پرسپولیس چطور مقابل قشقایی شکست خورد؟

عصر ایران: این عصر جمعۀ تلخ که با انبوه کُری‌خوانی‌ها و متلک‌های طرفداران استقلال همراه شد. چیزی مثل این؛ از شکست خوردن پرسپولیس مقابل قشقایی نباید تعحب کنید. اینا حدوداً تو یه سطحن. هیج کدوم تو ۱۰ سال گذشته جام نگرفتن! جام حذفی همیشه از این قصه ها دارد. استقلال تهران هم سال ۸۵ با شکست در وقت‌های عادی برابر مقاومت بسیج فارس از دور مسابقات فوتبال جام حذفی باشگاه‌های کشور حذف شد. تیمی که الان دشوار بتوان از آن ردی پیدا کرد. آنها در سال ۸۸ هم مقابل تيم فوتبال مس رفسنجان مغلوب شدند و از جام حذفی کنار رفتند. یکبار در مرحله یک هشتم نهایی جام حذفی سال ۶۷، هم آبی‌پوشان در حالیکه بازی رفت را در تهران ۲-۱ مقابل ایرانجوان بوشهر برده بودند و در بوشهر با باخت ۳- صفر یکی از سنگین‌ترین شکست‌های تاریخ خود را متحمل شدند. بدین ترتیب استقلال از مسابقات حذف شد. اما خبر رسید که تیم ایرانجوان از بازیکنی استفاده کرده است که در این فصل برای یک تیم خوزستانی در مسابقات آن استان بازی کرده است. استقلال به کمیته انظباطی شکایت کرد و نتیجه را 3 - صفر به نفع خود برگرداند. طبق مقرارت آن زمان یک بازیکن در طول سال فقط باید در یک تیم بازی می‌کرد. اما انگار این جام قرار است همیشه پرسپولیسی‌ها را غافلگیر کند. پرسپولیس در سال ۶۵ با وجود همه ستارگانش به جز ناصر محمدخانی مصدوم و با حضور سلطانی، پنجعلی، فنونی‌زاده، انصاری‌فرد، سیدعلیخانی، پروین، شاهرخ بیانی، عربشاهی، رحیم یوسفی، پیوس و عباس کارگر از حریفش خیبر خرم آباد یک - صفر شکست خورد! از این شکست به عنوان مهمترین شگفتی تاریخ جام حذفی یاد می‌شود. رضا محمدی اصل زننده گل لرستانی‌ها بود. پرسپولیس حذف شد و خیبر روحیه گرفته تا فینال رفت و در فینال با شکست ۲ - صفر برابر ملوان از کسب عنوان قهرمانی بازماند. آنها در سال ۶۳ مقابل کیان هم شکست خوردند و حذف شدند. در اسفند ۶۷ هم به شاهین اهواز باختند و حذف شدند. تیمی که البته همه را غافلگیر کرد و قهرمان جام حذفی شد. اما اگر فکر می‌کنید شکست مقابل قشقایی تلخ‌ترین شکست قرمزها در جام حذفی است اشتباه می‌کنید. آنها در این جام حتی سابقه شکست ۶-۰ را هم در کارنامه‌شان دارند! پرسپولیس بعد از آن دیدار تلخ و جنجالی مقابل استقلال که به محرومیت تعدادی از ستاره‌هایش از جمله رضا شاهرودی و مجتبی محرمی و احمدرضا عابدزاده و بهزاد داداش‌زاده و فرشاد پیوس منجر شد، با ترکیب نادر باقری، امیر موسوی‌نیا، بهروز رهبری‌فر، علی پاینده دلدار، افشین ناظمی، حسین عبدی، محمود کلهر، محسن عاشور (کاپیتان)، مهراب بهروزی، محمد پیرهادی و محمدرضا غلامی (از دقیقه ۵۶ هوشنگ خان محمدی) مقابل فتح قرار گرفت که روی نیمکتش همایون شاهرخی را داشت و حسین فرکی دستیارش بود. برای فتح که آن روزها به لیگ منطقه‌ای ایران راه نیافته بود و تیمی درجه دوم به حساب می‌آمد این بازیکنان بازی کردند؛ حسین اینالو، قاسم نظری، نادر خمس آبادی (کاپیتان)، رضا کنگرانی، هادی کافی ( از دقیقه ۸۴ کاظم محمودی)، رضا رضایی کمال ( از دقیقه ۶۳ رامین استوان)، یدالله اکبری ( از دقیقه ۷۵ کیومرث کاظمی)، خداداد عزیزی و مهدی فلامرزی. ۱۵ هزار تماشاگری که آن بازی را در ۳۱ شهریور سال ۷۳ از روی سکوهای ورزشگاه آزادی دیدند می‌دانند که اگر بخت با فتح یار بود ممکن بود پرسپولیس را با شکستی دو رقمی بدرقه کنند! در آن بازی علاوه بر مهدی فلامرزی، نادر خمس آبادی، رضا رضایی کمال و سهراب خمس‌آبادی که هر کدام یکبار گل زدند، بازی درخشان خداداد عزیزی در یادها مانده است. دو گل فوق‌العاده زد و یک پنالتی گرفت و می‌گویند در داخل رختکن مدام فریاد می‌زد که چرا موقعیت‌ها را گل نکرده‌اند تا پرسپولیس را با ۱۰ گل شکست دهند! برای قرمزها عصر جمعه تلخی بود. اینکه مهدی شیری با محاسنی سفید و اضافه وزنی آشکار که او را به بازیکن تیم پیشکسوتان شبیه کرده بود، در میانه میدان عملاً توانست بر چهار هافبک پرانرژی و جوان پرسپولیس (محسن مسلمان، فرشاد احمدزاده، کمال کامیابی‌نیا و احمد نوراللهی) غلبه کند اندازه کافی گزنده است. مهدی شیری شوربجه در برق شیراز ستاره شد. از استقلال اهواز به استقلال تهران پیوست، در چند بازی نخست خوش درخشید اما به سایه رفت و بعد از چند فصل در صبای قم و برق شیراز به پرسپولیس علی دایی آمد و قهرمان جام حذفی ایران شد. او پرنوسان بازی می‌کرد. گاهی آنقدر چشم‌نواز که همه می‌گفتند علی کریمی جدید فوتبال ایران است، گاهی آنقدر روی کارهای انفرادی اصرار می‌کرد که صدای هواداران را درمی‌آورد. اما همیشه به همین سبک بازی می‌کرد. کم می‌دوید، نرم و آرام به توپ ضربه می‌زد و بیش از اندازه باهوش به نظر می‌رسید. در روزهایی که هنوز دریبل‌های کشویی و ضربات چیپ چندان متداول نبود مهدی شیری چیپ می‌زد. استیل بازی و حتی چهره‌اش به خوان ریکلمه آرژانتینی شباهت داشت. شیری در پرسپولیس دو - سه پنالتی هدر داد اما حالا در لباس قشقایی در ضربات پنالتی مثل یک لیدر تیمش را هدایت کرد و ضربه سرنوشت‌سازی را به گل تبدیل کرد که پرسپولیس را به سقوط نزدیک کرد. مهدی شیری در سال ۸۸ در داربی پرسپولیس - استقلال پنالتی هدر داد، توپ او را طالب‌لو برگرداند اما ضربه عادل کلاه‌کج به گل تبدیل شد تا نام این شیرازی سختکوش در میان گلزنان تاریخ داربی ثبت نشود. شیری اما حالا با محاسن سفیدش در شیراز، شهری که زمانی به برق و فجرش می‌نازید، یکبار دیگر در شمایلی که به ترکیب مارادونا و ریکلمه شباهت داشت توانست در ۳۸ سالگی، ۱۲۰ دقیقه بدود و تیمش را مقابل پرسپولیس و برانکو به موفقیت برساند. موفقیتی که جوان‌های ایل قشقایی را با آن کلاه‌های دوست داشتنی به خیابان آورد تا جشن بگیرند. یک پیروزی درخشان که ممکن است به بزرگترین دستاورد تاریخ این باشگاه تبدیل شود. پرسپولیس جام حذفی را با ناکامی ترک کرد. برای بازیکنان تیم قشقایی که از دیده شدن در قاب دوربین و پخش زنده لذت می‌بردند و با تمام وجود بازی می‌کردند باید دست زد. بازی آنها آمیزه‌ای از شجاعت و فداکاری بود؛ چیزی که فوتبال را زیبا می‌کند.