اشکال کار منصوریان کجاست؟

خبرآنلاین: عرفان حاج بابایی؛ می خواهیم داستان منصوریان و استقلال را از ابتدا روایت کنیم. شماره 10 محبوب آبی ها پس از 2 فصل موفق با نفت تهران، در میان استقبال و حمایت کم سابقه هواداران استقلال سکان هدایت کشتی طوفان زده این تیم را برعهده گرفت. منصوریان همیشه محبوب با سر و صداهای زیادی که در فصل نقل و انتقالات به راه انداخت و همچنین مدل ها و سبک های تازه و جدیدی که در تمرینات استقلال ارائه کرد، باعث شد هواداران آبی بسیار بیشتر از گذشته به تیمشان امیدوار باشند. با شروع رقابت ها اما اوضاع به کام علی منصور و تیم محبوبش پیش نرفت. استقلال نبرد و نبرد تا هفته هفتم که بالاخره ذوب آهن را شکست داد. به نظر می آمد ناکامی های استقلال تمام شده است چون آن ها توانستند هم در لیگ و هم در جام حذفی به بردهای پیاپی برسند و خود را در جدول بالا بکشند. اما طی دو هفته اخیر در لیگ استقلال با فرمولی تقریبا مشابه دو برد ارزشمند مقابل فولاد خوزستان و گسترش را از دست داد. استقلال در هر دو بازی از حریف پیش افتاد اما نتوانست برد را حفظ کند و در هر دو دیدار به تساوی رسید. اتفاقی که پیش از این برای استقلال در سه دیدار دیگر این تیم مقابل نفت تهران،نفت آبادان و ماشین سازی هم افتاده بود و استقلال برد را با تساوی یا شکست عوض کرد. در بازی اخیر اما برای دقایقی انفعال کادر فنی استقلال بیشتر به چشم آمد. درست است که استقلال زیبا بازی کرد و باید بیش از 2 گل به حریف می زد اما واقعیت امر این بود که استقلال تا دقیقه 82 فقط با اختلاف یک گل از حریف پیش بود و همه هم می دانند که این میزان اختلاف گل شکننده است. حتی اگر حریف گسترش فولاد 10 نفره باشد و بازی هم در استادیوم آزادی برگزار شود. شاید این سوال را می توان مطرح کرد که علی منصوریان چرا در این بازی و برای حفظ نتیجه دست به تغییر و تعویض-ولو تدافعی- نزد؟ آیا خسرو حیدری و علی قربانی در تایمی کمتر از 10 دقیقه می توانستند کمکی به استقلال بکنند؟ اما نکته ای که این روزها هوادران ناراحت استقلال به آن اشاره می کنند این است که چرا برخی بازیکنان که نام بزرگی دارند و رقم قراردادشان هم سر به فلک می کشد ولی در زمین فقط سایه ای از یک بازیکن با کیفیت هستند داری نوعی مصونیت می باشند و با وجود عملکرد ضعیفشان از ترکیب خارج نمی شوند. بی تعارف در مورد کاوه رضایی و بختیار رحمانی صحبت می کنیم. بازیکنانی که در بازی اخیر به جرعت می توان گفت که هیچ کمکی به استقلال نکردند. اگر در این بازی تعویض نکردن به موقع باعث از دست رفتن برد برای استقلال شد، در برخی بازی های گذشته این تیم تعویض های اشتباه باعث شد که استقلال برد را از دست بدهد. در هفته دوم و در خوزستان در حالی که بازی 1-1 بود و استقلال داشت به روی دروازه استقلال خوزستان فشار می آورد، منصوریان بدون دلیل خاصی میثم مجیدی را به جای مگویان که در پست دفاع چپ بازی می کرد، به زمین فرستاد تا استقلال چند لحظه بعد با ضعف در همان نقطه دروازه اش را باز شده ببیند. یا هفته سوم که در استادیوم آزادی استقلال 1-0 از نفت آبادان جلو بود و سرمربی آبی ها به شکل عجیبی در لحظات منتهی به پایان بازی سه بازیکن کلیدی و اصلی خود( یعقوب کریمی، علی قربانی و خسرو حیدری) را بیرون کشید تا استقلال مثل آب خوردن برد را با باختی بهت آور عوض کند.همچنین می توان اشاره کرد به حضور داود حقدوست در بازی با فولاد که هیچ کمکی به حفظ نتیجه 1-0 نکرد و استقلال همانطور که گفته شد برد را از دست داد. به نظر می آید ضعف کادرفنی استقلال عدم توانایی در کنترل و مدیریت مسابقه در لحظات حساس و سرنوشت ساز است. ضعفی که تا اینجا باعث شده استقلال امتیازات زیادی را از دست بدهد و ممکن است باعث شود استقلال جام حذفی و لیگ قهرمانان آسیا را هم به کل از کف بدهد. اگر منصوریان می خواهد همچنان حاکم قلب های آبی بماند و این جایگاه را که مستحق آن هم هست از دست ندهد، باید کمی با درایت تر در لحظات حساس و سرنوشت ساز یک مسابقه تصمیم بگیرد تا مثل بازی جمعه مجبور به یک عذرخواهی تلخ از هواداران صبور استقلال نشود.