مراکش ترسناک نبود

روزنامه ایران ورزشی: بازی مراکش و اوکراین فرصت خوبی برای ارزیابی نخستین حریف تیم ملی در جام جهانی روسیه بود. هروه رنار برای نخستین بازی تدارکاتی مراکش تقریبا تیم اصلی را به زمین فرستاد و با تحلیل این بازی می‌توان شناخت کلی از این حریف به دست آورد. البته مراکش پیش از بازی با ایران در سن‌پترزبورگ دو بازی تدارکاتی دیگر مقابل اسلواکی و استونی دارد و مربی فرانسوی ممکن است تغییراتی در ترکیب تیمش بدهد، با این حال استخوانبندی و آرایش نماینده آفریقا به احتمال بسیار زیاد همانی خواهد بود که در ژنو به زمین رفت. اگر عملکرد مراکش در تساوی بدون گل مقابل اوکراین را ملاک قرار دهیم، این تیم آنقدر که تصور می‌کردیم ترسناک نیست و با وجود ستاره‌های پرشمارش ضعف‌هایی دارد که تیم ملی می‌تواند از آن استفاده کند و نتیجه خوبی بگیرد. فضای زیاد در خط دفاع رنار برای نیمه اول این بازی تیمش را با آرایش ۲-۵-۳ به زمین فرستاد. مراکش در جام ملت‌های آفریقای سال گذشته (مسابقاتی که تنها با حضور بازیکنان شاغل در این قاره برگزار شد) با همین آرایش توانست به قهرمانی برسد. البته این چیدمان انعطاف زیادی دارد، مثلا بن‌عطیه، یکی از سه مدافع میانی به خط میانی و حتی حمله اضافه می‌شود و حکیم زییش، هرچند مهاجم است، ولی اجازه دارد به همه جای زمین برود. در این بازی هرچند مراکش گلی دریافت نکرد، ولی خط دفاع سه نفره این تیم شکننده بود. مهم‌ترین نکته فضای زیادی است که بین این سه مدافع وجود دارد و بازیکنان خط میانی حمایت زیادی از آن‌ها نمی‌کنند. مراکش در اکثر دقایق بازی تلاش می‌کرد پرسینگ را از زمین اوکراین شروع کند و با فشار روی خط دفاع مانع بازیسازی حریف شود. آن‌ها به ندرت موفق شدند با این پرسینگ به موقعیت خطرناکی برسند و در عوض هر بار اوکراین توپ را از لایه‌های خط میانی مراکش عبور داد با فضای بزرگی روبه‌رو شد. نیمه اول این بازی نشان داد فضای پشت بال‌های این تیم آسیب‌پذیر است. در خط دفاع سه نفره مراکش، بن‌عطیه در سمت راست و سایس در سمت چپ است و داکاستا در مرکز بازی می‌کند. بر خلاف بن‌عطیه که در حملات و بازیسازی شرکت دارد، سایس به ندرت نفوذ می‌کند. بار اصلی دفاع روی دوش داکاستا، مدافع ۳۲ ساله باشاک‌شهیر است که در اکثر موارد با مهاجم حریف تک به تک می‌شد، بدون اینکه پوششی داشته باشد. پنج‌شنبه شب منیر محمدی، دروازه‌بان ۲۹ ساله نومانسیا درون دروازه ایستاد و هرچند گلی نخورد، نمایش مطمئنی نداشت. بزرگترین ضعف او دفع دوضرب شوت‌ها و سانتر‌ها بود و بعد از بازی برخی رسانه‌های مراکش نوشتند که بهتر است رنار درون دروازه از بونو، دروازه‌بان خیرونا استفاده کند.

خط میانی مسن جلوی خط دفاع مراکش دو هافبک بازی می‌کردند، ولی کریم ال‌احمدی وظایف دفاعی بیشتری داشت. هافبک ۳۳ ساله فاینورد رابط اصلی خط دفاع و خط میانی است و حتی در مواردی عقب می‌نشست تا مدافعان نفوذ کنند. بوسوفا، دومین هافبک دفاعی مراکش بود که اجازه شرکت در حملات را داشت. از نگاه رسانه‌های مراکش هافبک ۳۳ ساله الجزیره امارات که نقش مهمی در طراحی حملات داشت، در ترکیب این تیم بدون جانشین است. هافبک تهاجمی مراکش یونس بلهاندا، بازیکن گالاتاسرای بود که نمایش ضعیفی داشت و نتوانست خطری روی دروازه اوکراین بسازد. بال راست مراکش در نیمه اول نوردین امرابات بود و اکثر حملات تیم از همین سمت طراحی می‌شد. مثلث بن‌عطیه، امرابات و زییش در سمت راست هماهنگی خوبی داشت. این بازیکن در نیمه دوم به خط حمله رفت. حمزه مندیل، بال چپ جوان مراکش از بهترین‌های تیمش بود. مدافع لیل که در بازی‌های قبلی با انتقادات هواداران روبه‌رو شده بود، در این بازی رفت و آمد‌های زیادی کنار خط داشت و مراکش چند بار روی سانتر‌های او صاحب موقعیت شد. حکیم زییش، مهاجم آژاکس خطرناک‌ترین بازیکن مراکش بود که دو بار تا آستانه گلزنی پیش رفت. زییش با سرعت و تکنیک خوبش گاهی با توجه به شرایط بازی عقب می‌رفت تا شروع‌کننده حملات از خط میانی باشد. بوطیب، دیگر مهاجم مراکش ساکن و کم‌اثر بازی می‌کرد و در نیمه دوم جایش را به امین هریت، بازیکن جوان شالکه داد.

گلزن تیم کجاست؟ رنار در شروع نیمه دوم حکیمی و هریت را به زمین فرستاد. با خروج بن‌عطیه و آمدن حکیمی، مراکش با چهار مدافع بازی کرد. حکیمی مثل بازی‌هایش در رئال نتوانست چندان موثر باشد، ولی هریت در خط میانی تحرک خوبی داشت. فیصل فجر، عزیز بوهدوز، یوسف ایت بن‌ناصر و سوفیان امرابات هم در ادامه این نیمه دقایقی به زمین رفتند. بوهدوز، مهاجم سن‌پائولی، مهاجمی قدرتی و سرزن است و در نیم ساعت پایانی تحرک زیادی داشت، ولی نتوانست گلزنی کند. پس از بازی کارشناسان نوشتند که رنار باید به ایوب ال‌کعبی، مهاجم جوان تیمش فرصت بیشتری بدهد. ال‌کعبی از معدود بازیکنان شاغل در لیگ مراکش است که در جام ملت‌های سال گذشته آقای گل شد و مربی فرانسوی را متقاعد کرد که در فهرست نهایی از او استفاده کند. با عملکرد نسبتا ضعیف مهاجمان مراکش ممکن است رنار به این نتیجه برسد که به این گلزن ۲۴ ساله بیشتر اعتماد کند.