روایت حاج‌رضایی از هزینه‌ای که مردم می‌پردازند

روزنامه آرمان؛ امیر حاج‌رضایی*: خبر محرومیت باشگاه فوتبال استقلال تهران خبر تلخی است.البته این اخبار در مورد باشگاه پرطرفدار تراکتورسازی نیز به گوش رسیده که البته هنوز به قطعیت نرسیده است.

این اخبار از آن جهت تلخ است که جلوگیری از آنها کار دشواری نیست.متاسفانه این روزها افرادی در باشگاه‌های فوتبال ما حضور دارند که نه تنها فوتبالی نیستند، بلکه حتی مدیریت نیز بلد نیستند.شاید ما عادت کرده‌ایم که با فیفا همان گونه رفتار کنیم که با فدراسیون فوتبال خودمان رفتار می‌کنیم.کافی است شما برای تحقیق سری به فدراسیون فوتبال ایران بزنید، برای پیگیری شما را به بخشی ارجاع می‌دهند که مملو از پرونده و شکایت بازیکنان و مربیان از تیم‌های باشگاه‌های ماست؛ پرونده‌هایی که در آن قسمت خاک می‌خورند اما در فیفا کار به خاک خوردن نرسیده و بلافاصله دستورالعمل و حکم برای آنها صادر می‌شود.

بنده بر این باور هستم که این عزیزان نیز فکر کرده‌اند که پرونده‌های مالی در فیفا قرار است در یک اتاق خاک بخورند، غافل از اینکه فیفا ساز و کاری دارد که بلافاصله این مسائل را پیگیری کرده و حکم برای‌شان صادر می‌کند.استقلال تهران در نیم فصل، سرور جپاروف ازبک و آندو تیموریان را جذب کرد اما به دلیل محرومیتی که تنها به خاطر ۴۷ هزار دلار بود، نه تنها آنها را از دست داد، بلکه طبق گفته‌هایی که البته بنده صد در صد صحت آنها را تائید نمی‌کنم، بیش از پنج میلیارد تومان ضرر مالی کرد.جپاروف به سپاهان رفت، آندو قراردادش را فسخ کرد و تکلیف روزبه چشمی نیز مشخص نیست.

این ضرر و این سرافکندگی را نه مدیران این باشگاه‌ها، بلکه مردم و هواداران آنها متحمل می‌شوند.اغلب باشگاه‌های ما دولتی هستند و از بیت‌المال هزینه‌های خود را پرداخت می‌کنند.حال سوال اینجاست آیا این ضرر را قرار است مدیران به اصطلاح ورزشی پرداخت کنند، یا مردم؟! کدام مدیری تا به حال هزینه اشتباه خود را پرداخت کرده است؟ جز اینکه ما در چنین مواقعی تنها کاری که می‌کنیم این است که مشکل را به گردن یکدیگر می‌اندازیم.موضوع جایی غم‌انگیزتر می‌شود که بدانید اغلب بازیکنان خارجی که به کشور ما می‌‌آیند اساسا کیفیتی ندارند، این را مربیان و باشگاه‌ها بهتر از بنده و شما می‌دانند اما در این میان پول‌هایی بابت دلالی رد و بدل می‌شود که دلیل آوردن آنها را مشخص می‌کند.

در ضمن اگر آنها باکیفیت هم باشند، چرا پول آنها را نمی‌دهیم؟ مگر یک باشگاه براساس یک قرارداد تعهداتی به یک فوتبالیست نمی‌دهد؟ حال باید برویم و نه تنها این مبلغ و جریمه را پرداخت کنیم، بلکه ضرر مالی و ضرر امتیازی (در صورت کسر امتیاز!)‌ متحمل شده‌ایم.مگر فراموش کرده‌ایم آن سال که استقلال تهران لیست بازیکنان خود را به موقع تحویل کنفدراسیون فوتبال آسیا نداد، حضور ما در کوالالامپور هیچ مشکلی را حل نکرد و در نهایت این تیم از حضور در جام باشگاه‌های آسیا محروم شد؟ چندی پیش با یکی از بازیکنان پیشکسوت مواجه شدم که بسیار نجیب است، نام او را نمی‌گویم.اما وقتی پای حرف‌های او نشستم بسیار مظلوم و دوست‌داشتنی از مشکلات خود صحبت می‌کرد.او رفته و در تیم‌های پایه‌ یکی از باشگاه‌های بزرگ با رقم پایین کار کرده اما حتی آن رقم را هم نداده‌اند.منتها چون او نجیب است و نمی‌تواند از ما به فیفا شکایت کند، پرونده‌اش می‌رود در بخشی که قرار است خاک بخورد.

بنده خطاب به مدیران ورزشی کشورمان عرض می‌کنم که فیفا، کمیته‌های فدراسیون فوتبال ایران نیست که با کدخدامنشی مسائل حل شود، آنجا محکم و قاطع و در زمان درست حکم صادر کرده و حکم‌ها قطعی هستند.پس لطفا با افکار عمومی بازی نکرده و نگوییم که به مقر فیفا رفته و مشکلات را حل می‌کنیم.ما هر روز در ورزشمان به خاطر همین تصمیمات غیرکارشناسانه در حال امتیاز از دست دادن هستیم.پرونده بازیکنان و مربیان و طلب آنها از باشگاه‌ها واقعا شرم‌آور است و‌ای کاش یک بار درس عبریت بگیریم.ای کاش فدارسیون فوتبال ما نیز مانند فیفا محکم و قاطع برخورد کند تا کار به آنجا و کسر امتیاز و آبروریزی نشود، زیرا هزینه این اشتباهات را مردم می‌دهند.