل کند، شانس او برای جایگزینی اوزیل در مانشافت، بسیار کم خواهد بود. توماس مولر، ستاره‌ی بایرن‌مونیخ در مقایسه با مسوت اوزیل مسلماً از نظر تکنیکی کم می‌آورد. ولی پست سابق مسوت اوزیل در مانشافت می‌تواند برای مولر، پست ایده‌آلی باشد. مولر در جام جهانی روسیه به عنوان وینگر به میدان فرستاده می‌شد و عملکرد ضعیفی داشت. اگر مولر در پست سابق اوزیل به کار گرفته شود می‌تواند یک بار دیگر همان توماس مولری باشد که در جام‌های جهانی ۲۰۱۰ و ۲۰۱۴ درخشیده بود. او با استارت‌های عجیب و غریبش می‌تواند هر حریفی را گیج کند و به دردسر بیندازد. اینکه ایلگای گوندوگان، کسی که همراه با اوزیل در ماجرای موسوم به اردوغان‌گیت حاضر بود حالا یکی از رقبای تصاحب پست سابقش باشد عجیب به نظر می‌رسد، ولی واقعیت این است که گوندوگان می‌تواند برای این پست، مهره‌ی ایده‌آلی باشد. گوندوگان ۲۷ ساله از نظر تکنیکی از قدرت و مهارت کافی برای بازی کردن در پست بازی‌ساز برخوردار است. ستاره‌ی ترک‌تبار منچسترسیتی در عین حال، گلزنی کرده و برای پیدا کردن هم‌تیمی‌هایش شم قوی‌ای دارد؛ و ماریو گوتزه، کسی که در سال ۲۰۱۴ آلمان را قهرمان دنیا کرد، ولی چهار سال بعد یواخیم لو حتی از دعوت او به تیم ملی سر باز زد. اما بعد از سال‌ها مشکل و دشواری، سرمربی جدید دورتموند، لوسین فاور قصد دارد گوتزه را بار دیگر به فوتبالیستی درخشان تبدیل کند. اگر گوتزه موفق شد به روز‌های اوجش برگردد مسلماً یکی از کاندیداد‌های برتر تصاحب پست اوزیل در تیم ملی خواهد بود. دعوت نکردن از لروی سانه، بازیکن جوان منچسترسیتی برای حضور در جام جهانی روسیه، یکی از مهمترین انتقاد‌هایی است که این روز‌ها لو با آن‌ها مواجه است. سانه که بسیاری در آلمان او را با امباپه مقایسه می‌کنند در روسیه حداقل می‌توانست با سرعت خارق‌العاده‌اش حریفان آلمان را به دردسر بیندازد. ولی آیا سانه‌ی ۲۲ ساله می‌تواند بازی تیمش را در میانه‌ی میدان اداره کند؟ این در آینده‌ی میان‌مدت دور از انتظار نیست، ولی سانه ابتدا باید خود را به عنوان وینگر تیم ملی آلمان ثابت کند.