چرا کریم باقری به کی‌روش فحش نمی‌دهد؟

خبرآنلاین: شاید در این فضای احساسی پیش آمده پس از اعلام لیست نهایی تیم ملی برای جام جهانی و دلخوری هواداران استقلال و پرسپولیس برای دو ستاره شان، ساده‌ترین کار، انتقاد شدید از سرمربی تیم ملی باشد. همین حالا علی کریمی که توپخانه اش را آتش کرده و از دلال موزابیکی پایین نمی‌اید. او البته عقاید خاص خودش را دارد و در همه این یکی دو سال با همین روند حرف هایش را زده و نوشته است.

بعد از همکاری نافرجام با کادرفنی در تیم ملی، تقریبا موضع علی کریمی در این فوتبال همین بوده است. او هم فدراسیون را پر از تباهی می‌داند و هم کی روش را یک آدم ناسالم پس از محبوبیتش بهره گرفته و می‌تازد. درست همسو با او مهرداد میناوند هم سوار بر موج احساسات مردمی، به سرمربی تیم ملی توهین کرده است.

در این شرایط، اما یکی مثل مهدوی کیا یا وحید هاشمیان که هر دو اتفاقا از منتقدان وضع موجود هستند، تلاش می‌کنند در چارچوب احترام یا سکوت کنند یا از به کارگیری واژه‌های با بار معنایی خاص پرهیز کنند.

در جبهه مقابل، اما یکی مثل علی دایی در کمال ادب از این منتقدان می‌خواهد نوع ادبیات شان را تغییر دهند و سعی کنند با حفظ آرامش تیم ملی، به یک رخداد مهم ملی شان ببخشند و بخواهند که تیم ملی شان موفق باشد. در این بین آقا کریم باقری هم سمت علی دایی را گرفته. او این حرف‌ها را از یک قدمی برانکو زده است و خواسته تا اینچنین به تیم ملی نتازند. حرمت لیست تیم ملی، خود تیم ملی و بازیکنان و نظرات سرمربی حفظ شود و در این فضای دوگانه سازی پوچ دمیده نشود.

دوگانه‌های پوچی که در نهایت تنها لطمه به فوتبال ملی می‌زند. آقا کریم قطعا می‌توانست از روی نیمکت پرسپولیس جدی‌ترین انتقاد‌ها را به سمت تیم ملی کشور داشته باشد، اما او قطعا به این فکر می‌کند که بعد از حدود صد بازی ملی، در نهایت اگر همه بازیکنان مورد علاقه اش هم در زمین نباشند، باز تیم ملی کشورش است که در جام جهانی به زمین می‌رود و نمی‌تواند از تیم کشورش به خاطر نبود یک یا دو بازیکن مورد علاقه اش متنفر باشد.