مهرزاد: مرا در برزیل بیشتر از شهرم می‌شناختند

کد خبر: 571323

ملی‌پوش والیبال نشسته گفت: والیبال نشسته معجزه زندگی من بود و خوشحالم که توانستم در این رشته توانمندی خودم را نشان بدهم.

سایت فدراسیون ورزش‌های جانبازان و معلولین: مرتضی مهرزاد درباره حضورش در پارالمپیک 2016 ریو گفت: بازی‌های ریو اولین تجربه من در پارالمپیک و دومین مسابقه‌ای بود که خارج از کشور شرکت می‌کردم و با اینکه تجربه‌ام کم بود، اما به لطف خدا و کمک مربیان توانستم حضور خوبی داشته باشم. وی افزود: سخت‌ترین بازی این مسابقات فینال با بوسنی بود، چرا که دیگر فرصتی وجود نداشت و بچه‌های تیم آمده بودند که انتقام شکست فینال لندن را در ریو بگیرند. خوشحالم که توانستم همراه با بچه‌های دیگر به برد تیم کمک کنم و از اینکه وظیفه‌ام را انجام دادم، احساس رضایت دارم. بلند قامت‌ترین ورزشکار حاضر در پارالمپیک خاطرنشان کرد: هنگامی که بازی فینال تمام شد و بردیم، خیلی خوشحالم بودم. همه ما در این یک سال منتظر این لحظه بودیم و احساسی که از برد و قهرمانی داشتیم، قابل توصیف نیست. این احساس اینقدر قوی بود که در آن لحظه به هیچ چیز فکر نمی‌کردم و تمام حواسم معطوف به این برد بود. مهرزاد گفت: حدود هفت سال است که والیبال نشسته کار می‌کنم. البته سال‌های اول خیلی جدی نبود و تنها برای سرگرمی بازی می‌کردم، اما در چند سال اخیر به صورت متمرکز و هدفمند در این رشته فعالیت می‌کنم. هنگام پخش فینال بازی‌های پارالمپیک لندن هرگز تصور نمی‌کردم روزی خودم هم در همین میدان حضور داشته باشم و برای قهرمانی بجنگم. وی افزود: توجه و استقبال مردم و ورزشکاران دیگر در برزیل خیلی عجیب و دیدنی بود. به نظرم آنقدری که در برزیل من را می شناختند، در شهرم هنوز من را نمی‌شناسند. در این مدت توانستم چند کلمه به زبان پرتغالی یاد بگیرم و با همین کلمات مختصر با افرادی که به سراغم می‌آمدند، ارتباط برقرار می‌کردم. فکر می‌کنم این اتفاق و شناخت مردم نسبت به من از افتتاحیه و توجهی که در این مراسم به حضور من شد، کلید خورد. ملی‌پوش تیم والیبال نشسته کشورمان تصریح کرد: بعد از برنامه ماه عسل، آقای گلچین از شهر خودمان چالوس، به سراغم آمد و برای شروع فعالیت در والیبال نشسته من را تشویق کرد، در ادامه مسیر از همراهی دوستانی چون آقای ذوالفقاری، خانم قویدل، مربیان و هم تیمی‌های خوبم در تیم ملی ب، مربیان عزیزم در تیم ملی الف، آقایان رضایی، معمری، تاروردی، مسئولین فدراسیون و کمیته ملی پارالمپیک، هیئت جانبازان و معلولین چالوس بهره‌مند بودم و از تمامی این عزیزان و سایر افرادی که در کنارم بودند و برای موفقیت من تلاش کردند تشکر می‌کنم. از خانواده عزیزم نیز سپاسگزارم و خوشحالم که توانستم با کسب عنوان قهرمانی دل آنها را شاد کنم. مهرزاد افزود: والیبال نشسته معجزه ی زندگی من بود و خوشحالم که توانستم در این رشته توانمندی خودم را نشان دهم. به غیر از ورزش به مطالعه هم علاقه دارم. قبلا هر ماه حدود 13 عنوان مختلف مجله می خریدم و در کنار آن کتابخوانی هم از علائقم بود. در حال حاضر بیشتر کتاب های تاریخی، رمان، روان شناسی و چند کتاب با موضوع دفاع مقدس از جمله "دا" را خوانده ام و مطالعه به من حس خوبی می دهد. کتابهایم تمام شده و در اولین فرصت که به تهران بیایم حتما کتابهای بیشتری خواهم خرید. دارنده مدال طلای بازی‌های پارالمپیک ریو در پایان گفت: اگر شرایط فراهم باشد، دوست دارم در بازی‌های لیگ نیز شرکت کنم و امیدوارم بتوانم در آینده و مسابقات برون مرزی پیش‌رو یکبار دیگر با تیم ملی والیبال نشسته برای کشورمان افتخار آفرینی کنم. مهرزاد با 2 متر و 44 سانتی متر قد بلند قامت‌ترین ورزشکار کاروان ایران و بازی‌های پارالمپیک ریو بود و با فیزیک خاص خود چهره‌ای شاخص در میان سایر ورزشکاران بود.
۰

دیدگاه تان را بنویسید

 

اخبار مرتبط سایر رسانه ها

    تمامی اخبار این باکس توسط پلتفرم پلیکان به صورت خودکار در این سایت قرار گرفته و سایت فردانیوز هیچگونه مسئولیتی در خصوص محتوای آن به عهده ندارد

    نیازمندیها

    تازه های سایت

    سایر رسانه ها

      تمامی اخبار این باکس توسط پلتفرم پلیکان به صورت خودکار در این سایت قرار گرفته و سایت فردانیوز هیچگونه مسئولیتی در خصوص محتوای آن به عهده ندارد